HMEZOUG 3

 0    52 fiche    teddonav
laste ned mp3 Skriv ut spille sjekk deg selv
 
spørsmålet język polski svaret język polski
Nowa ekonomia klasyczna
begynn å lære
Teoria realnego cyklu koniunkturalnego
Cassel (1918 1931)
begynn å lære
szoki instytucjonalne
Teoria Kydlanda i Prescotta
begynn å lære
może być z powodzeniem zaliczona do teorii schumpeterowskiej.
nieregularnie
begynn å lære
źródło (pierwotnie) tkwi w otoczeniu gospodarki szok instytucjonalny (zmiana systemu gospodarczego) lub szok technologiczny (nowe technologie, nowe produkty, innowacje).
Przebieg wzrostu jest nierównomierny
begynn å lære
schumpeterowski (co do charakteru), keynesowski (co do mechanizmu nierównowagowy).
Gdy nie ma czynników zakłócających
begynn å lære
wzrost produktu jest równomierny (działa prawo rynków Saya)
Podejście to integruje
begynn å lære
funkcjonowanie gospodarki przy braku szoków (ekonomia neoklasyczna) i przy szokach popytowych (keynesizm) i podażowych (ekonomia schumpeterowska ).
Mankiw, Romer, Weil 1992
begynn å lære
kapitał ludzki
Solow, stan stacjonarny
begynn å lære
ścieżka zrównoważonego wzrostu.
Harrod, Domar
begynn å lære
ograniczenia po stronie popytu inwestycyjnego i czynników pozainwestycyjnych
Ricardo i Solow
begynn å lære
zakładają pełne zatrudnienie czynników produkcji
Friedman (1957)
begynn å lære
teoria dochodu permanentnego (w aspekcie kapitału ludzkiego)
Friedman, Teoria Pieniądza
begynn å lære
akceptuje w przeciwieństwie do Fishera i Pigou argument Keynesa, że pieniądz jest formą aktywów (tzn. występuje chęć posiadania go dla dochodu, który przynosi)
Friedman
begynn å lære
prędkość obiegu jednostki pieniądza nie jest stała w czasie współczynnik w równaniu Cambridge należy zastąpić czymś, co jest mniej stabilne, wymienność między popytem transakcyjnym a spekulacyjnym w warunkach stabilnie funkcjonującej gospodarki jest mała
Friedman zastępuje
begynn å lære
produkt bieżący dochodem permamentnym
Friedman
begynn å lære
niestabilność gospodarki rynkowej wynika z aktywności rządu
reguła polityki pieniężnej Friedmana (1968)
begynn å lære
dostosowywanie tempa wzrostu ilości pieniądza do tempa wzrostu produktu w długim okresie
majątek permanentny zależy od
begynn å lære
wyposażenia początkowego (rodziny, pochodzenia) oraz zdolności jego powiększania (wiedza i zdolności do pracy kapitał ludzki)
efekt popytowy inwestycji
begynn å lære
przyrost popytu na dobra zależy od przyrostu inwestycji i mnożnika inwestycyjnego; efekt ten jest dodatni lub ujemny, ponieważ zmiana popytu inwestycyjnego może być dodatnia lub ujemna, w zależności od fazy cyklu koniunkturalnego.
efekt podażowy inwestycji
begynn å lære
inwestycje dają nowy kapitał, który tworzy produkt poziom inwestycji i ich produktywność (b) tworzą przyrost podaży produktu); efekt ten jest zawsze dodatni.
Harrod, Domar
begynn å lære
równowaga jest stanem incydentalnym co do zasady gospodarka znajduje się w nierównowadze, Nierównowaga może mieć dwojaki charakter inflacyjny lub deflacyjny
Funkcja produkcji, która uwzględnia stałą relację nakładów czynników produkcji to
dalej
begynn å lære
funkcja Walrasa Leontiefa Harrod i Domar pochwalali oszczędności.
Były one źródłem tworzenia popytu inwestycyjnego, a ten z czynnikiem wzrostu produktu Rola oszczędności we wzroście była zatem ewidentnie pozytywna. Z punktu widzenia Keynesa, oszczędności ograniczały popytowy impuls działania mechanizmu mnożnikowego.
