Conjugación del verbo regular 'empalmar' en español en pretérito anterior de indicativo

 0    10 fiche    mangel
laste ned mp3 Skriv ut spille sjekk deg selv
 
spørsmålet español svaret español
yo [empalmar]
1. persona singular, pretérito anterior, indicativo
begynn å lære
yo hube empalmado
tú [empalmar]
2. persona singular, pretérito anterior, indicativo
begynn å lære
tú hubiste empalmado
él [empalmar]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
begynn å lære
él hubo empalmado
ella [empalmar]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
begynn å lære
ella hubo empalmado
Usted [empalmar]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
begynn å lære
Usted hubo empalmado
nosotros [empalmar]
1. persona plural, pretérito anterior, indicativo
begynn å lære
nosotros hubimos empalmado
vosotros [empalmar]
2. persona plural, pretérito anterior, indicativo
begynn å lære
vosotros hubisteis empalmado
ellos [empalmar]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
begynn å lære
ellos hubieron empalmado
ellas [empalmar]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
begynn å lære
ellas hubieron empalmado
Ustedes [empalmar]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
begynn å lære
Ustedes hubieron empalmado

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.