→ Elektrochemia Pollub → Start læring / Last ned MP3 Flashcards

spørsmålet		svaret
Najczęściej występujący w przyrodzie izotop uranu ma liczbę masową 235. begynn å lære		NIE
Najczęściej występujący w przyrodzie izotop uranu ma liczbę masową 238. begynn å lære		TAK
Wzbogacanie uranu polega na zwiększaniu stosunku izotopu 235 do 238. begynn å lære		TAK
Wzbogacanie uranu polega na zwiększaniu stosunku izotopu 238 do 235. begynn å lære		NIE
W wyniku przemiany alfa liczba masowa zmniejsza się o 2. begynn å lære		NIE
W wyniku przemiany alfa liczba masowa zmniejsza się o 4. begynn å lære		TAK
W wyniku przemiany alfa liczba atomowa zmniejsza się o 2. begynn å lære		TAK
W wyniku przemiany alfa liczba atomowa zmniejsza się o 4. begynn å lære		NIE
W wyniku przemiany beta- liczba masowa nie zmienia się. begynn å lære		TAK
W wyniku przemiany beta- liczba masowa zwiększa się o 1. begynn å lære		NIE
W wyniku przemiany beta- zwiększa się o 1 begynn å lære		TAK
W wyniku przemiany beta- liczba atomowa nie zmienia się begynn å lære		NIE
Stała rozpadu na ogół rośnie ze wzrostem temperatury. begynn å lære		NIE
Stała rozpadu nie zależy od temperatury. begynn å lære		TAK
Aktywność promieniotwórcza jest wprost proporcjonalna do okresu półrozpadu. begynn å lære		NIE
Aktywność promieniotwórcza jest odwrotnie proporcjonalna do okresu półrozpadu. begynn å lære		TAK
Zawartość produktów rozpadu w rudzie uranu jest wprost proporcjonalna do okresu półrozpadu. begynn å lære		TAK
Zawartość produktów rozpadu w rudzie uranu jest odwrotnie proporcjonalna do okresu półrozpadu. begynn å lære		NIE
Aktywność promieniotwórcza rud uranu (w przeliczeniu na gram U) jest wyższa niż czystego uranu. begynn å lære		TAK
Aktywność promieniotwórcza rud uranu (w przeliczeniu na gram U) jest niższa niż czystego uranu. begynn å lære		NIE
Końcowym produktem rozpadu naturalnego uranu jest ołów. begynn å lære		TAK
Końcowym produktem rozpadu naturalnego uranu jest rtęć i bizmut. begynn å lære		NIE
Większość pierwiastków ma po kilka izotopów trwałych. begynn å lære		TAK
Większość pierwiastków ma po jednym izotopie trwałym. begynn å lære		NIE
Tylko nuklidy o liczbie atomowej >40 mogą być promieniotwórcze. begynn å lære		NIE
Większość naturalnych nuklidów promieniotwórczych to produkty rozpadu U i Th. begynn å lære		TAK
Wszystkie nuklidy o liczbie atomowej >83 są promieniotwórcze. begynn å lære		TAK
Nuklidy mające 2, 8, 20, 50 lub 82 protonów są wyjątkowo trwałe. begynn å lære		TAK
Nuklidy mające 4,9,16,25 lub 36 neutronów są wyjątkowo trwałe. begynn å lære		NIE
Izotopy różnią się liczbą atomową. begynn å lære		NIE
Główna liczba kwantowa przyjmuje wartości 1, 2, 3....... begynn å lære		TAK
Główna liczba kwantowa przyjmuje wartości 0, 1, 2, 3........ begynn å lære		NIE
Poboczna liczba kwantowa może być równa głównej liczbie kwantowej. begynn å lære		NIE
Poboczna liczba kwantowa nie może być równa głównej liczbie kwantowej. begynn å lære		TAK
Poboczna liczba kwantowa może przyjmować wartości ujemne. begynn å lære		NIE
Poboczna liczba kwantowa nie może przyjmować wartości ujemnych. begynn å lære		TAK
Magnetyczna liczba kwantowa nie może przyjmować wartości ujemnych. begynn å lære		NIE
Magnetyczna liczba kwantowa może przyjmować wartości ujemne. begynn å lære		TAK
Zakaz Pauliego dotyczy tylko atomu wodoru. begynn å lære		NIE
Zakaz Pauliego dotyczy układów wieloelektronowych. begynn å lære		TAK
Na kolejnych powłokach może się znajdować maksymalnie 2, 8, 18, 32 elektronów. begynn å lære		TAK
Na kolejnych powłokach może się znajdować maksymalnie 2, 8, 16, 32 elektronów. begynn å lære		NIE
Podpowłoki zapełniają się w kolejności ...3d 4s... begynn å lære		NIE
Podpowłoki zapełniają się w kolejności ...4s 3d... begynn å lære		TAK
Pierwiastki bloku s należą do 1 i 2 grupy. begynn å lære		TAK
Pierwiastki bloku s należą do 1 i 18 grupy. begynn å lære		NIE
Pierwiastki bloku p należą do grup 3-8. begynn å lære		NIE
Pierwiastki bloku p należą do grup 13-18 begynn å lære		TAK
Pierwiastki bloku d należą do grup 3-12. = begynn å lære		TAK
