spørsmålet  |
svaret |
Prawo pozytywistycznie, J. Austin – teoria imperatywu begynn å lære
|
|
rozkaz suwerennej władzy państwowej skierowany do obywatela pod groźbą zastosowania przymusu. Prawo i moralność to dwa różne i niezależne od siebie porządki normatywne.
|
|
|
elementami konstytutywnymi prawa w teorii imperatywu są: begynn å lære
|
|
rozkaz, suwerenność włądzy, obowiązek wykonania, sankcja przymusu
|
|
|
Współczesny pozytywizm – H. L. A. Hart begynn å lære
|
|
prawo nie da się jednoznacznie zdefiniować, gdyż obejmuje normy różnego rodzaju (prawo stanowione i zwyczajowe, wewnętrzne i międzynarodowe publiczne, karne i cywilne).
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
ostatecznym źródłem jest albo bóg (sw Augustyn Tomasz doktryna katolicka) albo właściwości natury człowieka (Grocjusz Hobes Locke) lub zasady współżycia w społeczeństwie L. Fuller.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
normy zawarte w tekstach prawnych (ustawach, aktach podstawowych i precedensach)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
normy zawarte w tekstach prawnych, zasady sprawiedliwości czy moralności politycznej, które uważa za wiążące nawet wtedy gdy nie zostały zapisane w żadnym tekście prawnym.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
to prawo pozytywne – ogół aktów normatywnych obowiązujących w danym państwie.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
to ogół uprawnień, które na różnych zasadach przypisujemy jednostce
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
kontroli zachowań, rozdziału dóbr i ciężarów, regulacji konfliktów
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
normatywna, pozanormatywna
|
|
|
f. rozdziału dóbr i ciężarów begynn å lære
|
|
rozdzielanie dóbr, ciężarów, uprawnień, obowiązków między członków danego społeczeństwa
|
|
|
sprawiedliwość (john Rawls) begynn å lære
|
|
podstawowa cnota instytucji społecznych, najważniejsza cnota prawa.
|
|
|
Zasada sprawiedliwości formalnej begynn å lære
|
|
reguła równej miary) – osoby, sytuacje, stany rzeczy, które są pod istotnymi względami podobne powinny byś traktowane podobnie.
|
|
|
Reguły sprawiedliwości materialnej dystrybutywnej: begynn å lære
|
|
każdemu stosownie do: pracy, potrzeb, zasług, pozycji społecznej, to samo
|
|
|
Standardy sprawiedliwości proceduralnej (reguły): begynn å lære
|
|
zasada bezstronności i niezawisłości sądu, rownosci stron, prawo do obrony
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Konflikt – sytuacja w której jedna ze stron występuje z żądaniami, roszczeniami, twierdzeniami, które druga strona kwestionuje.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
ze wzgl. na STRONY: dwubiegunowe, wielobiegunowe, ze wzgl na. RODZAJE STRON: indywidualne, kolektywne
|
|
|
metody rozwiazywania konfliktów begynn å lære
|
|
tryb: 1. kontraktowy 2. mediacyjno-koncyliacyjny 3. arbitrażowy 4. adjudykacyjny
|
|
|
tryb KONTRAKTOWY - bezpośrednia metoda begynn å lære
|
|
same strony rozwiązują konflikt, autonomia stron (decydują o zasadach, procedurze rozwiązania sporu), dobrowolne porozumienie – umowa (konsensus)
|
|
|
tryb mediacyjno koncyliacyjny pośrednia begynn å lære
|
|
(mediator, koncyliator – pomocnik i doradca stron, nie ma uprawnień władczych), pełna autonomia co do wyboru mediatora, a także co do procedury prowadzenia rokowań oraz zasad rozwiązywania konfliktu
|
|
|
tryb ARBITRAŻOWY pośrednia begynn å lære
|
|
strony mają wpływ na wybór arbitra, procedury rokowań oraz zasady rozwiązania sporu lecz decyzja arbitra ma charakter władczy i jest wiążąca dla stron oraz może być przymusowo wyegzekwowana
|
|
|
tryb ADJUDYKACYJNY pośrednia begynn å lære
|
|
postępowanie wg określonych procedur i zasad, strony nie mają wpływu na wybór adjudykatora,
|
|
|
