spørsmålet  |
svaret |
Godność jest właściwa człowiekowi begynn å lære
|
|
z natury a nie z nakazu czy aktu łaski jakiejkolwiek władzy
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
nienaruszalna i przyrodzona
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
anglosaski nurt human rights
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
człowiek abstrakcyjny i człowiek historyczny, konkretny
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wypreparowany z okoliczności miejsca i czasu
|
|
|
Człowiek historyczny, konkretny begynn å lære
|
|
człowiek w kategoriach konkretnego czasu i miejsca
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rozróżnienie „wspólnoty” i „zrzeszenia”
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
charakteryzują ją wynikające z naturalnej woli, spersonalizowane więzi zapewniające jej homogeniczność na podstawie szacunku dla autorytetów i tradycji
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
typowe dla sztucznej kultury miasta i dla społeczeństwa masowego, ma stanowić efekt woli racjonalnej
|
|
|
Personalizm wspólnotowy to stanowisko begynn å lære
|
|
społecznej nauki Kościoła katolickiego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
osoba ludzka (konkretny, historyczny człowiek) jest punktem odniesienia wszystkiego co jest na ziemi, celem wszystkich urządzeń społecznych
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
osoba ludzka nigdy nie może być traktowana jako środek osiągnięcia celów przez innych, lecz zawsze musi być celem + rygoryzm moralny
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
główny twórca filozofii dialogu
|
|
|
JPII za prawo nadrzędne uznawał begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
cywilizacji śmierci (aborcja, eutanazja itd.)
|
|
|
JPII w ramach prawa do życia też begynn å lære
|
|
prawo do życia godziwego (charakter społeczno ekonomiczny)
|
|
|
Podstawa wspólnej interpretacji praw człowieka begynn å lære
|
|
wolność, równość, współuczestnictwo
|
|
|
Hasła rewolucji francuskiej begynn å lære
|
|
wolność, równość, braterstwo
|
|
|
Solidarność to nowsze wyrażenie zasady begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
u podstaw systemu leży zasada „postępuj solidarnie” zasada solidarności jako podstawowa zasada prawa
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
polega na możności czynienia wszystkiego, co nie szkodzi drugiemu, jej granice może określać tylko ustawa
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Kant, zakłada pełną autonomię także w stosunku do nakazów prawa ale i pełną odpowiedzialność
|
|
|
Anglosaskie podejście do wolności begynn å lære
|
|
|
|
|
Kontynentalne podejście do wolności begynn å lære
|
|
|
|
|
Negatywne podejście do wolności begynn å lære
|
|
wolne jest każde działanie lub zaniechanie nienarzucone z zewnątrz
|
|
|
Pozytywne podejście do wolności begynn å lære
|
|
koncentruje się na wewnętrznej swobodzie wyboru, a nie na zewnętrznych ograniczeniach w odniesieniu do działania lub zaniechania po dokonaniu już tego wyboru
|
|
|
Negatywne podejście do wolności begynn å lære
|
|
|
|
|
Pozytywne podejście do wolności begynn å lære
|
|
|
|
|
Równość w różnych aspektach prawnych begynn å lære
|
|
1. Równość wobec prawa w ogóle 2. w ramach możliwości udziału w wykonywaniu władzy publicznej 3. równość szans w sferze ekonomicznospołecznej
|
|
|
Prawa społecznoekonomiczne generacja begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
termin wywodzący się z prawa starożytnej Grecji oznaczający ustrój polityczny zapewniający obywatelom równość wobec prawa
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
rozdzielcza (dystrybutywna) i wyrównawcza
|
|
|
Sprawiedliwość rozdzielcza begynn å lære
|
|
równych traktować należy równo, a podobnych należy traktować podobnie
|
|
|
Sprawiedliwość wyrównawcza begynn å lære
|
|
niesprawiedliwe jest nie tyle to co jest nierówne, ile to, co stanowi nadmiar w stosunku do właściwej proporcji w danych stosunkach
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
prawo do życia, wolność religii i sumienia, domniemanie niewinności, nietykalność osobista, ochrona miru domowego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zgoda co do 3 kwestii: 1. wszystkie zasadne pyt mają odp 2. wszystkie odp można uzyskać środkami, których można się nauczyć i których można nauczyć innych 3. Wszystkie odp są nawzajem współmierne, składają się na jedną prawdę
|
|
|