Pierwiastki bloku d są umieszczone poza układem okresowym (lantanowce i aktynowce). begynn å lære		NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns² to typowe metale. begynn å lære		TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns² to typowe niemetale. begynn å lære		NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns²p6 to typowe niemetale. begynn å lære		TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns²p6 to typowe metale. begynn å lære		NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 są aktywne chemicznie. begynn å lære		TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 są bierne chemicznie. begynn å lære		NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 mają w stanie podstawowym 1 niesparowany elektron. begynn å lære		TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 mają w stanie podstawowym 5 niesparowanych elektronów. begynn å lære		NIE
Pierwiastki należące do jednej grupy mają zbliżone właściwości chemiczne. begynn å lære		TAK
Pierwiastki należące do jednego okresu mają zbliżone właściwości chemiczne. begynn å lære		NIE
Wiązanie jonowe polega na utworzeniu wspólnej pary elektronów. begynn å lære		NIE
Wiązanie atomowe polega na utworzeniu wspólnej pary elektronów. begynn å lære		TAK
Wiązanie atomowe może się tworzyć między atomami tego samego pierwiastka. begynn å lære		TAK
Wiązanie koordynacyjne może się tworzyć między atomami tego samego pierwiastka. begynn å lære		NIE
Wiązanie metaliczne powstaje między atomami nieznacznie różniącymi się elektroujemnością. begynn å lære		TAK
Wiązanie metaliczne powstaje między atomami znacznie różniącymi się elektroujemnością. begynn å lære		NIE
Wiązanie koordynacyjne jest szczególnym przypadkiem wiązania jonowego. begynn å lære		NIE
Wiązanie wodorowe jest szczególnym przypadkiem wiązania koordynacyjnego. begynn å lære		TAK
Wiązanie podwójne jest krótsze od pojedynczego. begynn å lære		TAK
Wiązanie podwójne jest dłuższe od pojedynczego. begynn å lære		NIE
Wiązanie potrójne jest silniejsze od podwójnego. begynn å lære		TAK
Wiązanie podwójne jest silniejsze od potrójnego. begynn å lære		NIE
Kryształy jonowe przewodzą prąd w stanie stałym. begynn å lære		NIE
Kryształy jonowe są w temp. pokojowej izolatorami prądu. begynn å lære		TAK
W cząsteczce etanu występuje hybrydyzacja sp³. begynn å lære		TAK
W cząsteczce etanu występuje hybrydyzacja sp². begynn å lære		NIE
W cząsteczce etenu występuje hybrydyzacja sp². begynn å lære		TAK
W cząsteczce etenu występuje hybrydyzacja sp³. begynn å lære		NIE
W cząsteczce etynu występuje hybrydyzacja sp³. begynn å lære		NIE
W cząsteczce etynu występuje hybrydyzacja sp. begynn å lære		TAK
W cząsteczce wody kąt H-O-H = 90º. begynn å lære		NIE
W cząsteczce wody kąt H-O-H >100º begynn å lære		TAK
Cząsteczka metanu jest płaska (atomy H tworzą kwadrat). begynn å lære		NIE
Cząsteczka metanu ma kształt czworościanu foremnego. begynn å lære		TAK
Łańcuchy węglowodorów nasyconych mają kształt linii łamanej. begynn å lære		TAK
Kryształy gazów szlachetnych tworzą się dzięki wiązaniu atomowemu. begynn å lære		NIE
W krysztale diamentu i grafitu występuje wiązanie atomowe. begynn å lære		TAK
Wiązanie metaliczne występuje tylko w czystych pierwiastkach. begynn å lære		NIE
Siły Van der Waalsa są słabsze niż wiązanie jonowe. begynn å lære		TAK
Kryształy jonowe mają wysokie temp. wrzenia. begynn å lære		TAK
W NH4Cl występuje wiązanie koordynacyjne begynn å lære		TAK
W NH3 występuje wiązanie jonowe. begynn å lære		NIE
W AlCl3 występuje wiązanie jonowe. begynn å lære		NIE
W AlCl3 występuje wiązanie atomowe spolaryzowane. begynn å lære		TAK
W SnCl4 występuje wiązanie koordynacyjne begynn å lære		NIE
W SnCl4 występuje wiązanie atomowe spolaryzowane. begynn å lære		TAK
W MgCl2 występuje wiązanie jonowe. begynn å lære		TAK
W MgCl2 występuje wiązanie atomowe spolaryzowane. begynn å lære		NIE
W CH4 występuje wiązanie atomowe. begynn å lære		TAK
W CH4 występuje wiązanie jonowe. begynn å lære		NIE
W SO2 występuje wiązanie jonowe. begynn å lære		NIE
W SO2 występuje wiązanie atomowe. begynn å lære		TAK
W Al2O3 występuje wiązanie atomowe. begynn å lære		NIE
W Al2O3 występuje wiązanie jonowe. begynn å lære		TAK
C+O2= CO2 to reakcja egzotermiczna. begynn å lære		TAK
C+O2= CO2 to reakcja endotermiczna begynn å lære		NIE
