Nerka fizjo

 0    58 fiche    FiszerMD
laste ned mp3 Skriv ut spille sjekk deg selv
 
spørsmålet svaret
Osmolarność
begynn å lære
to liczba osmoli, czyli moli substancji osmotycznie czynnych rozpuszczonych w jednym litrze rozpuszczalnika.
Osmolalność
begynn å lære
liczba osmoli na 1 kg rozpuszczalnika
izoosmolarność i wynosi
begynn å lære
około 295 mOsm/kg H2O (miliosmoli)
EPO (glikoproteinowym hormonem peptydowym
begynn å lære
 Pobudza komórki macierzyste szpiku kostnego do tworzenia proerytroblastów(pierwsze komórki cyklu erytroblastycznego) i erytroblastów,  Pobudza podziały komórkowe,  Wzmaga syntezę globiny.
 Wzmaga syntezę globiny.
begynn å lære
komórki ziarniste w nerkach. (komórki aparatu przykłębuszkowego)
efektem uruchomienia układu RAA jest
begynn å lære
zwiększenie objętości krwi i skurcz naczyń co prowadzi do podwyższenia ciśnienia krwi.
Diureza
begynn å lære
jest to objętość wydalanego moczu w jednostce objętości na jednostkę czasu. (ml/min; l/dobę).
Natriureza jest to
begynn å lære
wydalanie jonów sodowych w moczu. Czyli efektem ANP jest zwiększenie wydalania jonów sodowych.
nefrony korowe
begynn å lære
 85% nefronów,  Kłębuszki w warstwie zewnętrznej kory nerki,  Krótkie pętle Henlego, ledwo wchodzące w głąb rdzenia nerki
Nefrony przyrdzeniowe
begynn å lære
 15% nefronów,  Kłębuszki nerkowe w warstwie wewnętrznej kory nerki,  Długie pętle Henlego zstępujące głęboko do rdzenia nerki
śródbłonek naczyń włosowatych, jest to typ
begynn å lære
śródbłonka z tak zwanymi fenestracjami, sporami, te fenestracje mają rozmiar od 70-100nm.
błona podstawna zbudowana jest z
begynn å lære
kolagenu typu IV, a więc sieci włókien kolagenowych pomiędzy włóknami kolagenowymi są oddalone o 300nm
błona podstawna zawiera ujemnie naładowane proteoglikany czyli
begynn å lære
siarczan chondrolityny oraz siarczan heparanu, które powodują, że błona podstawna ma ujemny ładunek.
Szczeliny filtracyjne, które mają rozmiar
begynn å lære
od 30-50nm,
Diaphragma jest głównie zbudowana z
begynn å lære
nefryny, tak zwane białko nef1, FAD i P-Kaderyna.
Podstawowa makrocząsteczka kolagenu zbudowana jest z
begynn å lære
trzech lewoskrętnych łańcuchów polipeptydowych. Łańcuchy te splatają się wokół wspólnej osi w prawą stronę i tworzą konformację superhelisy
syndrom dobrego pasterza
begynn å lære
nazywany jest zaburzeniem błony podstawnej kapilar kłębuszkowych- nasz układ immunologiczny produkuje przeciwciała przeciwko kolagenowi typu IV.
syndrom Alporta
begynn å lære
. Jest to zaburzenie, które jest sprzężone z chromosomem X, związany z mutacją genu kodującego kolagen typu IV- hematuria- krwinki czerwone w wydalanym moczu
Przeciwciała przeciwko nefrynie
begynn å lære
łączenie z megailiąm -> rozpad cytoszkieletu -> uszkodzenie diafragmy > albuminy w moczu
Średnica tętniczki aferentnej jest
begynn å lære
jest trochę szersza od tętniczki eferentnej, krew łatwiej napływa do kłębuszka niż odpływa. Dlatego też ciśnienie w kłębuszku nerkowym jest ok. 3-4 krotnie wyższe niż w innych kapilarach
efektywne ciśnienie filtracyjne EFP
begynn å lære
Jest to ciśnienie, które wpływa na przepływ osocza z wnętrza kapilar do torebki Bowmana. z wnętrza kapilar do torebki Bowmana
GFR jest
begynn å lære
jest iloczynem współczynnika filtracji kłębuszkowej i efektywnego ciśnienia filtracyjnego.
Jednostką GFR są
begynn å lære
mililitry na minutę na powierzchnię ciała. Jeżeli zatem GFR wynosi 100ml/min to znaczy, że 100ml osocza zostaje oczyszczone z produktów przemian metabolicznych.
GFR G1 optymalny
begynn å lære
90+
GFR G2 lekko obniżony
begynn å lære
89-60
GFR G3a umiarkowany obniżony
begynn å lære
59-45
GFR G3b poważnie obniżony
begynn å lære
44-30
Niewydolność nerek GFR
begynn å lære
30<
ACR wartości
begynn å lære
Do 30mg na gram kreatyniny jest to wartość optymalna
Frakcja filtracyjna (FF)
begynn å lære
– jest to stosunek GFR do nerkowego przepływu osocza.
Ciśnienie hydrostatyczne krwi w kłębuszku zależy od
