biologia kl V dz 2

 0    68 fiche    gabrielahomecka
laste ned mp3 Skriv ut spille sjekk deg selv
 
spørsmålet język polski svaret język polski
Pierwiastki, z których składa się organizm.
begynn å lære
węgiel, wodór, tlen, azot, siarka, fosfor, wspólnie stanowią 98% masy organizmu
Związki chemiczne budujące organizm.
begynn å lære
woda, sole mineralne, cukry, białka, tłuszcze i kwasy nukleinowe
Znaczenie wody w organizmie
znaczenie wody w organizmie
begynn å lære
1. transport substancji wewnątrz komórki i między komórkami,
2. u zwierząt usuwanie wraz moczem niepotrzebnych i szkodliwych substancji. 3. środowisko przemian chemicznych zachodzących w organizmie. 4. bierze udział w wielu procesach np. fotosyntezie, 5. regulacja temperatury ciała
Sole mineralne
begynn å lære
są źródłem pierwiastków innych niż węgiel, tlen i wodór, regulują procesy zachodzące w organizmie i budują części ciała organizmów.
Cukry
begynn å lære
dostarczają energii (glukoza w miodzie), są materiałem zapasowym (skrobia-bulwy ziemniaka), budują organizmy (celuloza-buduje ściany komórek roślinnych np. bawełna)
Białka
begynn å lære
są głównym budulcem organizmów (mięśnie, pióra, włosy, pazury), materiał zapasowy (nasiona grochu i fasoli), regulują pracę organizmu i umożliwiają trawienie pokarmów (enzymy)
Tłuszcze
begynn å lære
materiał zapasowy, warstwa ochronna, źródło energii.
Kwasy nukleinowe
begynn å lære
DNA występuje we wszystkich komórkach, jest w nim zapisana informacja o cechach organizmu.
Magnez
begynn å lære
jest u roślin składnikiem zielonego barwnika, który pochłania światło podczas fotosyntezy.
Wapń
begynn å lære
buduje kości i zęby u zwierząt.
Komórka
begynn å lære
podstawowa jednostka życia. Jest najmniejszą częścią organizmu zdolną do wykonywania czynności życiowych.
Budowa komórki zwierzęcej.
begynn å lære
1. jądro komórkowe, 2. cytozol, 3. błona komórkowa, 4. wakuola, 5. mitochondrium, 6. rybosomy, 7. aparat Golgiego, 8. siateczka śródplazmatyczna
Jądro komórkowe
begynn å lære
leży w środkowej części komórki, ma kulisty kształt, znajduje się w nim DNA, kieruje wszystkimi procesami zachodzącymi w komórce
Błona komórkowa
begynn å lære
oddziela wnętrze komórki od otoczenia i transportuje substancje do wnętrza i na zewnątrz komórki.
Cytozol
begynn å lære
galaretowata substancja wypełniająca komórkę, składa się z wody, soli mineralnych i białek.
Wakuola
begynn å lære
inaczej wodniczka, ma postać niewielkiego pęcherzyka, uczestniczy w pochłanianiu, trawieniu i wydalaniu.
Mitochondrium
begynn å lære
ma owalny kształt, dostarcza energii, jest centrum energetycznym komórki.
Rybosomy
begynn å lære
mają wygląd drobnych ziarenek, wytwarzają białka.
Aparat Golgiego
begynn å lære
ma postać stosu spłaszczonych, przylegających do siebie pęcherzy i drobnych pęcherzyków, przekształca i transportuje białka.
Siateczka śródplazmatyczna
begynn å lære
system cienkich kanalików występujących w całej komórce, wytwarza i transportuje białka i tłuszcze.
Komórka zwierzęca
begynn å lære
jest oddzielona od środowiska zewnętrznego błoną komórkową. Jej wnętrze stanowi jądro komórkowe i cytoplazma.
Cytoplazma
begynn å lære
składa się z cytozolu i zanurzonych w nim mitochondriów, wodniczek i rybosomów.
Komórki jądrowe
begynn å lære
komórki, w których występuje jądro komórkowe. Sa to komórki roślinne, zwierzęce i grzybowe.
Komórki bezjądrowe
begynn å lære
nie mają jądra komórkowego. Jedyną grupą organizmów o komórkach bezjądrowych są bakterie.
