architektura historia sztuki 2

 0    21 fiche    weronikapiotrowska50
laste ned mp3 Skriv ut spille sjekk deg selv
 
spørsmålet svaret
edikula
begynn å lære
Kapliczka, przy budynku lub w jego obrysie, charakterystyczna dla architektury starożytnej i renesansu. Może ona być w postaci niszy lub stojąca samodzielnie. Najczęściej zwieńczona frontonem opartym na pilastrach lub kolumnach.
blenda
begynn å lære
Płytka wnęka w ścianie, o wykroju arkady lub okna, bez prześwitu.
lizena
begynn å lære
Płaski, pionowy występ w murze zewnętrznym.
pilaster
begynn å lære
Element architektoniczny w formie płaskiego filara, nieznacznie występującego przed lico ściany.
boniowanie
begynn å lære
Dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni, podkreślające ich układ.
rustyka
begynn å lære
Sposób dekoracyjnego obrobienia faktury powierzchni muru kamiennego lub kamiennej okładziny ściennej, tak aby miały surowy wygląd.
attyka
begynn å lære
Górny element elewacji budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn, osłaniający dach.
mezzanino (półpiętro)
begynn å lære
Niska kondygnacja między piętrami (często między parterem a pierwszym piętrem) pojawiająca się w architekturze pałacowej. Powierzchnia przeznaczona na pokoje gościnne, dla służby lub dzieci.
kampanila
begynn å lære
Dzwonnica kościelna charakterystyczna dla architektury włoskiej, wyodrębniona z bryły kościoła i budowana obok niej.
baptysterium
begynn å lære
Budowla przeznaczona do wykonywania obrzędu chrztu, niekiedy usytuowana w pobliżu kościoła. Określenie „baptysterium” odnosi się także do samej niecki chrzcielnej, umożliwiającej przynajmniej częściowe zanurzenie kandydata do chrztu.
obelisk
begynn å lære
Pomnik w formie wysokiego, smukłego słupa, najczęściej o czworobocznej podstawie, wykonanego z jednego bloku skalnego.
pylon
begynn å lære
Wieża o prostokątnej podstawie, wznoszona parami i zwężająca się ku górze.
peripteros
begynn å lære
Budowla, którą otacza pojedyncza kolumnada.
tolos
begynn å lære
W starożytności budowla na planie okrągłym, najczęściej o przeznaczeniu kulturowym.
belkowanie
begynn å lære
Element konstrukcyjny leżący poziomo na kolumnach, półkolumnach i pilastrach. Składa się z trzech części: architrawu, fryzu i gzymsu.
gzyms
begynn å lære
Wysunięty przed lico ściany, zwykle profilowany element architektoniczny w postaci poziomej listwy wystającej przed lico muru, która chroni elewację budynku lub jej fragment przed ściekającą wodą deszczową. Oddziela poszczególne kondygnacje.
fryz
begynn å lære
Pośredni, poziomy człon belkowania z reguły położony między architrawem i gzymsem; ogólnie – każdy poziomy pas dekoracyjny.
architraw
begynn å lære
Główny (najniższy) poziomy człon belkowania antycznego, który podtrzymywał belki stropu.
woluta
begynn å lære
Element architektoniczny i motyw ornamentacyjny w formie spirali lub zwoju.
echinus
begynn å lære
Lekko wygięty element architektoniczny pod abakusem kapitelu kolumny w porządku doryckim lub toskańskim. Ma kształt podobny do płaskiej poduszki.
abakus
begynn å lære
czworoboczna płyta będąca najwyższą częścią głowicy kolumny[1], pośrednicząca wraz z nią w przenoszeniu ciężaru belkowania na trzon kolumny.

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.