→ Różne Z Władania Xd → Start læring / Last ned MP3 Flashcards

spørsmålet		svaret
plena in re potestas begynn å lære		własność, pełne korzystanie z rzeczy
iura in re aliena begynn å lære		prawa na rzeczy cudzej
prawa na rzeczy cudzej begynn å lære		służebności gruntowe i osobiste, zastaw, emfiteuza i superficies
służebności dzielą się na begynn å lære		gruntowe i osobiste
służebności gruntowe stanowiły begynn å lære		obciążenie jednego gruntu na rzecz drugiego
służebności gruntów begynn å lære		miejskich i wiejskich
służebności gruntów wiejskich musiały begynn å lære		przyczyniać się do polepszenia uprawy
do służebności gruntów wiejskich Rzymianie zaliczali begynn å lære		iter, actus, via, aquae ductus, aquae haustus, pecoris ad aquam adpulsus, ius pascendi, calcis coquendae, herenae fodiendae
iter begynn å lære		prawo przechodzenia pieszo lub konno przez cudzy grunt (bez możliwości przepędzenia bydła i przejazdu wozem)
actus begynn å lære		prawo przepędzania zwierząt pociągowych i przejazdu wozem
via begynn å lære		prawo przechodzenia, przepędzania bydła, przejazdu (i iter i actus)
aquae ductus begynn å lære		prawo doprowadzania wody przez cudzy grunt
aquae haustus begynn å lære		służebność czerpania wody
pecoris ad aquam adpulsus begynn å lære		dopuszczenie bydła do wody
ius pascendi begynn å lære		prawo wypasania
calcis coquendae begynn å lære		prawo wypalania wapna
harenae fodiendae begynn å lære		prawo kopania piasku
służebności gruntów miejskich begynn å lære		prawo oparcia własnego budynku o ścianę sąsiada, prawo wpuszczenia belki w budynek sąsiada, prawo ścieków i okapu czyli prawo kierowania wody na grunt sąsiada, prawo ograniczania wysokości budynku, tak by ten nie zasłaniał światła sąsiadowi
służebności osobiste begynn å lære		usis, ususfructus, habitatio, operae servorum et animalium
ususfructus begynn å lære		użytkowanie, czyli używanie cudzej rzeczy z prawem pobierania z niej wszystkich pożytków
przedmiotem ususfructus były begynn å lære		rzeczy niezużywalne, nieruchomości, niewolnicy, potem mogły też zużywalne
ususfructus było prawem begynn å lære		przysługujacym określonej osobie, nie było ani dziedziczne ani zbywalne
w celu zagwarantowania zwrotu rzeczy w nienaruszonym stanie usufruktuariusz zawierał begynn å lære		stypulację gwarancyjną
usus begynn å lære		używanie, uprawnienie czysto osobiste, do korzystania z cudzej rzeczy z prawem pobierania pożytków tylko na własne, codzienne potrzeby
usuariusz (korzystający z usus) begynn å lære		nie mógł ani przenieść swego uprawnienia na inną osobę ani nawet odstąpić wykonywania go (np. oddać w najem)
habitatio begynn å lære		prawo mieszkania w cudzym budynku
operae servorum et animalium begynn å lære		prawo korzystania z pracy cudzego niewolnika czy zwierzęcia
w prawie przedklasycznym i klasycznym do przeniesienia tego wyodrębnionego uprawnienia na nabywce używano begynn å lære		in iure cessio (dla ustanowienia slużebności gruntów wiejskich również mancipatio)
służebności można było ustanowić w testamencie begynn å lære		w drodze legatu windykacyjnego
służebność gasła przez begynn å lære		zniszczenie rzeczy obciążonej, zbieg z prawem własności, zrzeczenie się a także poprzez niewykonywanie w ciągu odpowiednio długiego okresu
wszystkie służebności podlegały ochronie za pomocą begynn å lære		skargi in rem, skutecznej wobec każdego (erga omnes), zwanej vindicato servitutis lub actio confessoria
