Średniowiecze - Milena

 0    57 fiche    gabrielahomecka
laste ned mp3 Skriv ut spille sjekk deg selv
 
spørsmålet język polski svaret język polski
Lenno
begynn å lære
ziemia nadawana przez seniora wasalowi w zamian za służbę i pomoc zbrojną, po łacinie feudum
Drabina feudalna
begynn å lære
struktura społeczeństwa w systemie feudalnym
Hołd lenny
begynn å lære
uroczystość nadania lenna, podczas której wasal klękał przed seniorem, składał przysięgę wierności, a senior wręczał mu symbol nadania lenna- włócznię, chorągiew lub dokument lenny
suzeren
begynn å lære
władca, król lub książę, jako jedyny nie był niczyim wasalem
Możnowładcy świeccy i duchowni
begynn å lære
składali hołd lenny władcy, mogli mieć także swoich wasali. Hrabiowie i baronowie to możnowładcy świeccy, biskupi i opaci-duchowni.
Rycerze
begynn å lære
stali na drabinie feudalnej niżej niż możnowładcy, niektórzy jednak byli bezpośrednimi wasalami władcy
Chłopi
begynn å lære
podlegali właścicielowi ziemi którą uprawiali, nie składali hołdu lennego swoim panom
Przywilej
begynn å lære
szczególne uprawnienia przysługujące określonym osobom lub grupom osób. Nadawane przez władcę, doprowadziły do podziału średniowiecznego społeczeństwa na stany.
Duchowieństwo
begynn å lære
szczególnie uprzywilejowany stan, zwolniony z większości podatków. Podlegał własnym sądom-kościelnym, a nie królewskim. Duchowni oprócz funkcji religijnych sprawowali ważne funkcje na dworach władców m.in. doradców.
Rycerstwo
begynn å lære
z czasem przekształcono w szlachtę, miało prawo posiadania ziemi i pełnienia funkcji państwowych, miało obowiązek chronić państwo i jego mieszkańców przed najazdami wroga.
Mieszczaństwo
begynn å lære
miało prawo samorządu, czyli samodzielnego zarządzania miastem, ale musiało płacić właścicielowi miasta daniny, mieszczanie zajmowali się handlem lub rzemiosłem.
Chłopi
begynn å lære
użytkowali ziemię pana, w zamian za co składali mu daninę, musieli pracować określoną liczbę dni w roku w majątku pana, nie mogli opuścić uprawianej przez siebie ziemi i podlegali władzy jej właściciela.
Stany
begynn å lære
w średniowieczu grupy społeczne posiadające własne prawa i obowiązki
Gród
begynn å lære
osada obronna wzniesiona w trudnym do zdobycia miejscu
Rzemieślnik
begynn å lære
osoba zajmująca się wytwarzaniem i naprawianiem przedmiotów codziennego użytku
Lokacja
begynn å lære
utworzenie miasta lub wsi
Zasadźca
begynn å lære
zajmował się zakładaniem miasta lub wsi, następnie zostawał wójtem.
Wójt
begynn å lære
w imieniu pana pobierał daniny od mieszczan, przewodniczył miejskim sądom i dbał o porządek w mieście
Dokument lokacyjny
begynn å lære
zawierał prawa i obowiązki mieszkańców, wytyczne dotyczące położenia placów i przebiegu ulic, informacje w jakie dni można organizować jarmarki
Cech
begynn å lære
organizacja rzemieślników danej specjalności, określająca wielkość produkcji, ceny towarów i dbała o jakość produktów.
Partacz
begynn å lære
rzemieślnik nie należący do cechu, który wykonywał gorszej jakości produkty z tańszych materiałów, dziś osoba- źle wykonująca swoją pracę
Rada miejska
begynn å lære
wybrani przedstawiciele mieszczan, którzy uchwalali obowiązujące mieście prawa i wybierali burmistrza
Burmistrz
begynn å lære
najważniejszy urzędnik miejski, dbał aby prawa uchwalane przez radę miejską były przestrzegane
Ława miejska
begynn å lære
sąd miejski złożony z najbogatszych mieszczan
Patryciusze
begynn å lære
najbogatsza grupa mieszczan- bogaci kupcy, rzemieślnicy i właściciele nieruchomości
Pospólstwo
begynn å lære
najliczniejsza grupa ludności w mieście, drobni kupcy i rzemieślnicy prowadzący własne warsztaty
Plebs
begynn å lære