Model Samuelsona Hicksa (mnożnika akceleratora) zdaniem Hicksa wzrost produktu uruchamiają inwestycje autonomiczne
dalej
begynn å lære
inwestycje przedsiębiorców indukowane przez napływające do gospodarki nowe technologie oraz autonomiczne zmiany konsumpcji i popytu,
inwestycje przedsiębiorców podejmowane z zamiarem osiągnięcia zysku w długim okresie, a więc bez względu na krótkookresowe wahania koniunktury, inwestycje publiczne.
mechanizm akceleratora
begynn å lære
wzrost inwestycji potem mnożnik potem wzrost popytu konsumpcyjnego potem akcelerator wzrost inwestycji indukowanych
Domar (1946)
begynn å lære
podażowy i popytowy efekt inwestycji
stagnacja sekularna Hansen
begynn å lære
Cechą charakterystyczną sekularnej stagnacji jest pogłębianie się różnicy między faktycznym produktem realnym a produktem potencjalnym (Higgins, 1950).
Przyczyny stagnacji sekularnej według Hansena
begynn å lære
spadek stopy przyrostu liczby ludności, ograniczenie możliwości ekspansji geograficznej i izolacjonizm, zmniejszenie rozmiarów akumulacji kapitału w związku ze zmianą typu postępu technicznego spadek stopy przyrostu liczby ludności
spadek stopy przyrostu liczby ludności
begynn å lære
ograniczenie inwestycji o charakterze socjalnym (szkół, szpitali, mieszkań) przez rząd, rentierski styl życia – zwiększenie oszczędności na przyszłość, starzejące się społeczeństwo – mniejsza mobilność i przedsiębiorczość
Od lat 20. XIX w. rozpoczyna się stopniowy koniec ery kapitałochłonnych wynalazków
begynn å lære
(koleje, przemysł samochodowy, elektryczny) – obniża się współczynnik kapitałochłonności. Do 1918 r. produkcja środków spożycia wzrastała wolniej, niż produkcja środków produkcji, jednak począwszy od lat 20. tendencja ulega odwróceniu.
jak przełamać stagnację skularną
begynn å lære
inwestycje publiczne nieukierunkowane na zysk, które będą stanowiły uzupełnienie motywowanych zyskiem niskich inwestycji sektora prywatnego, polityka podatkowa (progresywne opodatkowanie dochodów, ulgi inwestycyjne)
Hansen pomija podobnie, jak Ricardo
begynn å lære
kluczową rolę postępu technicznego w przełamywaniu barier wzrostu – lepszym wykorzystaniu zasobów, tworzeniu nowych rynków i wzroście zagregowanego popytu.
Dlaczego nie wzrastał popyt inwestycyjny? Summers
begynn å lære
obniżające się koszty technologii informacyjnych (obfitość dóbr kapitałowych i ich relatywne w czasie potanienie) ograniczenie zapotrzebowania na kapitał wskutek starzenia demograficznego (niski wzrost podaży siły roboczej)
Dlaczego w ostatnich dekadach wzrastały oszczędności?
begynn å lære
demografia i nierówności
spadek realnych stóp procentowych i spowolnienie tempa wzrostu
dalej
begynn å lære
Łącznikiem dwóch tendencji jest zmienność naturalnej stopy procentowej, która zależy od czynników popytowych (decyzji gospodarstw domowych dot. podziału dochodów, decyzji przedsiębiorstw o rozmiarach inwestycji oraz decyzji rządu o poziomie wydatków)
i podażowych (zasobów pracy, kapitału i TFP).
przyczyny popytowe
begynn å lære
za stagnację odpowiada ujemna luka produktowa (między produktem bieżącym a produktem potencjalnym) wynikająca z niedostatecznego popytu (zbyt niski produkt bieżący)
przyczyny podażowe, za stagnację odpowiada długookresowa tendencja słabnięcia czynników wzrostu produktu potencjalnego – cztery typy strukturalnego „wiatru w oczy”
begynn å lære
aspekt podażowy zmian demograficznych – zmniejszenie ludności aktywnej zawodowo zmniejszenie poziomu kapitału ludzkiego – nierówności dochodowe regres w zakresie edukacji wysokie koszty obsługi długu publicznego
jeśli przyczyny mają charakter popytowy, stymulowanie wzrostu bieżącego PKB
begynn å lære
impuls pieniężny, impuls fiskalny). działania długofalowe to reformy podatkowe odciążające biedniejszych względem bogatszych, podwyższanie płacy minimalnej, imigranci
Jeśli przyczyny mają charakter podażowy, stymulowanie tempa wzrostu produktu potencjalnego
begynn å lære
postęp techniczny reformy strukturalne (wzrost konkurencji na rynkach produktu, stymulowanie inwestycji w kapitał ludzki, reformy rynków finansowych ułatwiające alokację oszczędności, podwyższenie wieku emerytalnego, zwiększenie dzietności.
