Człowiek a wspólnota, dział 1, rozszerzony WOS, klasa 1

 0    23 fiche    konopkaiga2009
laste ned mp3 Skriv ut spille sjekk deg selv
 
spørsmålet język polski svaret język polski
antropologia filozoficzna
begynn å lære
nauka o naturze ludzkiej,
kongnitywistyka
begynn å lære
dziedzina wiedzy, która wykorzystuje wyniki badań ludzkiego mózgu, by wytłumaczyć jak działa ludzki rozum
metafizyka
begynn å lære
filozofia pierwsza, skupia się na szukaniu istoty istnienia
ontologia
begynn å lære
nauka o wszystkim, co jest, czyli o strukturze bytu i jego właściwościach
monizm
begynn å lære
zakłada jednolitość bytu. Wszystko, co istnieje, jest zbudowane z jednej substancji. Jest monizm spirytualistyczny i materialistyczny.
dualizm
begynn å lære
Wszystko, co istnieje składa się z dwóch substancji - materii (ciała) i ducha (idei). Wyróżnia dualizm umiarkowany i radykalny
spirytualizm
begynn å lære
istnieje wyłącznie duchowa substancja. Wszystko jest albo złudzeniem, albo w rzeczywistości składa się z elementów duchowych.
Materializm
begynn å lære
realne są tylko byty materialne. Składają się z atomów i proźności.
monizm spirytualistyczny
begynn å lære
człowiek jest bytem jedynie duchowym, a jego ciało nie istnieje. Przedstawiciele: George Berkeley,
Monizm materialistyczny
begynn å lære
Zakłada, że jedyną formą bytu jest materia. Przedstawiciele: Karol Marks
marksizm
begynn å lære
rodzaj monizmu materialistycznego, według którego materia do jedyny składnik bytu, a duch jest wtórnym efektem jej rozwoju. Ludzie w pierwszej kolejności troszczą się o swoje podstawowe potrzeby - stopień realizacji decyduje o sposobie myślenia.
dualizm radykalny
begynn å lære
W bycie istnieją obie substancje, ale dusza jest nadrzędna wobec ciała. Przedstawiciele: Platon (nieśmiertelna dusza, śmiertelne ciało), św Augustyn z Hippony (ciało jest przeszkodą doskonałej duszy), Kartezjusz (dusza jest wyjątkowa tylko dla człowieka)
dualizm umiarkowany
begynn å lære
Dusza i ciało składają się na nierozerwalną całość. Człowiek wynika z ich symbiozy. Przedstawiciele: Arystoteles (prekursor), św. Tomasz z Akwinu (cielesna forma decyduje, do którego należy się gatunku, a duchowna materia nadaje niepowtarzalne cechy)
personalizm
begynn å lære
Centralne miejsce zajmują pojęcia osoby ludzkiej i godności. Byt wykraczający poza przyrodę i historię.
indywidualizm
begynn å lære
jednostka ludzka jest najwyższym dobrem, powinno się jej zapewnić autonomię i niezależność.
kolektywizm
begynn å lære
najwyższym dobrem są wspólnoty. Człowiek powinien podporządkowywać swoje decyzje dobrem ogółu.
racjonalizm
begynn å lære
doświadczenia zmysłowe wprowadzają w błąd, a najważniejszy jest rozum.
Empiryzm
begynn å lære
wiedzę zdobywa się poprzez zmysły, czyli odbieranie bodźców ze świata zewnętrzenego.
woluntaryzm
begynn å lære
koncepcja wolności woli. Człowiek podejmuje wybory nieskrępowany innymi zewnętrznymi czynnikami.
Determinizm
begynn å lære
odrzuca wolę i indywidualną odpowiedzialność. Wybory nie mają wpływu na bieg powiązanych ze sobą zdarzeń. Umiarkowani determiniści zakładali, że wolna wola jest, ale jest ograniczona przeszłością danej osoby.
emocjonalizm
begynn å lære
uznaje uczucia za motor wszelkich aktywności człowieka.
Empatyzm
begynn å lære
zakłada, że podstawą jest wczucie się w emocje człowieka. Tylko próba wniknięcia w sytuację danej osoby, pozwala na formułowanie sądów.
Emotywizm
begynn å lære
Kieruje się poznaniem racjonalnym. Decyzje i wybory moralne jednostki wynikają z irracjonalnych motywacji, szczególnie uczuć.

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.