CaO+ CO2= CaCO3 to reakcja endotermiczna begynn å lære		NIE
CaO+ CO2= CaCO3 to reakcja egzotermiczna. begynn å lære		TAK
n >C=C< = (-C -C-) n to reakcja polikondensacji. begynn å lære		NIE
n >C=C< = (-C-C-) n to reakcja polimeryzacji begynn å lære		TAK
Zn+H2SO4 = ZnSO4 +H2 to reakcja syntezy. begynn å lære		NIE
Zn+H2SO4 = ZnSO4 +H2 to reakcja utleniania i redukcji. begynn å lære		TAK
BaCl2 +H2SO4 = BaSO4+ 2HCl to reakcja utleniania i redukcji. begynn å lære		NIE
BaCl2 +H2SO4 = BaSO4+ 2HCl to reakcja podwójnej wymiany. begynn å lære		TAK
H2O = H2+ ½ O2 to reakcja endotermiczna. begynn å lære		TAK
H2O = H2+ ½ O2 to reakcja utleniania i redukcji. begynn å lære		TAK
H2O = H2+ ½ O2 to reakcja egzotermiczna. begynn å lære		NIE
H2O= H++OH to reakcja egzotermiczna begynn å lære		NIE
H2O= H++OH to reakcja zobojętniania. begynn å lære		NIE
NH3+HCl= NH4Cl to reakcja zobojętniania. begynn å lære		TAK
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od T. begynn å lære		TAK
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od T. begynn å lære		NIE
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od p. begynn å lære		NIE
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od p. begynn å lære		TAK
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od stężeń substratów. begynn å lære		NIE
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od stężeń substratów. begynn å lære		TAK
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od stężeń produktów. begynn å lære		TAK
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od stężeń produktów. begynn å lære		NIE
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od stężenia katalizatora. begynn å lære		NIE
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od stężenia katalizatora. begynn å lære		TAK
Wartość stałej równowagi reakcji odwracalnej = 1 (z definicji). begynn å lære		NIE
Wartość stałej równowagi reakcji odwracalnej > 0. begynn å lære		TAK
Aktywność substancji w roztworze rozcieńczonym = 1 (z definicji). begynn å lære		NIE
Aktywność substancji w roztworze rozcieńczonym jest równa stężeniu molowemu. begynn å lære		TAK
Aktywność substancji w roztworze nasyconym = 1 (z definicji). begynn å lære		NIE
Aktywność rozpuszczalnika = 1 (z definicji). begynn å lære		TAK
Jeżeli stała równowagi >> 1, to reakcja jest szybka. begynn å lære		NIE
Jeżeli stała równowagi << 1, to reakcja nie zachodzi samorzutnie. begynn å lære		TAK
Inhibitor to substancja, która zmniejsza wartość stałej równowagi. begynn å lære		NIE
W wyrażeniu na iloczyn rozpuszczalności aktywność soli = 1 (z definicji). begynn å lære		TAK
Rozpuszczalność soli w g/dm³ można obliczyć znając tylko masę cząsteczkową soli. begynn å lære		NIE
Rozpuszczalność BaSO4 w wodzie jest większa niż w roztworze BaCl2. begynn å lære		TAK
Rozpuszczalność BaSO4 w wodzie jest mniejsza niż w roztworze BaCl2. begynn å lære		NIE
Aktywność jonów metalu w roztworze 1 molowym jego chlorku jest mniejsza niż jego stężenie molowe. begynn å lære		TAK
Aktywność jonów metalu w roztworze 1 molowym jego chlorku jest równa 1. begynn å lære		NIE
Iloczyn jonowy wody wynosi 14. begynn å lære		NIE
Iloczyn jonowy wody w roztworze kwaśnym jest mniejszy niż 7. begynn å lære		TAK
Znając tylko stałą równowagi danej reakcji można obliczyć stałą równowagi reakcji odwrotnej. begynn å lære		TAK
Jeżeli reakcja1 + reakcja2 = reakcja3 to K1+K2= K3 (Ki=stała równowagi reakcji i). begynn å lære		NIE
Jeżeli reakcja1 + reakcja2 = reakcja3 to K1*K2= K3 (Ki=stała równowagi reakcji i). begynn å lære		TAK
Stała szybkości reakcji może być liczbą bezwymiarową. begynn å lære		NIE
Stała szybkości reakcji nie może być liczbą bezwymiarową. begynn å lære		TAK
Stała szybkości reakcji zawsze jest liczbą bezwymiarową. begynn å lære		NIE
Stała szybkości reakcji nie musi być liczbą bezwymiarową. begynn å lære		TAK
Stała szybkości reakcji jest proporcjonalna do T. begynn å lære		NIE
Logarytm stałej szybkości reakcji jest proporcjonalny do T. begynn å lære		NIE
Stała szybkości reakcji odwrotnej jest odwrotnością stałej szybkości danej reakcji. begynn å lære		NIE
Stałej szybkości reakcji odwrotnej nie da się obliczyć znając tylko stałą szybkości danej reakcji begynn å lære		TAK.