najbiedniejsi mieszczanie, żebracy, pracownicy najemni w warsztatach i kramach
Sukno
begynn å lære
gruba tkanina wełniana, z której w średniowieczu robiło sie większość ubrań
Barbakan
begynn å lære
element fortyfikacji miejskiej, wznosił się poza murami miejskimi, chronił główną bramę wjazdową do miasta
Ratusz
begynn å lære
siedziba władz miejskich
Trójpolówka
begynn å lære
metoda uprawy ziemi rozpowszechniona w średniowieczu, polegająca na podziale pola na trzy części. Na pierwszej jesienią wysiewano zboża ozime, na drugiej wysiewano zboża jare, trzecia była ugorem. Co roku każda część była uprawiana inaczej.
Korzyści z trójpolówki
begynn å lære
zabezpieczała glebę przed wyjałowieniem i pozwalała uzyskać większe plony
Radło
begynn å lære
drewniany zaostrzony konar ciągnięty przez woły lub konie poprzednik pługa
Pług
begynn å lære
narzędzie rolnicze do wykonywania orki, dzięki metalowemu lemieszowi orał głębiej i dokładniej niż radło
post
begynn å lære
powstrzymywanie się od spożywania pokarmów, w tym mięsa
asceza
begynn å lære
wyrzeczenie się wygód, a nawet zadanie sobie cierpienia
biczownicy
begynn å lære
organizowali procesje, podczas których wymierzali sobie karę chłosty, ponieważ wierzyli, że w ten sposób odkupią grzechy swoje i innych
reguła zakonna
begynn å lære
zbiór przepisów obowiązujących w danym zgromadzeniu zakonnym, określający prawa i obowiązki zakonników i zasady ich postępowania
celibat
begynn å lære
zasada, która zabrania duchownym zakładania rodzin
św. Benedykt
begynn å lære
w VI w. założył na Monte Cassino zakon benedyktynów
zakony żebracze
begynn å lære
utrzymywały się tylko z tego co im ofiarują wierni
kopiści
begynn å lære
zakonnicy zajmujący się przepisywaniem ksiąg
skryptorium
begynn å lære
miejsce, w którym przepisywano księgi
miniatura
begynn å lære
ręcznie wykonywana ilustracja w księdze
incjał
begynn å lære
ozdobna pierwsza litera akapitu, dziś pierwsza litera imienia lub nazwiska
zakon
begynn å lære
wspólnota duchownych, której siedzibą jest klasztor
opat
begynn å lære
przełożony klasztoru
sztuka średniowiecza
begynn å lære
miała silny związek z chrześcijaństwem, jej głównym zadaniem było głoszenie chwały Boga, przybliżanie prawd wiary, miała nie tylko zachwycać pięknem, ale i uczyć, była anonimowa
sztuka anonimowa
begynn å lære
w średniowieczu artyści nie podpisywali swych dzieł, gdyż wierzyli, że tworzą na chwałę Boga, a nie dla osobistej chwały
styl romański
begynn å lære
wczesnośredniowieczny styl w architekturze, charakteryzujący się masywnymi kamiennymi konstrukcjami o grubych murach i małych oknach. Niezbyt wysokie wieże pełniły funkcje obronę i obserwacyjne. Sklepienia i łuki miały kształt półkoli.
apsyda
begynn å lære
element stylu romańskiego, półkoliste pomieszczenie przylegające do kościoła, w którym zwykle umieszczano dodatkowy ołtarz
portal
begynn å lære
obramowanie drzwi, ozdobione płaskorzeźbami i kolumnami
styl gotycki
begynn å lære
późnośredniowieczny styl w architekturze, charakteryzujący się lekkimi strzelistymi konstrukcjami z cegły, o dużych oknach ozdobionych witrażami, łukami oporowymi oraz przyporami, podtrzymującymi ściany, wysokimi wieżami, ostrych łukach
rozeta
begynn å lære
okrągłe ozdobne okno umieszczane nad wejściem do kościoła, charakterystyczne dla gotyku
zabytki średniowiecza w Polsce
begynn å lære
kamienny kościół w Tumie pod Łęczycą-styl romański, bazylika Mariacka w Gdańsku, kościół Mariacki w Krakowie-styl gotycki; srebrny relikwiarz świętego Zygmunta, ołtarz Wita Stwosza w kościele Mariackim.
spichlerz
begynn å lære
miejsce przechowywania zboża
młyn
begynn å lære
miejsce w którym mieli się zboże

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.