spørsmålet  |
svaret |
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz charakteryzujący stosunek mówiącego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz charakteryzujący stosunek mówiącego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz charakteryzujący stosunek mówiącego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz charakteryzujący stosunek mówiącego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz charakteryzujący stosunek mówiącego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz charakteryzujący stosunek mówiącego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz charakteryzujący stosunek mówiącego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz charakteryzujący stosunek mówiącego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz charakteryzujący stosunek mówiącego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyraz charakteryzujący stosunek mówiącego
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
to związek, w którym wyraz podrzędny dostosowuje swoją formę do wyrazu nadrzędnego Takiego plakatu filmowego jeszcze nie widziałem - wyraz "filmowego" łączy się z wyrazem "plakatu" i zachodzi między nimi zgoda pod względem przypadka, liczby i rodzaju
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
to związek, w którym wyrazy są powiązane jedynie znaczeniowo, a nie gramatycznie - wyraz nadrzędny nie wymaga od wyrazu podrzędnego wystąpienia w określonej formie
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
to związek, w którym wyraz nadrzędny wymaga użycia wyrazu podrzędnego w określonym przypadku Michał kolekcjonuje płyty winylowe - orzeczenie "kolekcjonuje" tworzy związek rządu z wyrazem płyty, od którego wymaga formy biernika
|
|
|
wymień wyrazy poza związkami w zdaniu 6 rodzajów wyrazów begynn å lære
|
|
wyrazy uwydatniające, nawiązujące, wykrzykniki, wołacze, wtrącenia, charakteryzujące stosunek mówiącego do wypowiadanych treści
|
|
|
|
8 wyrazów, funkcja begynn å lære
|
|
podkreślają lub oceniają treść jednej z części zdania aż, dopiero, jeszcze, już, nawet, także, tylko, zupełnie Dlaczego wymieniłeś TYLKO dwóch twórców?
|
|
|
|
funkcja, 6 wyrazów begynn å lære
|
|
umożliwiają nawiązanie do treści poprzednich wypowiedzeń akurat, poza tym, przecież, otóż, właśnie, zresztą
|
|
|
wyrazy charakteryzujące stosunek mówiącego do wypowiadanych treści funkcja begynn å lære
|
|
chyba, ciekawe, koniecznie, może, na pewno, na szczęście, naprawdę, niestety, rzekomo, wreszcie NIESTETY, reformy oświeceniowe w Polsce zostały przerwane w wyniku zaborów.
|
|
|
|
funkcja begynn å lære
|
|
wyrażają emocje lub wolę nadawcy ACH, jak ty wspaniale opowiadasz! Ale STOP, pozwól nam zadać pytanie.
|
|
|
|
funkcja begynn å lære
|
|
pozwalają na bezpośredni zwrot do odbiorcy
|
|
|
|
funkcja begynn å lære
|
|
informują, czyja opinia jest zawarta w zdaniu Postawa króla była według mnie bardzo ważna dla przebiegu reform.
|
|
|
wypowiedzenie podrzędne dopełnieniowe pełni funkcję; odpowiada na pytania begynn å lære
|
|
pełni funkcję dopełnienia wypowiedzenia nadrzędnego; odpowiada na pytania przypadków, oprócz mianownika i wołacza Kuba pochwalił się (czym?), że "Władcę Pierścieni" czytał już trzy razy.
|
|
|
wypowiedzenie podrzędne orzecznikowe pełni funkcję; odpowiada na pytania begynn å lære
|
|
pełni funkcję orzecznika wypowiedzenia nadrzędnego, zapowiedzianego zaimkami: taki, taka, takie, tym; odpowiada na pytania: kim jest? czym jest? jaki jest?
|
|
|
wypowiedzenie podrzędne podmiotowe pełni funkcję; odpowiada na pytania begynn å lære
|
|
pełni funkcję podmiotu wypowiedzenia nadrzędnego; odpowiada na pytania mianownika (kto? co?) Zdaje się (co?), że już gdzieś o tym słyszałem. Ten (kto?), kto odważy się spróbować, na pewno się nie zawiedzie.
|
|
|
wypowiedzenie podrzędne przydawkowe pełni funkcję; odpowiada na pytania begynn å lære
|
|
pełni funkcję przydawki wypowiedzenia nadrzędnego; odpowiada na jej pytania (jaki? jaka? jakie? który? która? które? czyj? czyja? czyje? ile? czego? z czego?)
|
|
|
wypowiedzenie podrzędne okolicznikowe funkcja begynn å lære
|
|
wypełnia miejsce okolicznika wypowiedzenia nadrzędnego; można o nie zapytać tak, jak o odpowiedni rodzaj okolicznika
|
|
|
wymień rodzaje zdań podrzędnych okolicznikowych 8 rodzajów begynn å lære
|
|
czasu; miejsca; sposobu; celu; przyczyny; warunku; przyzwolenia; stopnia i miary
|
|
|
|
odpowiada na pytania begynn å lære
|
|
wykonawcę czynności lub wskazuje na osobę, rzecz lub zjawisko, które znajdują się w pewnym stanie kto? co? TRENER przechodził korytarzem. TRENER cieszył się z wygranej
|
|
|
|
6 rodzajów begynn å lære
|
|
logiczny, gramatyczny, zbiorowy, szeregowy, towarzyszący, domyślny
|
|
|
podmiot gramatyczny jest... begynn å lære
|
|
wyrażony rzeczownikiem lub zaimkiem; odpowiada na pytania mianownika Joanna jest dzisiaj w szkole. (kto? Joanna)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyrażony rzeczownikiem lub zaimkiem w dopełniaczu
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
nie jest nazwany, ale z formy gramatycznej orzeczenia lub kontekstu możemy się domyśleć
|
|
|
podmiot szeregowy występuje, gdy... begynn å lære
|
|
funkcję podmiotu pełni kilka wyrazów Asia, Ewa i Ania grają w piłkę.