Szybkość reakcji A+B=C jest zawsze równa k[A][B] begynn å lære		NIE
Szybkość reakcji A+B=C nie musi być równa k[A][B] begynn å lære		TAK
Szybkość reakcji A+B=C może być równa k[A] begynn å lære		TAK
Szybkość reakcji A+B=C nie może być równa k[A]. begynn å lære		NIE
Sumaryczna szybkość reakcji A →B→C jest równa sumie szybkości reakcji pierwszej i drugiej. begynn å lære		NIE
Sumaryczna szybkość reakcji A →B→C jest równa iloczynowi szybkości reakcji pierwszej i drugiej. begynn å lære		NIE
Szybkość reakcji mierzymy w mol dm 3s 1 begynn å lære		TAK
Reakcja, której szybkość nie zależy od stężenia reagentów jest zerowego rzędu. begynn å lære		TAK
Jeżeli reakcja A+B→C jest pierwszego rzędu to jej szybkość = k[A][B] begynn å lære		NIE
Szybkość reakcji pierwszego rzędu może być równa k ([A][B]) 1/2 begynn å lære		TAK
Szybkość reakcji A+B→C nie może być równa k[A]2 begynn å lære		NIE
Reakcje trzeciego rzędu są rzadkie, a reakcje czwartego rzędu lub wyższego nie występują. begynn å lære		TAK
Katalizator danej reakcji jest inhibitorem reakcji odwrotnej. begynn å lære		NIE
Katalizator danej reakcji jest często katalizatorem reakcji odwrotnej. begynn å lære		TAK
Enzymy są przykładem katalizatorów. begynn å lære		TAK
Zatrucia katalizatora występują głównie w katalizie homogenicznej. begynn å lære		NIE
Katalizator nie bierze udziału w reakcji. begynn å lære		NIE
Kataliza heterogeniczna jest zbyt kosztowna, aby ją stosować w praktyce. begynn å lære		NIE
Kataliza heterogeniczna stosowana jest do produkcji amoniaku na skalę przemysłową. begynn å lære		TAK
Złoto katalizuje wszystkie reakcje. begynn å lære		NIE
Katalizator bierze udział w reakcji, ale nie wchodzi w skład produktów. begynn å lære		TAK
Szybkość reakcji można zwiększyć naświetlając substraty promieniowaniem o ściśle określonej długości fali. begynn å lære		TAK
Utleniacz oddaje elektrony. begynn å lære		NIE
Utleniacz przyjmuje elektrony. begynn å lære		TAK
Utleniacz zwiększa swój stopień utlenienia. begynn å lære		NIE
Utleniacz zmniejsza swój stopień utlenienia. begynn å lære		TAK
Reduktor zmniejsza swój stopień utlenienia. begynn å lære		NIE
Reduktor zwiększa swój stopień utlenienia. begynn å lære		TAK
Reduktor oddaje elektrony. begynn å lære		TAK
Reduktor przyjmuje elektrony. begynn å lære		NIE
Wszystkie pierwiastki w stanie wolnym są reduktorami. begynn å lære		NIE
Wszystkie pierwiastki w stanie wolnym mają stopień utlenienia zero. begynn å lære		TAK
Tlen jest zawsze utleniaczem. begynn å lære		NIE
Woda utleniona może być utleniaczem lub reduktorem. begynn å lære		TAK
Jeżeli zachodzi reakcja utleniania, to musi równocześnie zachodzić redukcja. begynn å lære		TAK
Jeżeli zachodzi reakcja utleniania, to nie może równocześnie zachodzić redukcja. begynn å lære		NIE
Typowe metale są reduktorami. begynn å lære		TAK
Typowe metale są utleniaczami. begynn å lære		NIE
Fluor w związkach ma zawsze stopień utlenienia –1. begynn å lære		TAK
