→ Przypadki - Zasady → Start læring

spørsmålet		svaret
Nominativus singularis begynn å lære		określa rodzaj rzeczownika (końcówka rodzajowa)
genetivus singularis begynn å lære		określa przynależność rzeczownika do deklinacji (końcówka deklinacyjna), nominativus i genetivus singularis stanowią formy podstawowe rzeczownika
dativus singularis begynn å lære		od deklinacji trzeciej ma końcówkę "i"
accusativus singularis begynn å lære		r. m. i r. ż. ma zawsze końcówkę "m"
ablativus singularis begynn å lære		jest czystym tematem bez końcówki
vocativus begynn å lære		jest zasadniczo taki sam jak nominativus; jedynym wyjątkiem są rzeczowniki r. m. 2-giej deklinacji zakończone w nominativie singularis na "us" które w vocativie mają końcówkę "e"
nominativus, accusativus i vocativus pluralis begynn å lære		rodzaju m. i od deklinacji trzeciej są sobie zawsze równe i mają końcówkę -s
genetivus pluralis begynn å lære		ma zawsze końcówkę -um, po odcięciu której znajdujemy temat rzeczownika
dativus i ablativus pluralis begynn å lære		są sobie zawsze równe; w deklinacji pierwszej i drugiej mają końcówkę -is a od trzeciej -bus
accusativus pluralis begynn å lære		rodzaju męskiego i żeńskiego ma zawsze końcówkę -s
reguła neutrów (rodzaj nijaki) begynn å lære		nominativus, accusativus i vocativus rodzaju n. są sobie zawsze równe, a w l.mn. te trzy przypadki mają końcówkę -a

przypadki - zasady