spørsmålet  |
svaret |
|
begynn å lære
|
|
nastroić przychylnie do kogoś lub czegoś, wprowadzić w stan błogości
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zuchwała pewność siebie połączona z lekceważeniem innych; pyszny, butny, zadufany(bardzo pewny siebie), pogardliwy, nonszalancki(wyrażający lekceważący stosunek do otoczenia), gwiazdorski, tupeciarski, wzgardliwy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
budzący uczucie wstrętu, odrazy, niechęci, np. antypatyczna osoba, antypatyczny wygląd; odpychający, niesympatyczny, nieprzyjemny
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
1. «będący wyrazem wysokiego poziomu umysłowego, artystycznego, technicznego itp.; też: o kimś reprezentującym taki poziom» 2. «przejawiający się lub odbywający na wiele wymyślnych sposobów; też: o kimś zachowującym się w taki sposób»
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
dążenie do osiągnięcia własnych celów, nawet kosztem innych, zachowując pozory szlachetności
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rozważny, rozsądny 3. «zachowujący swoje położenie mimo działających nań sił»
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
1. całość wysokich wartości moralnych; prawość, szlachetność, zacność; 2. przestrzeganie zasad obowiązującej etyki; 3. pozytywna cecha charakteru; walor, przymiot, zaleta;
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
nie ma co wyważać otwartych drzwi
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
1. coś nieistotnego lub łatwego do zrobienia; drobiazg, głupstwo, błahostka;
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
człowiek, który potrafi wygłaszać przemówienia, chętnie głosi oracje, zabiera głos publicznie; krasomówca, retor, mówca
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
1. pokrętna argumentacja, naciąganie argumentów i przykładów w celu uzasadnienia jakiejś tezy; 2. drobiazgowe rozstrzyganie szczegółowych problemów, zwłaszcza moralnych lub prawnych, przez stosowanie do nich odpowiednio dobranych zasad ogólnych
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
. «zagarnięcie władzy wbrew prawu» 2. «przywłaszczenie sobie praw do czegoś» 3. «roszczenie niesłusznych pretensji do czegoś»
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
mający trudności ze skupieniem się, ciągle o czymś zapominający
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
mówić szybko, dużo, bez przerwy, dudnić
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
okazujący swoim wyglądem i zachowaniem przygnębienie i smutek; 2. budzący przykre uczucia lub smutny nastrój
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
1. zbyt bezpośredni, zbyt śmiały; 2. będący wyrazem zażyłości, komitywy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
mówić z przejęciem, zwykle o sobie, o swoich sukcesach
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wypytywać kogoś, dopytywać się, badać
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
1. wywołać strach, wzbudzić niepokój, grozę; przerazić, przestraszyć; 2. zatrwożyć się: a) odczuć strach; przerazić się, przestraszyć się; b) zacząć bać się o kogoś lub o coś; zaniepokoić się
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wstręt lub silna niechęć do czegoś
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
odznaczający się jakąś ujemną cechą rozwiniętą w najwyższym stopniu
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
bycie złośliwym, robienie komuś na złość; także: udawany sprzeciw, przekomarzanie się/robiący na przekór, umyślnie sprzeciwiający się czemuś
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
to zbiór pojęć i teorii tworzących podstawy danej nauki. przyjęty sposób widzenia rzeczywistości w danej dziedzinie, doktrynie
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
taki, który jest uzupełnieniem czegoś, dopełnia się z czymś, uzupełniający, dopelniajacy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
życzliwy wobec otoczenia lub wyrażający taką postawę
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
mający o sobie bardzo dobre zdanie i lubiący, żeby go podziwiać i pochlebiać mu
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
lękliwy, tchórzliwy, trwożliwy; też: świadczący o czyimś strachu
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
pozbawiony pewności siebie; też: świadczący o takim stanie
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
ukazać coś komuś w sposób oczywisty, dowieść, uzmysłowić coś
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
osoba podpowiadająca aktorom tekst roli podczas przedstawienia
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
osoba korzystająca z czyjejś protekcji
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
człowiek lubiący rozprawiać i pouczać innych
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
1. budzący wstręt pod względem fizycznym lub pod względem moralnym; 2. dokuczliwy, uciążliwy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyszkolić kogoś w czymś lub uczynić kogoś zdatnym do czegoś
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
urokliwy, figlarny, zalotny
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
1. wygłaszać utwór literacki, recytować; 2. przenośnie: mówić w sposób nienaturalny, napuszony, posługiwać się frazesami; koloryzować, fantazjować
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
perswazją odwieść kogoś od jakiegoś zamiaru
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
1. «cechy czyjegoś charakteru i właściwy mu sposób zachowywania się» 2. «chwilowy stan psychiczny»
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
1. «cechy czyjegoś charakteru i właściwy mu sposób zachowywania się» 2. «chwilowy stan psychiczny»
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
człowiek świadomie mówiący nieprawdę; łgarz, kłamca, oszust
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyrażający złość, zagniewanie
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
potocznie: brednia, niedorzeczność, głupstwo; pierdoła
|
|
|
przedsiębrać/przedsięwziąć begynn å lære
|
|
zdecydować się na wykonanie czegoś
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyrozumiały, tolerancyjny
|
|
|
