→ Logika Prawnicza → Start læring / Last ned MP3 Flashcards

spørsmålet		svaret
Działy logiki: begynn å lære		Semiotyka, Logika formalna, metodologia
Semiotyka begynn å lære		Nauka o znakach, zwłaszcza o znakach językowych i o sposobie budowania z pojedynczych znaków zdań złożonych, o relacjach między ludźmi a językiem
Logika formalna begynn å lære		Nauka o związkach pomiędzy zdaniami o określonej wartości logicznej, w tym o relacjach jakie zachodzą pomiędzy zdaniami o określonej budowie
Podział semiotyki begynn å lære		Syntaktyka Semantyka Pragmatyka
Syntaktyka begynn å lære		Nauka o składni
Semantyka begynn å lære		Nauka o stosunkach między znakami słownymi, a przedmiotami, które te znaki oznaczają
Pragmatyka begynn å lære		Nauka o stosunkach między znakami a człowiekiem
Grupy reguł języka begynn å lære		1. Reguły wyznaczające słownik 2. Reguły znaczeniowe (semantyczne) 3. Reguły składniowe (syntaktyczne)
Znak begynn å lære		dostrzegalny zmysłami układ rzeczy lub zjawisko wytworzone przez kogoś celowo ze względu na fakt, że pewne reguły nakazują wiązać z tym układem rzeczy czy zjawiskiem myśli określonego typu
Język begynn å lære		System obejmujący wyznaczony przez pewne reguły zbiór prostych znaków słownych, z którymi odpowiednie reguły nakazują wiązać myśli określonego tyou, a inne reguły określają dopuszczalny sposób wiązania tych znaków w złożone znaki słowne
Oznaka (objaw) begynn å lære		Pewne zjawisko czy stan rzeczy współwystępujące z innymi zjawiskami, lecz nie wytwarzane w celu przekazania określonego znaczenia
Zwroty begynn å lære		Znaki słowne szczególnego rodzaju, występujące w piszczególnych językach
Podozumienie begynn å lære		Cel nadawcy komunikatu, który tworzy znak. Odbiorca musi napotkać substrat materialny i zastosować właściwe reguły znaczeniowe
Nieporozumienie begynn å lære		Komunikat zrozumiany niezgodnie z intencją. Gdy odbiorca zastosuje do znaku inne reguły znaczeniowe, niż te założone przez nadawcę
Niezrozumienie begynn å lære		Gdy substrat materialny nie wywoła u odbiorcy żadnych określonych myśli (np. nie zostanie odczytany jako znak)
Słownik danej osoby begynn å lære		Zbiór słów danego języka, których znaczenie dana osoba rozumie (słownik bierny) lub których prawidłowo używa (słownik czynny)
Idiomy begynn å lære		Wyrażenia, które mają jedynie znaczenie niezależne od znaczenia słów je tworzących (np. Pal go 6)
Idiom niewłaściwy begynn å lære		Wyrażenie, które oprócz znaczenia wyznaczonego znaczeniem słów he tworzących, ma też znaczenie przenośne, nie wyznaczone znaczeniem tych słów (np. Adamowi urwał się film)
Oznacza begynn å lære		Gdy reguły języka nakazują odnosić owo słowo do danego przedmiotu
Kategorie syntaktyczne begynn å lære		Zdania, Nazwy, Funktory
Zdania begynn å lære		Wyrażenia, które mówią, że tak a tak jest, bądź tak a tak nie jest
Nazwy begynn å lære		Wyrażenia, które mogą być w zdaniu podmiotem bądź orzecznikiem orzeczenia imiennego (np. Van Gogh; malarz)
Funktory begynn å lære		Wyrażenia, które nie są ani nazwami, ani zdaniami
Język prawny begynn å lære		Język, w którym formuowane są ustawy i akty prawodawcze, o których zakłada się, że mają być rozumiane, jako zespół norm postępowania