Tlen w związkach ma zawsze stopień utlenienia –2. begynn å lære		NIE
Wodór w związkach ma zawsze stopień utlenienia +1. begynn å lære		NIE
Wodór w związkach z niemetalami ma stopień utlenienia +1. begynn å lære		TAK
Kwasy nieutleniające nie roztwarzają metali. begynn å lære		NIE
Kwasy nieutleniające nie roztwarzają metali szlachetnych. begynn å lære		TAK
Kwasy utleniające w reakcjach z metalami wydzielają wodór jako jedyny produkt gazowy. begynn å lære		NIE
Kwasy utleniające w reakcjach z metalami wydzielają inne produkty gazowe niż wodór. begynn å lære		TAK
Metale szlachetne są silnymi utleniaczami. begynn å lære		NIE
Kationy metali szlachetnych są silnymi utleniaczami. begynn å lære		TAK
Chrom (VI) i mangan (VII) w środowisku kwaśnym są utleniaczami. begynn å lære		TAK
Jon chromianowy (III) w środowisku zasadowym jest silnym utleniaczem. begynn å lære		NIE
W reakcji NH4+ + NO2 = H2O + N2 azot jest równocześnie utleniaczem i reduktorem. begynn å lære		TAK
W reakcji H2O2= H2O + ½ O2 wodór zmienia swój stopień utlenienia. begynn å lære		NIE
Elektroliza zachodzi pod wpływem prądu. begynn å lære		TAK
Elektroliza zachodzi samorzutnie pod wpływem rozpuszczalnika. begynn å lære		NIE
Dysocjacja elektrolityczna zachodzi samorzutnie pod wpływem rozpuszczalnika. begynn å lære		TAK
Dysocjacja elektrolityczna zachodzi pod wpływem prądu. begynn å lære		NIE
Na anodzie zachodzi utlenianie. begynn å lære		TAK
Na anodzie zachodzi redukcja. begynn å lære		NIE
Na katodzie zachodzi redukcja. begynn å lære		TAK
Na katodzie zachodzi utlenianie. begynn å lære		NIE
W ogniwie stężeniowym katodą jest półogniwo o wyższym stężeniu. begynn å lære		TAK
W ogniwie stężeniowym katodą jest półogniwo o niższym stężeniu. begynn å lære		NIE
W ogniwie złożonym z dwóch elektrod normalnych anodą jest metal o wyższym potencjale normalnym. begynn å lære		NIE
W ogniwie złożonym z dwóch elektrod normalnych anodą jest metal o niższym potencjale normalnym. begynn å lære		TAK
Potencjał elektrody chlorosrebrowej jest tym wyższy im wyższe stężenie KCl. begynn å lære		NIE
Potencjał elektrody chlorosrebrowej jest tym niższy im wyższe stężenie KCl. begynn å lære		TAK
Ogniwa stężeniowe mają szerokie zastosowanie praktyczne. begynn å lære		NIE
Okno elektrochemiczne wody ma szerokość 1,23 V. begynn å lære		TAK
W akumulatorze ołowiowym wykorzystuje się duże nadnapięcie wydzielania wodoru na ołowiu. begynn å lære		TAK
W akumulatorze ołowiowym gęstość elektrolitu rośnie w miarę rozładowania. begynn å lære		NIE
W akumulatorze ołowiowym gęstość elektrolitu maleje w miarę rozładowania. begynn å lære		TAK
Akumulator ołowiowy ma stałą SEM niezależnie od stopnia naładowania. begynn å lære		NIE
W akumulatorze ołowiowym SEM spada w miarę rozładowania. begynn å lære		TAK
PbO2 + Pb + 2H2SO4→2PbSO4+ 2H2O to sumaryczna reakcja zachodząca przy ładowaniu begynn å lære		NIE.