skarga vindicato servitutis albo actio confessoria begynn å lære		była kierowana przez mającego służebność najczęściej przeciw właścicielowi, który uniemożliwiał wykonywanie służebności
zasady minimalizujące ograniczenia właściciela w służebności begynn å lære		z podręcznika się naucz
zastaw begynn å lære		realne (rzeczowe) zabezpieczenie wierzytelności
zastawy begynn å lære		fiducja, zastaw ręczny, zastaw umowny (hipoteka)
fiducja begynn å lære		początkowo wierzyciel miał jedynie moralny obowiązek przewłaszczenia rzeczy po wypełnieniu świadczenia
by stworzyć prawny obowiązek zwrotu rzeczy do aktu mancypacji (lub in iure cessio) begynn å lære		zaczęto dołączać nieformalen porozumienie czyli pactum fiduciae
na mocy pactum fiduciae begynn å lære		zastawnik był już zobowiązany po wypełnieniu przez dłużnika świadczenia, do remancypacji rzeczy
w końcu republiki powstało begynn å lære		cywilne powództwo infamujące actio fiduciae directa o odzyskanie zastawionej rzeczy lub pokrycie powstaje szkody wynikłej z powodu jej utraty
fiducja zanikła begynn å lære		w okresie poklasycznym
w okresie wczesnej republiki wykształcił się begynn å lære		zastaw ręczny
zastaw ręczny begynn å lære		pignus
zastaw ręczny powstawał begynn å lære		na skutek zawarcia kontraktu realnego, w którym zastawca przenosił na zastawnika jedynie detencję (possessio naturalis) zastawianej rzeczy, zatrzymując prawo własności
zastaw ręczny begynn å lære		był niewygodną formą zastawu tak dla wierzyciela jak i dla dłużnika
zastaw umowny begynn å lære		hipoteka
hipoteka pierwotnie miała zastosowanie begynn å lære		jedynie przy stosunkach dzierżawnych,
pignus conventum begynn å lære		później hypotheca, stosowane przy zabezpieczeniu innych stosunków obligacyjnych nie tylko dzierżawie
zastaw był prawem begynn å lære		na rzeczy cudzej dłużnika lub osoby trzeciej) i prawem akcesoryjnym (dodatkowym, nie mógł istnieć bez wierzytelności, którą zabezpieczał)
zastaw mógł ustanowić sędzia w celach begynn å lære		egzekucyjnych
zastaw gasł w chwili begynn å lære		wygaśnięcia zobowiązania, którego wykonanie zabezpieczał, lub gdy wierzyciel zrealizował prawo zastawu (np. przez sprzedaż, zrzekł się swego prawa gdy nabył na własność zastawioną rzecz lub rzecz uległa zniszczeniu)
pignus gordianum begynn å lære		prawo wierzyciela do zatrzymania przedmiotu zastawu, nawet po zapłaceniu zabezpieczonego nim długu, jeśli wierzyciel miał wobec tego samego dłużnika inną, niezrealizowaną jeszcze wierzytelność
przedmiotem zastawu mogły być begynn å lære		poszczególne rzeczy materialne zarówno ruchomości jak i nieruchomości
hipoteka generalna begynn å lære		zastaw na całym majątku dłużnika (pojawił się w okresie cesarstwa) i na rzeczach niematerialnych
podzastaw begynn å lære		zastaw na prawie zastawu
zastawnik mając possessio naturalis wyjątkowo chronioną interdyktami mógł begynn å lære		posiadaną rzecz oddać w podzastaw, ale nie mógł jej używać
w przypadku używania zastawnik popełniał begynn å lære		fructum usus, kradzież używania
użytkowanie oraz pobieranie pożytków było dopuszczalne jedynie begynn å lære		w drodze dodatkowej umowy z zastawcą
w razie nie spełnienia przez dłużnika świadczenia w terminie wierzyciel mógł begynn å lære		zaspokoić swoją wierzytelność z zastawionej rzeczy
lex commissoria begynn å lære		klauzula przepadku, w razie zwłoki dłużnika, na wierzyciela przechodzi własność zastawionej rzeczy
klauzula przepadku została begynn å lære		zabroniona przez Konstantyna Wielkiego w 326 r.