Język prawniczy begynn å lære		Język, w jtórym formuowane są wypowiedzi o normach prawnych, może być uznawany za metajęzyk do j. prawnego
Role semiotyczne wypowiedzi begynn å lære		Opisowa, ekspresyjna, sugestywna, performatywna
Języki naturalne begynn å lære		To takie, których reguły ukształtowane zostały zwyczajowo, w sposób spontaniczny, a dopiero później ktoś podjął się uch odtworzenia na podstawie obserwacji posługiwania się nim przez daną grupę
Języki sztuczne begynn å lære		Stworzone dla jakichś celów w ten sposób, że reguły tych języków zaprojektowano z góry
Błąd hipostazowania begynn å lære		Polega na dopatrywaniu się istnienia fizykalnego desygnatu nazwy abstrakcyjnej (np. świat oszalał)
Treść nazwy generalnej begynn å lære		Zespół cech, na podstawie którego osoba używająca danej nazwy we właściwy sposób jest gotowa uznać jakiś dowolny przedmiot za desygnat tej nazwy (jeśli stwierdzi w nim cechy łączne), a przy stwierdzeniu brak którejś z nich odmówi charakteru desygnatu
Cechy konstytutywne begynn å lære		Cechy tworzące zespół cech, których wystarcza do tego, aby odróżnić desygnaty tej nazwy od innych przedmiotów
Cechy konsekutywne begynn å lære		Pozostałe - w stosunku to cech konstytutywnych - cechy desygnatów danej nazwy generalnej
Treść leksykalna nazwy generalnej begynn å lære		Najbardziej intuicyjny zespół cech konstytutywnych, tzn. taki zespół cech, który w sposób najprostszy opisuje desygnaty owej nazwy
Supozycje (role znaczeniowe): begynn å lære		Prosta, Formalna, Materialna
Supozycja prosta begynn å lære		Poszczególny, pojedynczy przedmiot danego rodzaju, np. konkretny zając
Supozycja materialna begynn å lære		Określająca nazwę jako znak samego siebie, np. zając jako wyraz (ma 1 sylabę)
Supozycja formalna begynn å lære		Pewien rodzaj przedmiotów, np. zając jako gatunek
Zakres nazwy begynn å lære		Zbiór dystrybutywny (klasa) desygnatów danej nazwy
Nazwy zbiorowe (kolektywne) begynn å lære		Nazwy, których desygnatami są przedmioty będące agregatami poszczególnych rzeczy (np. las jako agregat drzew)
Desygnat nazwy zbiorowej begynn å lære		Agregat, nie zaś poszczególne przedmioty na ów agregat się składające (np. las - agregat drzew, a nie każde z poszczególnych drzew)
Zdania w sensie logicznym: begynn å lære		A priori, A posteriori
Zdania w priori begynn å lære		Ocena wartości logicznej tych zdań nie wymaga odwołania się do doświadczenia; wyznaczona samym znaczeniem użytych słów
Zdania a posteriori begynn å lære		Ocena wartości logicznej tych zdań wymaga odwołania się do doświadczenia
Podział zdań a priori: begynn å lære		Analityczne, Wewnętrznie kontradyktoryjne
Nieklasyczne teorie prawdy: begynn å lære		Koherencyjna, Konsensualna
Teoria koherencyjna begynn å lære		Prawdziwe jest zdanie, które jest zgodne z innymi zdaniami wcześniej uznanymi za prawdziwe
Teoria konsensualna begynn å lære		Prawdą jest to, do czego zgodzimy się, że jest prawdziwe
Klasyczna teoria prawdy begynn å lære		Prawdziwe jest zdanie, które trafnie opisuje rzeczywistość; fałszywe jest zdanie, które rzeczywistość opisuje nietrafnie
Zmienna begynn å lære		Wyrażenie, pod które można podstawić dowolne wyrażenie należące do określonej kategorii syntaktycznej
Zmienne nazwowe begynn å lære		Wyrażenia, pod które możemy podstawić dowolne wyrażenie (każde P jest S)
