spørsmålet  |
svaret |
międzynarodowe prawo morza określa begynn å lære
|
|
sytuację prawną obszarów morskich i statków przede wszystkim z punktu widzenia rozgraniczenia kompetencji terytorialnej państw oraz ich ich kompetencji wynikającej ze zwierzchnictwa nad statkami przynależnymi do danego państwa
|
|
|
międzynarodowe prawo morza reguluje też begynn å lære
|
|
zasady korzystania z obszarów morza pełnego znajdujących się poza zasięgiem zwierzchnictwa terytorialnego państw nadbrzeżnych
|
|
|
poważnego ujednolicenia norm cywilnego prawa morskiego dokonało begynn å lære
|
|
16 konwencji brukselskich podpisanych w latach 1910 do 1968
|
|
|
źródłem międzynarodowego prawa morza begynn å lære
|
|
był i jest przede wszystko zwyczaj, umowy odgrywają mniejszą rolę
|
|
|
do kodyfikacji norm zwyczajowych doszło w 1958 begynn å lære
|
|
na konferencji genewskiej: wynikiem jej było przyjęcie 4 konwencji prawa morza
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
o morzu terytorialnym i strefie przyległe, o morzu pełnym, o rybołówstwie i ochronie zasobów biologicznych morza pełnego, o szelfie kontynentalnym
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
podpisana 1982, Polska ratyfikowała w 98, dotyczy całokształtu międzynarodowego prawa morskiego
|
|
|
terytorium państwa nadbrzeżnego stanowią begynn å lære
|
|
morze terytorialne i wody wewnętrzne
|
|
|
w kierunku od lądu do morza pełnego występują begynn å lære
|
|
najpierw wody wewnętrzne (należą do nich np. porty i większość zatok)
|
|
|
na wodach archipelag owych suwerenność begynn å lære
|
|
państwa nadbrzeżnego podlega szczególnym ograniczeniom w interesie żeglugi morskiej i powietrznej
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
nie stanowi terytorium państwa nadbrzeżnego lecz jest częścią morza pełnego na której państwo nadbrzeżne zastrzega sobie pewne uprawnienia
|
|
|
strefa wyłącznego rybołówstwa begynn å lære
|
|
pas leżący poza morzem terytorialnym, na którym państwo nadbrzeżne zastrzega sobie wyłączność wybołóslwa
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
dno morskie i podziemia płytkich obszarów przylądowych
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
nie podlegają władzy żadnego państwa
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
dźwigi, platformy pływające, wraki, tratwy
|
|
|
każdy statek morski musi posiadać begynn å lære
|
|
określoną i tylko jedną przynależność państwową
|
|
|
państwa tzw. wygodnych (albo tanich) bander begynn å lære
|
|
nie ma potrzeby rzeczywistej więzi państwa ze statkiem to np. Malta, Cypr, jamajka, bahamy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zwierzchnictwo nad statkami
|
|
|
teoria terytorialność statków begynn å lære
|
|
odrzucona przez SN, statki uważane za tzw. terytoria pływające
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
podział statków ze względu na funkcję begynn å lære
|
|
1."używane wyłącznie do służby państwowe niehandlowej" i statki handlowe
|
|
|
statki o specjalnej charakterystyce begynn å lære
|
|
takie, których przepływ może stanowić szczególne niebezpieczeństwo dla państw nadbrzeżnych np. statki o napędzie jądrowym, przewożące szkodliwe substancje radioaktywne
|
|
|
morskie wody wewnętrzne stanowią begynn å lære
|
|
część terytorium państwa nadbrzeżnego, które sprawuje na nich pełną władzę suwerenną
|
|
|
na morzu terytorialnym władza państwa nadbrzeżnego jest ograniczona przez begynn å lære
|
|
prawo nieszkodliwego przepływu
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
