→ Familia Uno → Start læring / Last ned MP3 Flashcards

spørsmålet		svaret
zawarcie małżeństwa w prawie rzymskim było czynnością begynn å lære		prywatną, nieformalną
w rzymie istniała też bardzo silna begynn å lære		patria potestas
prawo rzymskie uznawało prawne więzi begynn å lære		tylko pomiędzy ojcem a dziećmi zrodzonymi z iustum matrimonium
na czele rzymskiej rodziny stał begynn å lære		pater familias
pater familias begynn å lære		właściciel majątku i zwierzchnik osób będących pod jego władzą, głowa rodziny
manus begynn å lære		władza nad żoną
patria potestas begynn å lære		władza nad dziećmi
dominica potestas begynn å lære		władza nad niewolnikami
sponsalia begynn å lære		zaręczyny
w prawie archaicznym zaręczyny były zawierane w formie begynn å lære		uroczystego kontraktu słownego przez ojców osób zaręczających się lub przez samych narzeczonych, o ile byli osobami sui iuris
zaręczyny w prawie archaicznym polegały na begynn å lære		przyrzeczeniu oddania przyszłej żony pod władzę przyszłego męża, w przypadku niedotrzymania tego przyrzeczenia można było domagać się zapłaty kary pieniężnej
pod koniec republiki i w okresie pryncypatu zaręczyny zawierano za pomocą begynn å lære		nieformalnego porozumienia, ich zerwanie nie pociągało za sobą żadnych konsekwencji
w okresie prawa poklasycznego wprowadzono tzw. begynn å lære		zadatek zaręczynowy
zadatek zaręczynowy begynn å lære		jeśli zaręczyny zerwał zaręczony to tracił zadatek, jeśli narzeczona to musiała zwrócić, początkowo poczwórną, potem podwójną wartość zadatku zaręczynowego
quasiadfinitas begynn å lære		stosunek pomiędzy jednym narzeczonym a krewnymi drugiego (zbliżony do powinowactwa)
małżeństwo begynn å lære		związek mężczyzny i kobiety obejmujący nierozłączny sposób życia
ojciec miał nad dziećmi zrodzonymi z iustum matrimonium begynn å lære		prawo życia i śmierci
decydujące dla istnienia małżeństwa znaczenie miała begynn å lære		trwała zgodna wola mężczyzny i kobiety pozostawania w związku małżeńskim
affectio maritalis begynn å lære		zgodna wola mężczyzny i kobiety na pozostawanie w związku małżeńskim
dla osób alieni iuris do zaistnienia małżeństwa potrzebna była begynn å lære		zgoda zwierzchników familijnych
wyrażenie zgody zwierzchników rodzinnych (w przypadku osób alieni iuris) begynn å lære		było uznawane za chwilę powstania małżeństwa
wymogi iustum matrimonium begynn å lære		1. conubium 2. zgoda 3. dojrzałość fizyczna nupturientów (odpowiedni wiek dla chłopców 14 lat dla dziewcząt 12 4. wola pozostawania w związku małżeńskim
conubium begynn å lære		możność zawarcia małżeństwa uznanego w prawie rzymskim
conubium posiadał begynn å lære		obywatel rzymski lub osoba której przyznano ius conubium
conubium nie było pomiędzy begynn å lære		krewnymi, senatorami a wyzwolenicami
prawo rzymskie nie ingerowało w sumie w sposób begynn å lære		zawarcia małżeństwa
prawo rzymskie nie regulowało też begynn å lære		rozwiązania małżeństwa
w rzymie uważano, że małżeństwo trwa tak długo begynn å lære		jak długo istnieje wola pozostawania w nim
małżeństwo przestawało istnieć też małżonkowie begynn å lære		doszli do zgodnego porozumienia co do jego rozwiązania, bądź też gdy jedno z małżonków wyraziło wolę zerwania związku
divortium begynn å lære		porozumienie co do rozwiązania małżeństwa
repudium begynn å lære		wola zerwania związku (małżeństwa)
w małżeństwach połączonych z conventio in manum zerwania mógł dokonać begynn å lære		najpewniej tylko mąż
w małżeństwach niepołączonych z conventio in manum begynn å lære		każda ze stron mogła samodzielnie wyrazić wolę zerwania związku
w prawie poklasycznym wprowadzono begynn å lære		pisemne oświadczenie rozwodu jako formę obligatoryjną (za pomocą listu libellus repudii)