Zmienne zdaniowe begynn å lære		Wyrażenie, pod które możemy podstawić dowolne zdanie
Funkcja zdaniowa begynn å lære		Wypowiedź, która zawiera zmienną, można ją przekaztałcić w zdanie w sensie logicznym, także poprzez poprzedzenie jej kwantyfikatorem
Podział zdań prostych ze słowem, jest” begynn å lære		Zdania, w których jest funktor zdaniotwórczy od jednego argumentu (zdania egzystencjalne)
Podział zdań prostych ze słowem, jest” begynn å lære		Zdania, w których jest funktor zdaniotwórczy od jednego argumentu (zdania egzystencjalne)
Podział zdań prostych ze słowem, jest” begynn å lære		Zdania, w których jest funktor zdaniotwórczy od jednego argumentu (zdania egzystencjalne)
Podział zdań prostych ze słowem, jest” begynn å lære		Zdania, w których jest funktor zdaniotwórczy od jednego argumentu (zdania egzystencjalne) i zdania, w których jest funktor zdaniotwórczy od dwóch argumentów
Podział zdań, w których jest funktor zdaniotwórczy od dwóch argumentów begynn å lære		Zdania atomiczne, zdania subsumpcyjne
Wypowiedź zdaniowa niezupełna begynn å lære		Wyrażenie niebędące zdaniem w sensie logicznym - nie jest ono nowiem jednoznaczne - lecz które może pełnić taką funkcję, o ile znane są pewne domyślne uzupełnienia wypowiedzi, prowadzące do osiągnięcia takiej jednoznaczności
Funktory zdaniotwórcze od arg. nazwowych begynn å lære		Predykaty, a więc takie funktory, które po dołączeniu do nich nazwy jako argumentu bądź nazw jako argumentu bądź argumentów tworzą zdanie
Funktory zdaniotwórcze od arg. zdaniowych begynn å lære		Po dołączeniu do nich zdania lub zdań jako argumentu bądź argumentów tworzą w rezultacie nowe zdanie - funktory prawdziwościowe
Funktory zdaniotwórcze od arg. zdaniowych - intensjonalne begynn å lære		Po dołączeniu doń argumentów tworzą nowe zdania o wartości logicznej wyznaczonej przez treść owych argumentów
Funktory zdaniotwórcze od arg. zdaniowych - ekstensjonalne begynn å lære		Po dołączeniu doń zdań jako argumentów tworzą nowr zdania o wartości logicznej wyznaczonej przez wartość logiczną (nie zaś treść) zdań dołączonych
Spójnik asercji begynn å lære		Spójnik jednoargumentowy, który ze zdaniem prawdziwym daje zdanie prawdziwe, a z fałszywym - fałszywe (nie zmienia wartości logicznej)
Funktor negacji begynn å lære		Funktor jednoargumentowy, który ze zdaniem prawdziwym daje zdanie fałszywe, a z fałszywym - prawdziwe (zmienia wartość logiczną)
Zdania sprzeczne begynn å lære		To takie, w których prawdziwość jednego z nich przesądza o fałszywości drugiego
Zdanie przeciwne begynn å lære		To takie, w których prawdziwośċ jednego z nich przesądza o fałszywości drugiego z nich, a fałszywość jednego z nich nie przesądza o prawdziwości drugiego zdania
Spójnik koniunkcji begynn å lære		Funktor dwuargumentowy, który daje zdanie prawdziwe, tylko wówczas, gdy oba argumenty są prawdziwe (i a oraz ale lecz)
Funktor alternatywy nierozłącznej begynn å lære		Funktor dwuargumentowy, który daje zdanie prawdziwe, gdy choć jeden z argumentów jest prawdziwy (lub)
Funktor alternatywy rozłącznej begynn å lære		Funktor dwuargumentowy, który daje zdanie prawdziwe, gdy jedno zdanie jest prawdziwe, drugie zaś jest fałszywe (albo)