Komórka roślinna
begynn å lære
różni się tym od komórki zwierzęcej, że ma ścianę komórkową (nie błonę) i zawiera chroloplasty.
Samożywność
begynn å lære
zdolność niektórych organizmów do samodzielnego wytwrzania pokarmu w procesie fotosyntezy.
Organizmy samożywne
begynn å lære
to rośliny, niektóre protisty i nieliczne bakterie.
Fotosynteza
begynn å lære
proces, w wyniku którego z dwutlenku węgla i wody, przy udziale światła powstają substancje odżywcze (glukoza) i tlen.
Glukoza
begynn å lære
cukier, który jest podstawowym źródłem energii dla organizmu oraz materiałem do produkcji substancji zapasowych i budujących.
Sinice
begynn å lære
samożywne bakterie.
Brunatnice
begynn å lære
samożywne protisty.
Rosiczka
begynn å lære
roślina owadożerna, jest samożywna, jesdak żywi się również drobnymi zwierzętami, z których ciał pobiera azot.
Rośliny mogą przeprowadzać fotosyntezę
begynn å lære
ponieważ w ich komórkach znajdują się chloroplasty, zawierające chlorofil - zielony barwnik, który pochłania światło, potrzebne do fotosyntezy.
Czynniki wpływające na intensywność fotosyntezy
begynn å lære
1. światło, 2. dwutlenek węgla, 3. woda, 4. temperatura, 5. sole mineralne Każdy z nich zarówno w nadmiarze, jak i w niedoborze powoduje zmniejszenie intensywności fotosyntezy. Rośliny w niekorzystnych warunkach rosną słabe i małe.
Chemosynteza
begynn å lære
wykorzystanie energii chemicznej, pochodzącej z gazów wulkanicznych, zamiast światła, do produkcji pokarmu.
Odżywianie
begynn å lære
dostarczanie organizmowi substancji niezbędnych do budowania ciała i będących źródłem energii.
Organizmy cudzożywne
begynn å lære
nie potrafią samodzielnie wytwarzać pokarmu i muszą go pobierać z otoczenia.
Trawienie
begynn å lære
proces, w którym organizm rozkłada pokarm, zawierający złożone związki: bialka, cukry i tłuszcze, na związki proste, które może wykorzystać.
Ze względu na rodzaj pożywienia i sposob jego zdobywania
begynn å lære
wyróżniamy trzy grupy organizmów cudzożywnych. Organizmy zjadające inne organizmy, pasożyty i organizmy rozkładające martwe szczątki.
Organizmy zjadające inne organizmy
begynn å lære
roślinożercy, mięsożercy, wszystkożercy.
Pasożyty
begynn å lære
pobierają pokarm od żywych organizmów zwanych żywicielami. Dzielimy je na wewnętrzne i zewnętrzne.
Pasożyty wewnętrzne
begynn å lære
wnikają do ciała żywiciela. Tasiemce, owsiki.
Pasożyty zewnętrzne
begynn å lære
żyją na powierzchni ciała żywiciela. Pchły, kleszcze, wszy.
Rośliny pasożytnicze
begynn å lære
rośliny, które nie mają chlorofilu i nie moga przeprowadzać fotosyntezy, więc wszystkie substancje, w tym wodę i sole mineralne, pobierają od żywiciela za pomosą ssawek. W Polsce roślinami pasozytniczymi są kanianka i zaraza żółta.
Rośliny półpasożytnicze
begynn å lære
Samodzielnie wytwarzaja substancje pokarmowe, ale wodę i sole mineralne czerpia od żywiciela.Np. jemioła.
Organizmy rozkładające martwe szczątki
begynn å lære
to drobne zwierzęta np. dżdżownice, bakterie oraz grzyby. Żyją w ściółce leśnej, glebie i mule na dnie zbiorników wodnych.
Dżdżownice
begynn å lære
połykają ziemię bogatą w martwe szczątki, które rozkładają w przewodzie pokarmowym, za pomocą enzymów trawiennych.
Grzyby i bakterie
begynn å lære
wydzielają enzymy trawienne bezpośrednio do otoczenia, w ten sposób trawią występujące tam złożone związki na substancje proste, które mogą wchlonąć.
Roślinożercy
begynn å lære
zwierzęta odżywiające się wyłącznie pokarmem roślinnym,
Mięsożercy
begynn å lære
odżywiają się innymi zwierzętami.