Naturalna (realna) stopa procentowa
begynn å lære
jest stopą wzrostu zmiennych realnych w gospodarce (dochodu, majątku, produktu). Jej punktem odniesienia są inwestycje.
Wicksell, Producenci wytwarzają dobra według naturalnej stopy procentowej, sprzedają je na rynku czasowym po naturalnej stopie procentowej, uzależnionej od wielkości popytu na dobra
begynn å lære
Ta z kolei zależy od realnej siły nabywczej dochodów, czyli – w pośredni sposób – od masy pieniądza krążącego w gospodarce. Rynkowa stopa procentowa zależy zaś od czynników pieniężnych.
Wicksell, Gdy stopa rynkowa jest niższa od naturalnej, występuje duże zapotrzebowanie na kredyt, który jest przeznaczany na inwestycje (gospodarka doświadcza wzrostu)
begynn å lære
Wzrost popytu inwestycyjnego powoduje wzrost rynkowej stopy procentowej, następnie spadek inwestycji i spadek tempa wzrostu.
Teoria Pieniądza wg Keynesa
begynn å lære
Popyt na pieniądz składa się z popytu transakcyjnego, przezornościowego, spekulacyjnego, który zależy od oszczędności, wzrost dochodów powoduje wzrost oszczędności, wzrost oszczędności na rynku pożyczkowym obniża stopę procentową
Mechanizm pośredni oddziaływania pieniądza na sferę realną Thornton, efekt Keynesa, W krótkim okresie może występować wymienność między konsumpcją a oszczędnościami
begynn å lære
a więc tym samym między popytem transakcyjnym a spekulacyjnym, Skutkuje to powstaniem zaburzeń pomiędzy wydatkami konsumpcyjnymi a nakładami inwestycyjnymi, które przekładają się na wahania całkowitej produkcji.
Keynes
begynn å lære
dla złej koniunktury właściwe jest podejście klasyczno-neoklasyczne (ricardiańsko-marshallowskie)
Hicks
begynn å lære
dla każdej koniunktury właściwy jest opis w postaci podejścia wicksellowsko-hicksowskiego
Model Hicksa
begynn å lære
Integruje sferę pieniężną i sferę realną
Model Hicksa, Kluczowa jest analiza równowagi jednocześnie występującej na rynku dóbr (kapitału) i rynku pieniądza
begynn å lære
Założenie istnienia równowagi – niezależnie od tego, czy ma ona miejsce przy pełnym czy przy niepełnym wykorzystaniu zdolności wytwórczych.
Przyjmuje ceny i płace lepkie (jak u Keynesa)
begynn å lære
odrzuca zatem wariant doskonale giętkich (elastycznych) cen i płac (ekonomia neoklasyczna).
Wariant I – ujęcie ricardiańsko-marshallowskie
begynn å lære
Jeśli wyjściowo 𝐼=𝑆, to wzrost stopy procentowej powoduje wzrost oszczędności i spadek inwestycji; oszczędności przewyższają inwestycje, spada produkcja, maleją oszczędności, równowaga zostaje przywrócona.
Wariant II – ujęcie keynesowskie
begynn å lære
Jeśli wyjściowo 𝐼=𝑆, to wzrost stopy procentowej powoduje spadek inwestycji; oszczędności przewyższają inwestycje, spada produkcja, maleją oszczędności, równowaga zostaje przywrócona.
Wariant II – ujęcie keynesowskie Jeśli wyjściowo 𝐿=𝑀, to wzrost stopy procentowej powoduje
begynn å lære
spadek popytu spekulacyjnego; podaż pieniądza przewyższa całkowity popyt na pieniądz, wzrasta produkcja, wzrasta transakcyjny popyt na pieniądz równowaga zostaje przywrócona
Wariant III – ujęcie wicksellowsko-hicksowskiel
begynn å lære
W ujęciu tym krzywe IS i LL mają bardzo małe nachylenie, co wynika z wysokiej elastyczności popytu inwestycyjnego (jak w ekonomii neoklasycznej) i popytu na pieniądz (jak w ekonomii keynesowskiej) na zmiany stopy procentowej.

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.