PbO2 + Pb + 2H2SO4→2PbSO4+ 2H2O to sumaryczna reakcja zachodząca przy rozładowaniu. begynn å lære		TAK
E=E0+ 59mV * log[Cu2+] – tylko w temperaturze 25°C. begynn å lære		NIE
E=E0+ 59mV * log[Cu2+] – w dowolnej temperaturze. begynn å lære		NIE
E=E0 + 59mV * log[Ag+] – tylko w temperaturze 25°C. begynn å lære		TAK
E=E0 + 59mV * ln[Ag+] – tylko w temperaturze 25°C. begynn å lære		NIE
Wysoki potencjał normalny oznacza, że mamy do czynienia z silnym utleniaczem i słabym reduktorem. begynn å lære		TAK
Niski potencjał normalny oznacza, że mamy do czynienia ze słabym utleniaczem i silnym reduktorem. begynn å lære		TAK
Potencjał normalny jest równy energii Gibbsa reakcji redukcji. begynn å lære		NIE
Prężność pary nad małą kroplą jest większa niż nad płaską powierzchnią. begynn å lære		TAK
Prężność pary nad małą kroplą jest mniejsza niż nad płaską powierzchnią. begynn å lære		NIE
Rozpuszczalność małych kryształów jest większa niż dużych. begynn å lære		TAK
Rozpuszczalność małych kryształów jest mniejsza niż dużych. begynn å lære		NIE
Poziom cieczy w kapilarze jest wyższy niż w naczyniu, do którego ją zanurzono. begynn å lære		NIE
Poziom cieczy w kapilarze jest niższy niż w naczyniu, do którego ją zanurzono. begynn å lære		NIE
Substancje zwiększające napięcie powierzchniowe wykazują ujemną adsorpcję. begynn å lære		TAK
Substancje zmniejszające napięcie powierzchniowe wykazują dodatnią adsorpcję. begynn å lære		TAK
Mydła tworzą z jonami Ca2+ trudno rozpuszczalny osad. begynn å lære		TAK
Dla kropli o promieniu >10 10 m zmiana prężności pary spowodowana krzywizną jest nieznaczna. begynn å lære		NIE
Dla kropli o promieniu >10 7 m zmiana prężności pary spowodowana krzywizną jest nieznaczna. = begynn å lære		TAK
Napięcie powierzchniowe to siła działająca na jednostkę powierzchni. begynn å lære		NIE
Napięcie powierzchniowe to siła działająca na jednostkę długości. begynn å lære		TAK
Napięcie powierzchniowe to energia przypadająca na jednostkę długości. begynn å lære		NIE
Koloidalny AgI ulega samorzutnie agregacji. begynn å lære		TAK
Koloidalny AgI nie ulega samorzutnie agregacji. begynn å lære		NIE
Koagulacja koloidów liofobowych jest szybka, gdy potencjał elektrokinetyczny jest wysoki. begynn å lære		NIE
Koagulacja koloidów liofobowych jest powolna, gdy potencjał elektrokinetyczny jest wysoki. begynn å lære		TAK
Roztwory koloidalne są nieprzezroczyste. begynn å lære		NIE
Roztwory koloidalne mogą być przezroczyste. begynn å lære		TAK
Efekt Tyndalla pozwala odróżnić roztwór rzeczywisty od koloidu. begynn å lære		TAK
Efekt Tyndalla pozwala odróżnić koloidy liofilowe od liofobowych. begynn å lære		NIE
W micelach łańcuchy węglowodorowe skierowane są na zewnątrz. begynn å lære		NIE
W micelach łańcuchy węglowodorowe skierowane są do wewnątrz. begynn å lære		TAK
Maksimum elektrokapilarne rtęci odpowiada zerowemu ładunkowi powierzchni. begynn å lære		TAK
Maksimum elektrokapilarne rtęci odpowiada maksymalnemu ładunkowi powierzchni. begynn å lære		NIE
Maksimum elektrokapilarne rtęci odpowiada maksimum napięcia powierzchniowego. begynn å lære		TAK
Potencjał maksimum elektrokapilarnego rtęci nie zależy od rodzaju elektrolitu. begynn å lære		NIE
Potencjał maksimum elektrokapilarnego rtęci zależy od rodzaju elektrolitu. begynn å lære		TAK
Środki powierzchniowo czynne to estry gliceryny i wyższych kwasów tłuszczowych. begynn å lære		NIE
Pomiar pH za pomocą elektrody wodorowej jest dokładny, ale niezbyt praktyczny. begynn å lære		TAK
Pomiar pH za pomocą elektrody wodorowej jest praktyczny, ale niezbyt dokładny. begynn å lære		NIE
Pomiar pH za pomocą papierków wskaźnikowych jest praktyczny, ale niezbyt dokładny. begynn å lære		TAK
Pomiar pH za pomocą papierków wskaźnikowych jest dokładny, ale niezbyt praktyczny. begynn å lære		NIE
Potencjał elektrody szklanej jest liniową funkcją pH. begynn å lære		TAK