Wszystkożercy
begynn å lære
zjadają zarówno pokarm roślinny jak i zwierzęcy, w zależności jaki pokarm jest dostępny w danej chwili (niedźwiedź, wróbel, dzik, lis).
Oddychanie
begynn å lære
proces w wyniku którego rozkładany jest pokarm i uwalniana energia.
Oddychanie komórkowe
begynn å lære
proces który zachodzi w komórce i polega na uwolnieniu energi zawartej w pokarmie.
Oddychanie tlenowe
begynn å lære
uwalnianie energii z pokarmu przy udziale tlenu. Glukoza przy udziale tlenu rozkładana jest na dwutlenek węgla i wodę. Proces ten zachodzi głównie w mitochondriach.
Fermentacja (oddychanie beztlenowe)
begynn å lære
rozkład pokarmu bez udziału tlenu. Dostarcza mniej energii niz oddychanie tlenowe, gdyz glukoza zostaje tylko w części rozłożona. W taki sposób oddychają bakterie, grzyby i pasozytnicze zwierzęta żyjące w środowisku ubogim w tlen.
Fermentacja alkoholowa
begynn å lære
proces w wyniku którego z rozpadu glukozy bez udziału tlenu powstaje alkohol etylowy, dwutlenek węgla i energia. W ten sposób oddychają drożdże.
Fermentacja mlekowa
begynn å lære
zachodzi w mięśniach przy długim i intensywnym wysiłku. Glukozę rozkłąda się na kwas mlekowy, dzięki czemu uwalniana jest energia. Kwas mlekowy transportowany jest do wątroby, która wykorzystuje go do produkcji glukozy.
Organizm wykorzystuje najwięcej energii na
begynn å lære
wzrost, rozwój i rozmnażanie.
Sposoby rozmnażania
begynn å lære
bezpłciowe i płciowe.
Rozmnażanie płciowe
begynn å lære
do ktorego potrzebne są komórki rozrodcze, najczęściej biorą w nim udział dwa organizmy rodzicielskie, a ich potomstwo ma cechy obojga rodziców.
Rozmnażanie bezpłciowe
begynn å lære
odbywa się bez udziału komórek rozrodczych. Nowe organizmy powstają z jednego organizmu rodzicielskiego i są z nim identyczne. Przykładem takiego rozmnażania jest podzial komórki lub podział rodzicielskiego organizmu wielokomórkowego na fragmenty.
Komórki zależności od pełnionych funkcji
begynn å lære
mają różną budowę wielkość i kształt.
Organizmy rozkładające martwe szczątki mają bardzo duże znaczenie w przyrodzie,
begynn å lære
gdyż zapobiegają nadmiernemu gromadzeniu się martwych szczątków.Np. pleśniak biały, grzyb żyjący w ściółce bogatej w szczątki organizmów, rozwija się także na produktach spożywczych.
Pokarm roślinny jest łatwo dostępny, ale trzeba go zjeść bardzo dużo i jest bardzo trudny do strawienia, ze względu na obecność celulozy.
begynn å lære
Dlatego roślinożercy mają specjalnie przystosowane przewody pokarmowe, dłuższe niż mięsożercy, w których żyją bakterie i protisty, które produkują enzymy trawienne rozkładające celulozę.
Mieżsożercy dzielą się na drapieżniki, polujące na swoje ofiary i zabijające je (orzeł, pająk, wilk) oraz na padlinożerców, które żywią się ciałami martwych zwierząt (sęp, hiena).
begynn å lære
dla mięsożerców zdobycie pokarmu jest znacznie trudniejsze niż dla roślinożerców, więc są do tego dobrze przystosowani. Mają ostre zęby i pazury, silne dzioby, wyostrzone zmysły i są sprawni fizycznie.
Wymiana gazowa
begynn å lære
proces dostarczania organizmowi tlenu i usuwania dwutlenku węgla.
Chemosyntezę wykorzystują
begynn å lære
organizmy żyjące w głębi oceanu, gdzie nie dociera światło.
Organizmy cudzożywne są przystosowane
begynn å lære
do poszukiwania, pobierania i trawienia różnych rodzajów pokarmu. Należą do nich zwierzęta, grzyby, większość bakterii oraz niektóre protisty.

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.