we wczesnej republice strony zawierały begynn å lære		umowę o sprzedaży rzeczy (później zaczęto uważać, że w przypadku braku takiej umowy dalej ma prawo sprzedania jej)
actio serviana begynn å lære		skuteczna erga omnes, mógł z nią występować wydzierżawiający z żądaniem wydania mu zastawionego inwentarza
actio serviana utilis begynn å lære		na wzór skargi actio serviana zaczęto jej używać w innych przypadkdach zastawu umownego (poza dzierżawą)
w przypadku istnienia kilku zastawów na tej samej rzeczy ustanowionych jednocześnie begynn å lære		początkowo lepsza była pozycja tego zastawnika który miał rzecz, potem różnie zaczęto na to patrzeć
w przypadku ustanowienia kilku zastawów w różnym czasie obowiązywała begynn å lære		zasada pierwszeństwa, kto pierwszy w czasie ten lepszy w prawie
superficies begynn å lære		wybudowanie na cudzym gruncie budynku, który stawał się własnością właściciela gruntu i pierwotnie tylko on miał prawo, w przypadku zajęcia budynku lub mieszkania przez osobę trzecią do wytaczania skarg rzeczowych np. rei vindicatio
superficjariusz begynn å lære		wznoszący budynek, miał prawo dowolnie. z niego korzystać, podnajmować mieszkanie, przekazywać swe uprawnienia za życia i na wypadek śmierci
superficjariusz, czyli wnoszący budynek begynn å lære		płacił coroczny czynsz
superficjariusz korzystał begynn å lære		z ochrony pretorskiej, z interdyktu de superficiebus skutecznego erga omnes
w prawie justyniańskim superficjusz uzyskał oprócz interdyktu begynn å lære		skargę in rem, i od tej chwili superficies stała się w pełni ukształtowanym prawem na rzeczy cudzej
superficies od prawa justyniańskiego begynn å lære		w pełni ukształtowane prawo na rzeczy cudzej, dziedziczne i zbywalne prawo do odpłatnego korzystania z budynki wzniesionego na cudzym gruncie
wieczysta dzierżawa begynn å lære		trwała dopóty, dopóki dzierżawca i jego spadkobiercy płacili ustalony czynsz, zwany vectigal
czynsz begynn å lære		vectigal
emfiteuza begynn å lære		długoterminowa dzierżawa zobowiązująca do uprawy ziemi (najpierw grunty publiczne potem też prywatne)
juryści wahali się czy emfiteuza to jest kontrakt begynn å lære		kupna sprzedaży czy najmu, jednak cesarz Zenon w 480 roku rozstrzygnął, że to nowe odrębne prawo na rzeczy cudzej
prawo emfiteuzy było begynn å lære		dziedziczne i zbywalne
Emfiteuta gdy chciał zbyć grunt musiał begynn å lære		zawiadomić najpierw właściciela, który mógł skorzystać z prawa pierwokupu (jeśli nie to dostawał 2% ceny)
emfeteuta grunt mógł eksploatować begynn å lære		dowolnie, nawet zmieniając jego przeznaczenie, byleby nie pogorszał rzeczy
emfeteuta mógł uprawnienie wykonywać begynn å lære		bezpośrednio lub pośrednio
emfiteucie przysługiwały środki ochrony begynn å lære		analogiczne do środków którymi dysponował właściciel (actiones utiles), mógł się posługiwać interdyktami posesoryjnymi
właściciel miał prawo odwołać emfiteuze w przypadku: begynn å lære		1. niepłacenia czynszu (przeważnie 3 lata) 2. pogarszania gruntu 3. niezawiadomienia o sprzedaży
w okresie prawa klasycznego nie odróżniano emfiteuzy od begynn å lære		własności

różne z władania xd

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.

mer