libellus repudii begynn å lære		list za pomocą którego oświadczało się rozwód
małżeństwo rozwiązywało się też przez begynn å lære		śmierć oraz capitis deminutio maxima (utrata wolności i obywatelstwa) lub media (utrata obywatelstwa)
conventio in manum begynn å lære		wejście żony pod manus męża albo jego ojca jeśli mąż był osobą alieni iuris) początkowo często, pod koniec republiki stanowiło raczej wyjątek
conventio in manum mogło nastąpić poprzez begynn å lære		confarreatio, coemptio badź usus
confarreatio begynn å lære		najbardziej skomplikowana forma, dostępna tylko dla patrycjuszy, odbywała się w obecności kapłanów i 10 świadków, a jej kulminacyjnym punktem było ofiarowanie Jowiszowi chleba orkiszowego wyrabianego ze specjalnego rodzaju ziarna
pewne funkcje kapłańskie mogli pełnić tylko urodzeni z begynn å lære		małżeństw, w których matka weszła pod władzę męża przez confarreatio
coemptio begynn å lære		prostsza forma, dokonywała się za pomocą mancypacji, podczas której w obecności 5 świadków i libripensa, za pomocą symbolicznej zapłaty, mąż jak gdyby kupował władzę małżeńską od pater familias żony lub od niej samej jeśli była osobą sui iuris
usus begynn å lære		żona wchodziła pod władzę męża na skutek rocznego, nieprzerwanego przebywania w jego domu.
w ususie zgodnie z u12t wystarczyło, że żona begynn å lære		opuściła dom męża na 3 kolejne noce by mąż nie nabywał nad nią władzy (usurpatio trinoctii)
coemptio i usus wyszły z użycia begynn å lære		w I w.p.n.e.
w okresie prawa klasycznego zawierana była jedynie begynn å lære		coemptio fiduciae causa
coemptio fiduciae causa begynn å lære		sposób pozbycia się niewygodnego dla kobiety tutora lub umożliwienia jej sporządzenia testamentu
gdy żona wchodziła pod władzę męża, w nowej rodzinie agnacyjnej zajmowała miejsce begynn å lære		agnacyjnej córki
filiae loco begynn å lære		agnacyjna córka
żona wchodząca pod władzę męża w stosunku do swych dzieci jest begynn å lære		agnacyjną siostrą (sororis loco), ale tylko w tym sensie, że po śmierci męża dziedziczyła na równi ze swymi dziećmi
differreatio begynn å lære		akt przeciwny do confarreatio
mąż uwalniał żone spod manus przez dokonanie begynn å lære		diffarreatio bądź remancipatio
remancipatio begynn å lære		akt przeciwny do coemptio i usus
stosunki osobiste między małżonkami begynn å lære		obowiązek wzajemnego szacunku, niemożność wnoszenia względem siebie nawet w po ustaniu małżeństwa skarg infamujących, można wnieść jedynie odszkodowawczą
actio rerum amotarum begynn å lære		skarga o zwrot zabranych rzeczy
żona uzyskiwała miano begynn å lære		mater familias
żona dzieliła status społeczny begynn å lære		swojego męża
żona przychwycona na cudzołóstwie mogła być ukarana begynn å lære		nawet śmiercią
ujemne skutki niewierności męża wprowadzono begynn å lære		dopiero w okresie dominatu
uprawnienia męża w stosunku do żony zależały od tego begynn å lære		czy znajdowała się pod jego manus czy nie
mąż żony nawet znajdującej się pod manus begynn å lære		nie mógł sprzedać, zastawić, nie miał nad nią prawa życia i śmierci
w małżeństwie połączonym z conventio in manum mąż begynn å lære		sprawował nad żoną sądownictwo przy pomocy tzw. sądu domowego
sąd domowy begynn å lære		najbliżsi krewni zarówno od rodziny żony jak i męża
mąż był właścicielem całego majątku jeśli begynn å lære		żona wchodziła pod manus
jeśli żona nie wchodziła pod manus i była osoba sui iuris begynn å lære		sama decydowała o swoim majątku
posag begynn å lære		przysporzenie majątkowe ustanowione na rzecz męża
dos begynn å lære		posag

familia uno

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.

mer