Logarytm potencjału elektrody szklanej jest liniową funkcją pH. begynn å lære		NIE
pH roztworu NaOH o stężeniu 10 5 mol/dm³ ≈9 begynn å lære		TAK
pH roztworu NaOH o stężeniu 10 5 mol/dm³ ≈5. begynn å lære		NIE
pH roztworu kwasu octowego o stężeniu 10 8 mol/dm³<7. begynn å lære		TAK
pH roztworu kwasu octowego o stężeniu 10 8 mol/dm³>7. begynn å lære		NIE
pH roztworu amoniaku o stężeniu 10 8 mol/dm³>7. begynn å lære		TAK
pH roztworu amoniaku o stężeniu 10 8 mol/dm³<7. begynn å lære		NIE
pH roztworu kwasu rośnie w miarę rozcieńczania. begynn å lære		TAK
pH roztworu zasady rośnie w miarę rozcieńczania. begynn å lære		NIE
pH roztworu kwasu maleje w miarę rozcieńczania. begynn å lære		NIE
pH roztworu zasady maleje w miarę rozcieńczania. begynn å lære		TAK
pH roztworu NaCl rośnie w miarę rozcieńczania. begynn å lære		NIE
pH roztworu NaCl nie zmienia się przy rozcieńczaniu. begynn å lære		TAK
pH roztworu NaCN nie zmienia się przy rozcieńczaniu. begynn å lære		NIE
pH roztworu NaCN maleje przy rozcieńczaniu. begynn å lære		TAK
pH roztworu NH4Cl maleje przy rozcieńczaniu. begynn å lære		NIE
pH roztworu NH4Cl rośnie przy rozcieńczaniu. begynn å lære		TAK
Dodajemy NaOH do roztworu HCl. pH rośnie najpierw powoli, potem szybko, potem znów powoli. begynn å lære		TAK
Dodajemy NaOH do roztworu kwasu octowego. pH rośnie najpierw powoli, potem szybko, potem znów powoli. begynn å lære		NIE
Dodajemy NaOH do roztworu kwasu octowego. pH rośnie, potem jest prawie stałe, potem znów rośnie. begynn å lære		TAK
Dodajemy NaOH do roztworu HCl. pH rośnie, potem jest prawie stałe, potem znów rośnie. begynn å lære		NIE
Zmieszano roztwory o pH 2 i o pH 3 w stosunku 1:1. pH otrzymanego roztworu wynosi ok. 5. begynn å lære		NIE
Zmieszano roztwory o pH 2 i o pH 3 w stosunku 1:1. pH otrzymanego roztworu <3. begynn å lære		TAK
Stężenie jonów OH w 1 molowym HCl wynosi ok. 10 7 mol/dm³. begynn å lære		NIE
Stężenie jonów OH w 1 molowym HCl wynosi ok. 10 14 mol/dm³. begynn å lære		TAK
Dodatek mocnego kwasu nie wpływa na stałą dysocjacji słabego kwasu. begynn å lære		TAK
Dodatek mocnego kwasu nie wpływa na stopień dysocjacji słabego kwasu. begynn å lære		NIE
Dodatek mocnego kwasu zmniejsza stopień dysocjacji słabego kwasu. begynn å lære		TAK
Dodatek mocnego kwasu zmniejsza stałą dysocjacji słabego kwasu. begynn å lære		NIE
Dodatek octanu sodowego zmniejsza stopień dysocjacji kwasu octowego. begynn å lære		TAK
Dodatek octanu sodowego zwiększa stopień dysocjacji kwasu octowego. begynn å lære		NIE
Dodatek chlorku amonu zwiększa stopień dysocjacji amoniaku. begynn å lære		NIE
Dodatek chlorku amonu zmniejsza stopień dysocjacji amoniaku. begynn å lære		TAK
Wyrażenie =(K/c)1/2 jest prawdziwe, gdy c>>K. begynn å lære		TAK
Wyrażenie =(K/c)1/2 jest prawdziwe dla roztworów rozcieńczonych. begynn å lære		NIE
AgCl roztwarza się w amoniaku, ponieważ amoniak ulega hydrolizie. begynn å lære		NIE
AgCl roztwarza się w amoniaku, ponieważ Ag tworzy trwały kompleks z NH3. begynn å lære		TAK
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów CN¯ jest dwa razy wyższe niż stężenie jonów K+. begynn å lære		NIE
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów CN¯ jest tysiące razy niższe niż stężenie jonów K+. begynn å lære		TAK
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów Fe3+ jest 3 razy niższe niż stężenie jonów K+. begynn å lære		NIE
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów Fe3+ jest tysiące razy niższe niż stężenie jonów K+. begynn å lære		TAK
Dodając KOH do roztworu K3[Fe(CN)6] otrzymujemy osad Fe (OH)3. begynn å lære		NIE
Dodając KOH do roztworu K3[Fe(CN)6] nie otrzymamy żadnego osadu. begynn å lære		TAK
Złoto łatwo przechodzi do roztworu w obecności cyjanków, ponieważ powstaje trwały kompleks. begynn å lære		TAK
Złoto łatwo przechodzi do roztworu w obecności cyjanków, ponieważ cyjanki są silnymi utleniaczami. begynn å lære		NIE