|
|
|
|
odpowiada na pytania begynn å lære
|
|
część zdania nazywająca czynność (tańczy), proces (rośnie) lub stan (leży); najczęściej wyrażone osobową formą czasownika co (ktoś, coś) robi? co się (z kimś, czymś) dzieje?
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
wyrażone czasownikiem, najczęściej w formie osobowej
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
składa się z czasownika posiłkowego (łącznika: forma osobowa czasowników być, stać się, zostać) i orzecznika (inna część mowy)
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
określa rzeczownik; odpowiada na pytania: jaki? jaka? jakie? który? która? które? czyj? czyja? czyje? ile? czego? z czego?
|
|
|
|
odpowiada na pytania begynn å lære
|
|
część zdania, która dostarcza dodatkowych informacji o czynności, nazywa np. obiekty, których dotyczy wykonywana czynność; odpowiada na pytania wszystkich przypadków, z wyjątkiem mianownika
|
|
|
|
9 pytań begynn å lære
|
|
część zdania, która nazywa m.in. SPOSÓB WYKONYWANIA CZYNNOŚCI, JEJ PRZYCZYNĘ, CZAS, MIEJSCE; odpowiada na pytania: jak? gdzie? kiedy? po co? dlaczego? mimo co? pomimo co? wbrew czemu? jak długo?
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
miejsca, czasu, celu, przyczyny, sposobu, przyzwolenia, warunku
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
najmniejsza jednostka porozumiewania się; grupa wyrazów powiązanych ze sobą pod względem logicznym i gramatycznym stanowiąca zamkniętą całość
|
|
|
ze względu na cel wypowiedzi dzielimy na... begynn å lære
|
|
oznajmujące, pytające, rozkazujące
|
|
|
co trzeba zrobić żeby ustalić rodzaj wypowiedzenia? begynn å lære
|
|
sprawdzić czy zawiera orzeczenie
|
|
|
jak dzielimy wypowiedzenia? begynn å lære
|
|
zdanie (ma orzeczenie); równoważnik zdania (nie ma orzeczenia); zawiadomienie (komunikaty niezdaniowe, najczęściej w postaci napisów, przekazujące informację w powiązaniu z przedmiotem, na którym są napisane) - (zdanie) Jutro <rozpoczynają się> wakacje. - (równoważnik zdania) Jutro rozpoczęcie wakacji. - (z.) Drużyna <zwyciężyła> w zawodach. - (r.z.) Zwycięstwo drużyny w zawodach. - (z) Dzisiaj <jest> wielkie święto. - (r.z.) Dzisiaj wielkie święto.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
zdania złożone i pojedyncze
|
|
|
zdania złożone dzielimy na... begynn å lære
|
|
zdanie złożone współrzędnie, zdanie złożone podrzędnie
|
|
|
kiedy stawiasz przecinek w zdaniu pojedynczym? begynn å lære
|
|
między jednorodnymi częściami o znaczeniu przeciwstawnym; po powtórzonym spójniku; jednorodne zdania są względem siebie równorzędne znaczeniowo; przed wyrazami użytymi w wołaczu
|
|
|
zdanie złożone współrzędnie begynn å lære
|
|
składa się z dwóch orzeczeń, zbudowane co najmniej z dwóch zdań składowych; zdania składowe są względem siebie równorzędne
|
|
|
zdanie złożone podrzędnie begynn å lære
|
|
zdania składowe nie są względem siebie równorzędne, tzn. jedno dopełnia i rozbudowuje informacje drugiego i jest w stosunku niego podrzędne
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
nie ma podmiotu, nie można się domyśleć na podstawie formy orzeczenia i nie jest ważne kto jest wykonawcą czynności
|
|
|
|
5 begynn å lære
|
|
przymiotną, liczebną, rzeczowną, dopełniaczową, przyimkową
|
|
|
|
4 pytania begynn å lære
|
|
odpowiada na pytania: gdzie? skąd? dokąd? którędy?
|
|
|
|
3 pytania begynn å lære
|
|
odpowiada na pytania: kiedy? od kiedy? jak długo?
|
|
|
|
2 pytania begynn å lære
|
|
odpowiada na pytania: jak? w jaki sposób?
|
|
|
|
2 pytania begynn å lære
|
|
odpowiada na pytania: w jakim celu? po co?
|
|
|
|
2 pytania begynn å lære
|
|
odpowiada na pytania: dlaczego z jakiego powodu?
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
grupę podmiotu (podmiot i wyrazy, które go określają) + grupę orzeczenie (orzeczenie i wyrazy, które go określają)
|
|
|
podmiot z orzeczeniem tworzą w zdaniu... begynn å lære
|
|
|
|
|
części zdania, z wyjątkiem podmiotu i orzeczenia, tworzą w zdaniu... begynn å lære
|
|
|
|
|
