spørsmålet  |
svaret |
|
begynn å lære
|
|
jest to dziedzina teorii literatury, zajmująca się strukturą dzieła literackiego, jej ogólnymi wartościami a nie poszczególnymi utworami.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
ogół brzmieniowych właściwości mowy, które nakładają się na głoskowy sylabiczny i wyrazowy ciąg wypowiedzi, do elementów prozodii należą: akcent, intonacja i czas realizacji elementów brzmieniowych
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
najmniejszy element brzmieniowej realizacji wypowiedzi językowej.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
tworzenie brzmieniowej wypowiedzi językowej, podstawowy budulec języka w wersji mówionej, ustnej, oralnej
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wiersz jako twór językowy składa się z głosek, czyli podstawowego budulca języka. Zgodność samogłosek lub spółgłosek i samogłosek może wyznaczać najważniejsze miejsce wersu- jego zakończenie (klauzulę) i/lub średniówki.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
odcinek brzmieniowej realizacji wypowiedzi, obejmujący od jednej do kilku głosek skoncentrowany w języku polskim wokół samogłoski (ośrodka zgłoskotwórczego)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zakończona samogłoską lub zawierająca tylko samogłoskę
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
sylaba zakończona spółgłoską
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
nie odgrywa żadnej roli, jest to twór sztuczny(zabieg techniczny), mający charakter użytkowy, pragmatyczny
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
podstawowa kategoria opisu wiersza (każda analiza wersyfikacyjna zaczyna się od podziału na sylaby), w wierszu sylaba może zostać poddana stałym prawidłom powtarzalność określonej przez wzorzec metryczny wiersza.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
uwydatnienie sylaby w wyrazie lub zestroju akcentowym
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
akcent wyrazowy/zestrojowy padający na ostatnią sylabę wyrazu lub zestroju akcentowanego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
akcent wyrazowy/zestrojowy padający na przedostatnią sylabę wyrazu lub zestroju akcentowego
|
|
|
akcent proparoksytoniczny begynn å lære
|
|
akcent wyrazowy padający na trzecią sylabę od końca
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
aton stojący przed wyrazem akcentowanym, w roli proliktyk występują: przyimki, spójniki, partykuła nie
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
aton stojący po wyrazie akcentowanym, w roli enklityk występują: jednosylabowe zaimki, partykuły by, że, no
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
akcent wyrazowy/zestrojowy padający na sylabę w miejscu określonym przez system fonetyczny(w języku polskim akcent stały, wyrazowy, paroksytoniczy.)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
akcent występujący w dłuższych niż trzysylabowych wyrazach, podrzędny wobec akcentu głównego, pada najczęściej na pierwszą sylabę wyrazu.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
pełni funkcję delimitacyjną(wydziela pewne segmenty tekstu mówionego)
|
|
|
funkcja akcentu w wierszu begynn å lære
|
|
tak samo jak w języku pełni funkcję delimitacyjną. Współkształtuje zakończenie wersu (klauzulę), współkształtuje rytm tekstu, współorganizuje zestroje akcentowe.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
znaczący odcinek wypowiedzi, liczący od jednej do kilku sylab zgrupowanych jednego akcentu głównego, zawierający ewentualnie jeden lub dwa akcenty poboczne.
|
|
|
zestrój akcentowy prymarny begynn å lære
|
|
zestrój akcentowy skoncentrowany wokół jednego akcentu, dalej nie podzielny
|
|
|
zestrój akcentowy ściągnięty begynn å lære
|
|
zestrój akcentowy złożony z wyrazów wchodzących w skład odrębnych zestrojów prymarnych.
|
|
|
rola zestroju akcentowego w języku begynn å lære
|
|
rola delimitacyjna (podział na znaczące odcinki wypowiedzi)
|
|
|
funkcja zestroju akcentowego w wierszu begynn å lære
|
|
stanowi podstawowy wyznacznik jednego z systemów wiersza polskiego (tonicznego, inaczej mówiąc tomizmu)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
brak dźwięku w brzmieniowej realizacji wypowiedzi, w deklamacji wykorzystywana jako ważny sygnal emocjonalny i semantyczny.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
całość intonacyjna oddzielona pauzami, w brzmieniowej realizacji wypowiedzi.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zróżnicowanie wysokości tonu w brzmieniowej realizacji wypowiedzi.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
podobieństwo lub tożsamość brzmieniowa zakończeń wyrazów /zestrojów akcentowych, występujących w wypowiedzi.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
oparty na akcencie oksytonicznym
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
oparty na akcencie paroksytoniczym
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rym oparty na akcencie proparoksytonicznym
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rym, którego przestrzeń obejmuje maksymalnie jedną zgłoskę
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rym co najmniej półtora zgłoskowy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rym obejmujący sekwencje identycznych głosek
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rym oparty na podobieństwie tworzących go głosek
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rym niedokładny, w którym występuje tożsamość przynajmniej jednej samogloski
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rym niedokładny, oparty na tożsamości występujących w nim spółgłosek
|
|
|
rymy parzyste(dystychiczne) begynn å lære
|
|
układ dwu rymów klauzulowych, występujących w sąsiednich wersach (aabbcc😜
|
|
|
rymy krzyżowe (przeplatane) begynn å lære
|
|
układ dwu rymów klauzulowych, obejmujący dwie pary rymów o konkretnym układzie (abab)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
układ dwu rymów klauzulowych łączących początkowy i końcowy wers części wiersza, występujący w odstępie dwu lub więcej wersów (ABBA)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
pełni funkcję delimitacyjną, rytmizacyjną, kompozycyjną, semantyczną, zamyka wers w wierszu.
|
|
|
funkcja średniówki w wierszu begynn å lære
|
|
pełni funkcję delimitacyjną (dzieli wersy)
|
|
|
funkcja klauzuli w wierszu begynn å lære
|
|
pełni funkcję delimitacyjną (wyznacza koniec wersów, dzieli tekst na wersy w sposób arbitralny-bez względu na semantykę i składnię języka). Nadaje wersów samodzielną intonację wierszową.
|
|
|
funkcja intonacji w wierszu begynn å lære
|
|
pełni funkcję delimitacyjną (w sposób arbitralny(wraz z pauzą) wyznacza koniec wersów. Nie jest motywowana składniowo i semantycznie.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
pełni funkcję wyrażania intencji (wątpliwości, rozkazu, oznajmienia), pełni także funkcję delimitacyjną (wyznacza arbitralnie koniec wypowiedzi)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
pełni funkcję delimitacyjną, wydziela zestroje akcentowe i pewne całości składniowe (w grafice i w piśmie znakiem pauzy są znaki interpunkcyjne)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wydzielanie końca wersów w wierszu, pauza ma charakter arbitralny
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
nauka o budowie i formach wiersza -ogół zasad i właściwości systemowych oraz strukturalnych kształtujących wiersz odróżniając go od prozy
|
|
|
