spørsmålet  |
svaret |
|
begynn å lære
|
|
Porozumiewanie się ludzi po przez środki werbalne i niewerbalne, ubiór, mimikę.
|
|
|
elementy aktu komunikacji begynn å lære
|
|
nadawca, odbiorca, kod, kontakt, kontekst, komunikat
|
|
|
Funkcje elementów aktu komunikacji begynn å lære
|
|
KOMUNIKAT- wypowiedź, tekst; KONTAKT- styczność pośrednia lub bezpośrednia; KOD- system językowy; NADAWCA- szyfruje komunikat; ODBIORCA- deszyfruje komunikat; KONTEKST- wspólna wiedza.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Sposób przekazu komunikatu, np. powietrze, ekran, papier.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zakłócenia w akcie komunikacji
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Funkcja: informatywna (komunikatywna), impresywna (perswazyjna), ekspresywna (emotywna), poetycka, fatyczna, metajęzykowa.
|
|
|
Funkcja informatywna (komunikacyjna) begynn å lære
|
|
Skupienie na przekazaniu informacji, np. w słownikach, definicjach, tekstach naukowych, dokumentach. KOMUNIKAT (funkcja tekstu naniesiona na akt komunikacji)
|
|
|
Funkcja impresywna (perswazyjna) begynn å lære
|
|
Dominuje, gdy nadawca wywiera wpływ na odbiorcę, przekonuje go do swoich racji, np. w reklamach.
|
|
|
Funkcja ekspresywna (emotywna) begynn å lære
|
|
Występuje, gdy nadawca wyraża swoje emocje, np. wykrzyknienia, apostrofy.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Uwaga skupia się na sposobie wypowiedzi i jej budowie, nadaje komunikatowi formę.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Występuje, gdy nadawca nawiązuje lub podtrzymuje kontakt z odbiorcą, np., Słychać mnie".
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Spotykana jest w definicjach, polega na skupianiu się na elementach językowych wypowiedzi.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Nadrzędna kategoria literacka wobec gatunku, system cech, zasad i reguł, które klasyfikują dzieła różnych epok. Wyróżniamy 3 rodzaje literackie: lirykę, epikę i dramat.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Zespół cech i reguł, które klasyfikują gatunki. Ten podział wprowadził Arystoteles.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
(IX-VIII w.p.n.e)- świat przedstawiony, narrator, akcja, fabuła.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
WIERSZOWANA: epopeja, poemat dygresyjny, poemat heroikomiczny, powieść poetycka. PROZAICZNA: nowela, opowiadanie, powieść.
|
|
|
Podział na czas fabuły i narracji begynn å lære
|
|
Współczesna, historyczna, fantastyczna
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
(VII-V w.p.n.e)- wypowiedź osobista, podmiot ujawnia emocje, przeżycia, poglądy. itd. Subiektywizm odczuć podmiotu. Język cechuje wieloznaczność i metaforyczność. Formy wypowiedzi: monologi oraz dialogi wymieszane z monologami. Gatunki: sonet, tren, fraszka, pieśń, hymn, oda, elegie.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
POŚREDNIA- podmiot liryczny wyraża swoje uczucia przez opisy sytuacji, zdarzenia; nie wypowiada się wprost. BEZPOŚREDNIA- podmiot liryczny wyraża się w pierwszej osobie, wyznaje swoje uczucia. Liryka opisowa i sytuacyjna - POŚREDNIA Liryka inwokacyjna- BEZPOŚREDNIA
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Podmiot liryczny nie jest autorem, ale reść jest dziełem autora
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Podmiot liryczny wciela się w postać historyczna lub mitologiczną.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
(V w.p.n.e)- brak narratora, akcja, dwa aspekty: literacki i teatralny. Tekst: główny i poboczny. Formy wypowiedzi: dialog i monolog. Dramat dzieli się na komedię i tragedię.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Wskazuje wzór piękna, tedy powstają rodzaje literackie.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
docere- f. dydaktyczna, delektare- f. ludyczna, movere- f. estetyczna
|
|
|