W związkach kompleksowych często występuje izomeria. begynn å lære		TAK
Liczba koordynacyjna jonu centralnego jest zawsze równa jego wartościowości. begynn å lære		NIE
Liczba koordynacyjna jest charakterystyczna dla danego jonu centralnego. begynn å lære		TAK
Liczba koordynacyjna jest charakterystyczna dla danego ligandu. begynn å lære		NIE
Kompleksy chelatowe są nierozpuszczalne w wodzie. begynn å lære		NIE
W kompleksach chelatowych jon centralny i ligandy występują zawsze w stosunku molowym 1:1. begynn å lære		NIE
EDTA jest przykładem związku organicznego tworzącego kompleksy chelatowe z wieloma metalami. begynn å lære		TAK
Metale grup 3 12 wykazują większą skłonność do tworzenia związków kompleksowych niż metale grup 1 i 2. begynn å lære		TAK
Ligandy mogą być anionami lub obojętnymi cząsteczkami posiadającymi niewiążące pary elektronowe. begynn å lære		TAK
Związki kompleksowe występują tylko w roztworach begynn å lære		NIE
Ni na Fe to przykład powłoki katodowej. begynn å lære		TAK
Ni na Fe to przykład powłoki anodowej. begynn å lære		NIE
Zn na Fe to przykład powłoki anodowej. begynn å lære		TAK
Zn na Fe to przykład powłoki katodowej. begynn å lære		NIE
Powłoki katodowe chronią żelazo przed korozją tylko, gdy są szczelne. begynn å lære		TAK
Powłoki anodowe chronią żelazo przed korozją tylko, gdy są szczelne. begynn å lære		NIE
Ochrona katodowa może być stosowana dla wszystkich metali. begynn å lære		TAK
Ochrona anodowa może być stosowana dla wszystkich metali. begynn å lære		NIE
Ochrona anodowa może być stosowana tylko dla metali ulegających pasywacji. begynn å lære		TAK
Ochrona katodowa może być stosowana tylko dla metali ulegających pasywacji. begynn å lære		NIE
Cu i Fe to przykłady metali, które swoją odporność na korozję zawdzięczają głównie pasywacji. begynn å lære		NIE
Al i Ti to przykłady metali, które swoją odporność na korozję zawdzięczają głównie pasywacji. begynn å lære		TAK
Al i Zn to przykłady metali, które wytrzymują kontakt z wilgotnym środowiskiem bez względu na pH. begynn å lære		NIE
Sn i Ti to przykłady metali, które wytrzymują kontakt z wilgotnym środowiskiem bez względu na pH. begynn å lære		TAK
Stalowy kocioł połączono z anodą magnezową to przykład ochorny katodowej begynn å lære		TAK
Stalowy kocioł połączono z anodą magnezową to przykład ochrony anodowej begynn å lære		NIE
Praktyczna odporność na korozję zależy od miejsca w szeregu napięciowym metali bez wyjątków. begynn å lære		NIE
Praktyczna odporność na korozję zależy od miejsca w szeregu napięciowym metali z wieloma wyjątkami. begynn å lære		TAK
Fakt, że reakcja utleniania i redukcji zachodzi w różnych obszarach sprzyja korozji. begynn å lære		TAK
Fakt, że reakcja utleniania i redukcji zachodzi w różnych obszarach nie sprzyja korozji. begynn å lære		NIE
Im bardziej szlachetny metal powłoki tym skuteczniej chroni przed korozją. begynn å lære		NIE
Metale, których potencjały normalne są dostatecznie niskie mogą reagować z wodą z wydzieleniem wodoru. begynn å lære		TAK
W tzw. ogniwach niejednakowego napowietrzania korozja zachodzi w obszarze o dobrym dostępie tlenu. begynn å lære		NIE
W tzw. ogniwach niejednakowego napowietrzania korozja zachodzi w obszarze o złym dostępie tlenu. begynn å lære		TAK
W obszarach anodowych zachodzi reakcja Fe = Fe 2++2e begynn å lære		TAK
W obszarach katodowych zachodzi reakcja Fe = Fe 2++2e begynn å lære		NIE
W obszarach katodowych zachodzi reakcja ½ O2+ H2O+2e= 2OH begynn å lære		TAK
W obszarach anodowych zachodzi reakcja ½ O2+ H2O+2e= 2OH begynn å lære		NIE
Farba stosowana do ochrony przed korozją powinna być dobrym przewodnikiem prądu. begynn å lære		NIE
Farba stosowana do ochrony przed korozją powinna być dobrym izolatorem prądu. begynn å lære		TAK

elektrochemia pollub

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.

mer