spørsmålet  |
svaret |
|
begynn å lære
|
|
najczęściej przymiotnik określający rzeczownik np. ciemna noc
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zestawienie dwóch zjawisk, przedmiotów lub osób, którego celem jest wskazanie ih wspólnej lub podobnej cechy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
również przenośnia, jest to zestawienie wyrazów, ktore osobno oznaczaja co innego, a w polaczeniu nabieraja nowego znaczenia np. zlote serce
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zestawienie dwoch wyrazow o przeciwstawnym znaczeniu, czyli takich, ktore wzajemnie sie wykluczaja np. czarny snieg
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
uosobienie, srodek stylistyczny, ktory polega na przypisywaniu martwym rzeczom cech ludzkich np kot powiedzial
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
to ozywienie, przypisanie rzeczom martwym cech istot zywych, nieozywione rzeczy zyskuja dynamike np. drzewo drgnelo
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
okreslenie zjawiska lub przedmiotu tylko poprzez nazwanie jego czesci np. morderczy sztylet zamist „bron”, smiertelnik zamiast „czlowiek”
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zastapienie jednego wyrazu innym, ale pozostajacym w zwizku z pojeciem, o ktore chodzj np. cala Warszawa zamiast „wszyscy mieszkancy Warszawy”
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz lub wydarzenie uzywane zamiast innego wyrazu lub wyrazenia w celu jego zlagodzenia, zastapienia tresci niestosownej jego delikatniejsza wersja, nienazywajac rzeczy wprost np. wyniesienie zamist kradziez
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
nowy wyrazm lub wyrazenie wczesniej nieuzywane, wyraz przestaje byc neologizmem, gdy na stale wchodzi do systemu jezykowego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyrazenie w ktorym jedna czesc wypowiedzi zawiera tresc drugiej czesci np. okres czasu, cofac sie do tylu, wracac z powrotem
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Pytanie zadane nie w celu uzyskania odpowiedzi a sklonienia do reflekcji, pytanie na ktore odpowiedz jest oczywista
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
przeciwienstwo zdrobnienia, np. kocur, cielako, Hanka
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
dzwiekonasladostwo np buu, muu, buch
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
uroczysty i podniosly zwrot do osoby, zjawiska lub przedmiotu np „Litwo! Ojczyzno moja”
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
polega na laczeniu w jedna fraze skontrastowanych znaczeniowo wyrazow
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wielokrotne uzycie tego samego slowa
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
To powtorzenie na poczatku wersu
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Powtorzenie na koncu wersu
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rodzaj powtorzenia polegajacy na podobnej budowie lub tresci fragmentow utworu
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
przeniesienie wyrazu lub czesci zdania do nastepnego wersu
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyrzutnia, czyli opuszczenie elementu zdania, ktore jest oczywiste, bo wynika z kontrkstu
|
|
|
Wykrzyknienie (eksklamacja) begynn å lære
|
|
wyraza silne emocje mowiacego zwykle konczy sie wykrzyknikiem
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
inaczej omowienie, stosowana by nie nazywac wprost danej rzeczy osoby lub zjawiska
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
błyskotliwie sformułowana myśl, zamierająca jakąś sprzeczność z ogólnie panującym poglądem
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
przeróbka i szersze rozwinięcie myśli zawartych w jakimś utworze
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyrażenie, w którego obrębie następuje zamierzona przemiana znaczeń składających się na nie słów
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
figura, która polega na zastąpieniu zwykłego określenia innym, szerszym, wielosłownym, często przenośnym
|
|
|
Jakie funkcję mogą pełnić zdania pytające? begynn å lære
|
|
kompozycyjną, retoryczną, pytani rzeczywiste, wyrażające niepewność, służące okazaniu zdziwienia, pytania w formie prośby
|
|
|
Kto jest autorem wiersza sławiącego twórczość, dzięki której poeta staje się nieśmiertelny? begynn å lære
|
|
|
|
|
Kto jest autorem „Poetyki”, wykładni zasad, którymi powinien się kierować twórca dzieła literackiego? begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyrazy, które wyszly z użycia
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
formh bez przegłosu polskiego (polegającego na przejściu „e” w „o” i bez przejścia „k” w „ch”
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
inna niż współcześnie odmiana rzeczownikow, np. mianownik w formie wolacza, formy trybu rozkazujacego w 2. os.l. poj. z koncowka -y lub -i
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyrazy o innym znaczeniu niz wspolczesne
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
w literaturze figura stylistyczna polegająca na zestawieniu dwóch pojęć o przeciwstawnych zmaczeniach
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
sposoby manipulacji odbiorcą w celu przekonania słuchaczy do okreslonych racji
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rozwinieta w starozytnosci sztuka prowadzenia sporow wykorzystujaca chwyty erystyczne w celu przekonania sluchaczy do okreslonych racji
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
przemowienie kapłana wyglaszane podczas mszy lub innej uroczystosci reigijnej bedace komentarzem do Pisma Świętego, wykladajace podstawy wiary lub przekazujace nauki moralne
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
swiadomie wykraczajacy poza zasady rzetelnej argumentacji sposob ksztaltowania wypowiedzi w celu wywarcia pozadanego przez nadawce wplywu na nieswiadomego manipulacji odbiorce
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
sztuka przekonywania, nakladniania do czegos, sugerowania pozadanych interpretacji i ocen
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
odmiana perswazji, rozpowszechnienie jakis pogladow, majace na celu uksztaltowanie okreslonych, korzystnych dla siebie podstaw jak najwiekszych grup ludzi
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
oficjalna wypowiedz okolicznosciowa skierowana do jakiegos zgromadzenia
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
sztuka pieknego i logicznego formulowania wypowiedzi oraz skutecznego przekonywania
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wywodzacy sie ze starozytnej reroryki sposob przedstawienia zjawisk i kwestii w podnioslym stylu, silnie nacechowany uczuciami w celu wywolani wzruszenia lub oburzenia u odbiorcy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
element swiata przedstawionego majacy oprocz sensu doslownego dodatkowe znaczenie
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
powtorzenie tych samych glosek w wyrazach sasidujacych ze soba lub rozpoczynajacych kolejne wersy wiersza
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zabieg stylistyczny polegajacy na takim doborze slow, aby pewne gloski powtarzaly sie czesciej, wystepowaly w grupach i tworzyly uklady brzmieniowe, dzieki czemu tekst staje ske bardziej melodyjny
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyrazenie przedstawiajace jakas idee lub spostrzezenie w sposob sprzeczny z powszechnie przyjetym mniemaniem, co czesto prowadzi do blyskotliwego wniosku
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zjawisko psychiczne polegajace na kojarzeniu ze soba wrazen pochodzacych z roznych zmyslow
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz nieprzyzwoity, ordynarny czasami stosowany w celu wzmocnienia ekrspresji wypowiedzi
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
srodek artystyczny polegajacy na zmianie kolejnosci wlementow zdania po to, aby wydobyc z nich nieoczekiwane sensy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz powstały z dwóch lub więcej cząstek należących do innych wyrazów
|
|
|