begynn å lære
Ciśnienia tętniczego. Oporu tętniczki aferentnej. Oporu tętniczki eferentnej
Autoregulacja miogenna zachodzi w zakresie
begynn å lære
Zachodzi w zakresie MAP, czyli 80-180mmHG
Etapy transportu cząsteczki drogą transcelularną
begynn å lære
błona luminalna-> wnętrze komórki -> błona podstawno-boczna -> śródmiąższe-> naczynie włosowate okołokanalikowe
 Transport wody powoduje solvent drag
begynn å lære
 Transport wody powoduje solvent drag
Sód opuszcza komórkę przez pompę Na-K, a glukoza przez
begynn å lære
transportery GLUT2 i GLUT1. Jest to transport bierny, ale nazywamy go ułatwionym (dyfuzja ułatwiona). GLUT2 znajduje się w bliższej części kanalika proksymalnego, natomiast GLUT1 w dalszym odcinku PCT.
Reabsopcja glukozy zachodzi dzięki transporterom
begynn å lære
SGLT2 = 1 Na+ + 1 glukoza SGLT1 = 2 Na+¬¬+ 1 glukoza
GLUKOZURIA NERKOWA
begynn å lære
nieprawidłowe działanie SGLT, czyli transporterów w błonie luminalnej. W MOCZU BĘDZIE WYSOKIE STĘŻENIE GLUKOZY, POMIMO PRAWIDŁOWEJ GLIKEMII
nieprawidłowe działanie SGLT, czyli transporterów w błonie luminalnej. W MOCZU BĘDZIE WYSOKIE STĘŻENIE GLUKOZY, POMIMO PRAWIDŁOWEJ GLIKEMII
begynn å lære
takie stężenie glukozy w osoczu, przy którym glukoza pojawi się w moczu. Wartości referencyjne 180-200 mg/dl. SGLT działają z maksymalną aktywnością
TRANSPORT MAKSYMALNY GLUKOZY–
begynn å lære
375 mg/min
1. Di- i Tripeptydy są transportowane przez transporter
begynn å lære
PepT1 i PepT2. Transport 1 di/tripeptyd i 1 jon H+.
3. Cząsteczki białek są transportowane
begynn å lære
w procesie endocytozy, Na błonie luminalnej znajdują się 2 receptory tzw. Megalina i Kubilina
Reabsorpcja fosforanów w PCT
begynn å lære
(90%) - kanalik kręty bliższy; DCT (10%) - kanalik kręty dalszy.
Fosforany mogą być reabsorbowane
begynn å lære
wspólnie z jonami sodowymi. To są transportery Npt2a (transport 3 Na+ i Pi lub 2 Na+ i Pi).
NKCC2
begynn å lære
NKCC2
Tiazydy
begynn å lære
diuretyki działające na kanalik dystalny. Blokują Kotransporter NCC (sodowo-chlorkowy). W wyniku tego jony sodowe pozostają w moczu, a wraz z nimi powiązana osmotycznie woda.
diuretyki pętlowe
begynn å lære
Furosemid Torsemid Bumetamid
diuretyki pętlowe działanie
begynn å lære
hamują transporter NKCC2 (znany nam z płuc). W wyniku tego jony sodowe, potasowe i chlorkowe pozostają w moczu
 Amilorid
begynn å lære
blokuje nabłonkowy kanał sodowy ENaC
 Blokery receptora aldosteronowego (eplerenon, spironolakton)
begynn å lære
– blokują receptor, brak zwiększenia liczby kanałów sodowych, brak zwiększenia liczby pomp sodowo-potasowych i brak zwiększonej liczby romków – nie będziemy pozbywać się jonów potasowych
Zespół Gitelmana dlaczego
begynn å lære
defekt genu kodującego transporter NCC
Zespół Gitelmana co powoduje
begynn å lære
hipowolemia, zwiększona utrata Na z moczem, pobudzenie RAA -> hipojaliemia -> alkaloza
Zespół Barttera typ I
begynn å lære
NKCC2 źle działa, utrata Na, hipowolemia -> RAA pobudzone -> hipokaliemia, zasadowica
Zespół Barttera typ II
begynn å lære
dysfunkcja ROMK -> hiperkaliemia
Zespół Barttera typ III
begynn å lære
Mutacja kanału CL Clc-KB -> +Cl, reabsorbcja Na, K, CL zwiększona -> RAA-> hipokal, zasadowica
Zespół Liddlea
begynn å lære
defekt genu kanał EnaC -> wydłużone otwarcie i liczba w komórkach gł. kanału dyst. -> nadciśnienie
Pseudohipoaldosteronizm geny
begynn å lære
defekt genu kodującdgo E NaC - obniżona aktywnośc kanału, defekt genu kodującego receptor MR
Pseudohipoaldosteronizm efekty
begynn å lære
zwiększona utrata sodu, hipowolemia, pobudzenie RAA - więcej aldosteronu
Hamowanie transportera potasu (ROMK) powoduje zwiększone wydalanie wapnia i magnezu?
begynn å lære
 Tak, bo siła elektryczna zostanie zmieniona. Do wnętrza kanalika wracają jony dodatnie. Białek CaSR jest zbyt mało, aby mogły mieć jakikolwiek istotny wpływ pośredni na to wszystko. Różnica będzie wyniosiła 7mV.

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.