Funktor dysjunkcji begynn å lære		Funktor dwuargumentowy, który daje zdanie prawdziwe, gdy choć 1 argument jest fałszywy (bądź... bądź)
Spójnik implikacji begynn å lære		Funktor dwuargumentowy, który daje zdanie fałszywe tylko, gdy poprzednik jest prawdziwy, a następnik fałszywy
Spójnik równoważności begynn å lære		Funktor dwuargumentowy, który daje zdanie prawdziwe, gdy oba zdania są prawdziwe albo gdy oba są fałszywe
Spójnik binegacji begynn å lære		Spójnik dwuargumentowy, który daje nam zdanie prawdziwe, gdy oba są fałszywe (ani ani)
Imię własne begynn å lære		Mają one za zadanie oznaczenie jakiegoś indywiduum o cechach wyróżniających go od innych obiektów. (np. Warta, Reksio, Michał)
Deskrypcje begynn å lære		Wyrażenie to odnosi sie do co najwyżej jednego obiektu (np. Ojciec Michała, ostatni król Polski)
Terminy jednostkowe begynn å lære		Imiona własne + deskrypcje
Funktor jednoargumentowy begynn å lære		Wyrażenie, które z jednym terminem jednostkowym daje termin jednostkowy (np. funktor: najpiękniejszy kościół z terminem: Kraków — najpiekniejszy kosciol Krakowa)
Funktor dwuargumentowy begynn å lære		Wyrażenie, które z dwoma terminami jednostkowymi daje termin jednostkowy (np. funktor: granica między i terminy: Chechy, Słowacja daje funktor dwuargumentowy)
Zmienna indywiduowa begynn å lære		Wyrażenie, za które wolno wstawić dowolny termin jednostkowy.
Term begynn å lære		Każda zmienna indywiduowa oraz każde imię własne
Predykat jednoargumentowy begynn å lære		Wyrażenie, które z jednym terminem jednostkowym daje zdanie (np., leży” w zdaniu, Staś leży”)
Formuła zdaniowa atomowa begynn å lære		Wyrażenie powstałe przez stosowne dołączenie do n-argumentowego predykatu n-tki termów (np. Predykat: szczeka z termem: Azor daje formułę zdaniową atomową: Azor szczeka)
Zdanie molekularne begynn å lære		Zdanie zbudowane z jednego lub więcej zdań atomowych i co najmniej jednego spójnika (np. Kasia pracuje lub Kasia nie pracuje)
Podzial kwantyfikatorow begynn å lære		duży (, dla każdego”) mały (, dla pewnego”, istnieje”)
Zasięg kwantyfikatora begynn å lære		Nazywamy wyrażenie występujące w nawiasie bezpośrednio po kwantyfikatorze - Zasięg dużego kwantyfikatora i zasięg małego kwantyfikatora
Zasięg dużego kwantyfikatora begynn å lære		Wyrażenie występujące w nawiasach bezpośrednio po dużym kwantyfikatorze stanowi zasięg dużego kwantyfikatora
Zasięg małego kwantyfikatora begynn å lære		Wyrażenie występujące bezpośrednio po małym kwantyfikatorze
Zmienna związana begynn å lære		Zmienna występująca w zasięgu odnoszącego się do niej kwantyfikatora
Zmienna wolna begynn å lære		Zmienna, która występuje w danym miejscu wyrażenia, nie będąc tam zmienną związaną
Zdanie rachunku predykatów begynn å lære		Formuły zdaniowe rachunku predykatów nie zawierające zmiennych wolnych
Zdanie rachunku predykatów begynn å lære		Formuły zdaniowe rachunku predykatów nie zawierające zmiennych wolnych
Zbiór w sensie kolektywnym begynn å lære		To pewna całość składająca się z przedmiotów będących jej częściami (las - którego częściami są: mech grzyby drzewa)
Rodzina zbiorów begynn å lære		Zbiór, którego wszystkie elementy są zbiorami

logika prawnicza

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.

mer