spørsmålet  |
svaret |
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
co silnie wpływa na scenografię Frycza? begynn å lære
|
|
szopki jako przedstawienia lalkowe dla dzieci
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zainteresowany wieloma konwencjami (podróżował, był nawet ambasadorem w Japonii)
|
|
|
czym nacechowane obrazy Frycza? begynn å lære
|
|
wpływami wschodu, Bizancjum, Japonii; też dużo satyry w nich (malarz-satyryk)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
nie odtwarza przeszłości, nie jest wierny, wydobywa groteskę, bawi się stylem przeszłości
|
|
|
do czego odwołuje się Frycz? begynn å lære
|
|
do Malarzy Baletów Rosyjskich: Gonczarowa, Baksta
|
|
|
w jakim repertuarze słynie Frycz? begynn å lære
|
|
|
|
|
co niezwykle ważne u Frycza? begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyjeżdża do Wiednia i styka się tam z teatrem, operą (jest pod wrażeniem estetyki XIX w)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Wyspiański (myślał o nim jako o dekoratorze gdy starał się o dyr)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
sztukę ludową i charakterystycznie ją wykrzywia
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
do zastępowania materiałów innymi (pracował na różnych)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
komponował kostiumy z przestrzenią (organiczne ujednolicenie)
|
|
|
pierwsze kompozycje Frycza begynn å lære
|
|
przypominają prace Wyspiańskiego+wpływy rosyjskie (ornamentalność)+predylekcja do kolorów złotego i srebrnego+silne kontrasty+bufiaste elementy
|
|
|
zasada której trzyma się Frycz begynn å lære
|
|
zasada Wyspiańskiego - w teatrze wszystko jest możliwe, byle nie tak jak w życiu
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
1913 - w Teatrze Polskim w Wawie - Irydion, Wesele Figara, Hamlet, Krakowiacy i górale
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
reż Szyfman; pierwsza scenografia bez kompromisów; barwna, przepych, elementy historyczne, elementy klasycyzujące
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
dekoratorem monumentalnym
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
dbałość do przesady o zachowanie zasad stylistycznych; dominanta niebieskiego i złotego (stała cecha twórczości)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
umowność, kotary, zasłony, parawany, schody
|
|
|
Krakowiacy i górale - Frycz begynn å lære
|
|
wierne naśladowanie, zmysł realisty, folklorystyczny realizm
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
współpracuje z Schillerem, tworzy nowatorskie scenografie; krytyka uważa, że najlepszy do komedii
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
perfekcjonista, wytrzymały, nadproduktywny i energiczny, wymagający wobec siebie i otoczenia
|
|
|
realizacje Frycza po Teatrze Polskim begynn å lære
|
|
Dzieje grzechu; Bolesław Śmiały (wg założeń Wyspiańskiego)
|
|
|
zasady współpracy reż i scen begynn å lære
|
|
narady i dyskusje, by dojść do wspólnej scenografii, plany, by wypracować kilka możliwości, sprawdzić, co uda się zrobić
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
kotary i schody (ożywianie kotar); zasłony nieustannie przekształcane na scenie; minimalna ilość rekwizytów
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Schiller, teatr w teatrze, nawiązania do dell'arte, pomarańczowo niebieska
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Schiller chciał szybkich zmian akcji; opracował 40 zmian; płaskie malowane ścianki wnoszone lub opuszczane; ekspresjonistycznie: oddać niepokój psychiczny postaci
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rekonstrukcja obrazów historycznych; funkcjonalne podesty; zgeometryzowane elementy architektoniczne; kostium stonowany, bez ozdób; światło niemimetyczne; elementy monumentalnego; w stronę kubizmu
|
|
|
tendencja 20-lecia międzywojennego begynn å lære
|
|
odchodzono od podestów, napięcia przez różne poziomy - rodzenie się idei sceny narastającej
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Scena narastająca - powołuje się na Tumora Mózgowicza i twierdzi, że nowy typ dramatu potrzebuje scenografii, gdzie elementy można dokładać lub odkładać
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
z Schillerem; skosy, cięcia, klatki schodowe, oświetlenie tylko twarzy
|
|
|
najciekawsze prace Frycza begynn å lære
|
|
powstały we współpracy z Schillerem
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
współpracował z wieloma reżyserami, np w Starym Teatrze komedie molierowskie z falbankami, koronkami, wierność historyczna
|
|
|
scenografia Frycza a dramat begynn å lære
|
|
samodzielna scenografia, która współdziała z dramatem (dramat wciąż dyktuje); wychodzi mocno poza wskazówki didaskaliów, nie przypomina niczego konkretnego, odchodzi od mimetycznego naśladowania
|
|
|
kto miał wpływ na kształtowanie scenografii teatru? begynn å lære
|
|
Witkacy: teoria czystej formy
|
|
|
