spørsmålet  |
svaret |
|
begynn å lære
|
|
wzorce z mitów, opowieści, legend np. Prometeusz – archetyp buntownika, dobroczyńcy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
pieśń liryczna ku czci Dionizosa śpiewana przez chór
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
sfera świętości, wszystkiego duchowego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
sfera ziemska, wszystkiego materialnego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
połączenie dobra z pięknem, idealna cecha człowieka według Greków
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
opowieść o bohaterach, bogach, herosach, często tłumacząca jakieś zjawisko przyrodniczne np pory roku, występują liczne symbole to samo ale zbiór tych opowieści
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
część mitologii o wyobrażeniach o powstaniu świata, zjawisk naturalnych itp
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
część mitologii o kwestii pochodzenia bogów i herosów
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rodzaj wiersza zbudowanego z 6 stop, cecha stylu homeryckiego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
różnicowanie długości trwania sylab lub głosek, cecha stylu homeryckiego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
harmonijne połączenie wszystkich elementów dzieła, występuje w tragediach
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
naśladowanie, odwzorowywanie prawdziwego życia w sztuce
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wierszowany utwór literacki o tematyce biesiadnej, wesołej, sławiący uroki życia, opowiadający o miłości w sposób żartobliwy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
połączenie wyrazów o tym samym znaczeniu lub konstrukcja, w której człony gramatycznie niepowiązane ze sobą oznaczają to samo.
|
|
|
motywy wanitatywne, vanitas Vanitas vanitatum et omnia vanitas begynn å lære
|
|
motyw marności i przemijania, cierpienie jako nieodłączny element egzystencji Marność nad marnościami i wszystko marność
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
gałąź teologii zajmująca się problemem, jak pogodzić istnienie dobrego, miłosiernego Boga z istnieniem zła
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
oznacza objawienie, ujawnienie, wygrana chrystusa nad szatanem, opis proroctwa dotyczącego dnia ostatecznego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
patos, heksametr, iloczas, drobiazgowość opisów np opis egidy, epitety stałe (Dzeusa Egidodzierżcy)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
ukazywanie dziejow legendarnych, bohaterow i wydarzen historycznych (wojna trojanska),
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
obecność bohatera zbiorowego (grecy i trojanie)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
dwupłaszczyznowość akcji (nachodzenie na siebie świata bogów i ludzi, osuzkanie hektora przez atene)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
narrator 3 osobowy, ktory zachowuje dystans wobec swiata przedstawionego, ale ujawnia sie w zwrotach do odbiorcy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
inwokacja na poczatku utworu- rozbudowana apostrofa (do muzy)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
długie rozbudowane opisy (opis egidy)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
napisany wierszem (tu heksametrem)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
alegoryczność, paralelizm składniowy, patos, nieokreślony czas i miejsce
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
jednostka szlachetna, fatum (życiem rządzi los od ktorego nie mozna uciec), hamartia (wina tragiczna, niezawiniona, zbrodnia nieświadoma), tragiczne zbłądzenie (błędne rozpoznanie sytuacji), hybis (pycha), katastrophe (działania prowadza do klęski)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
czas-nie przekracza doby, miejsce-to samo miejsce (dziedziniec palacowy), akcja-jeden wątek (konfllikt antygony i kreona)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
chór, prologos, parodos, epeisodiony, stasimony, exodos, 3 jednosci, decorum, fatum, katastrophe
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
krótka, ograniczona fabuła, schematyczne postaci, brak określonego czasu i miejsca akcji, uniwersalizm, obecność alegorii i symboli
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
uranos i gaja, kronos i reja, zeus itd
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
złoty środek, w życiu należy cenić rozum, wybierać rozwiązanie pośrednie, pomiędzy nadmiarem a niedomiarem
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
nie wszystek umrę, "będe zyl w swoich dzielach", sztuka jako sposób na nieśmiertelność, pozostawienie po sobie śladu
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
miej odwagę być mądrym, dojrzałość (?)
|
|
|
