środki stylistyczne

 0    13 fiche    daria121998
laste ned mp3 Skriv ut spille sjekk deg selv
 
spørsmålet język polski svaret język polski
epitet
begynn å lære
EPITET – to tyle co określenie; określa cechę przedmiotu albo stosunek wypowiadającego do przedmiotu; występuje najczęściej w postaci przymiotników, rzadziej zaś w postaci imiesłowów, np.: „szklana równina” „A dziecko było dziwnie wątłe, blade, chore...”.
porownanie
begynn å lære
PORÓWNANIE – zestawia się ze sobą dwa zjawiska, z których jedno służy określaniu drugiego za pomocą łączników: jak, niby, jakby, niż, np.: „Idzie zmierzch jak tłumy cieni” „Głupi jak but”.
peryfraza
begynn å lære
PERYFRAZA (omówienie) – polega na zastąpieniu danego wyrazu przez szereg innych o podobnym znaczeniu, np.: „z chińskich ziół ciągnione treści” – herbata „stambulskie gorycze” – tytoń
powtorzenie
begynn å lære
POWTÓRZENIE – dany element powraca wielokrotnie, powtórzenie może dotyczyć poszczególnych głosek i ich układów, wyrazów, zwrotów, wersów, zdań, np.: „Kto mówi? – mówi. To kilka chwil. Świat – mówi – jak lalka znika. Ach, to nic – mówi – to tylko tryl ... Kto mówi? Mówi muzyka ...”
onomatopeja
begynn å lære
ONOMATOPEJA (dźwiękonaśladownictwo) – naśladowanie za pomocą środków językowych, zjawisk dźwiękowych (głosów i odgłosów), z otaczającej rzeczywistości, np.: „A na dębie dwa gołębie na zielonym rajskim dębie.” Gru – gru - gru.
metafora
begynn å lære
METAFORA (przenośnia) – jest ona zespołem słów, w którym znaczenie jednych zostaje niejako przeniesione na znaczenie pozostałych; znaczenie przenośne jest różne od dosłownego, np.: „Noszę w sercu Twój obraz” „Góry jak stada szarych, nieruchomych słoni” „Uroda życia”
symbol
begynn å lære
Symbol - występuje jako znak językowy. Posiada wiele znaczeń i możliwa jest wieloraka interpretacja
animizacja
begynn å lære
Animizacja -ożywienie przedmiotów
personifikacja
begynn å lære
Personifikacja (uosobienie) - nadanie przedmiotom i naturze cech ludzkich np. Drzewo skryło
apostrofa
begynn å lære
Apostrofa Zwrot do osoby, bóstwa, zjawiska, które najczęściej występuje na początku utworu. "Litwo! Ojczyzno moja!"
wykrzyknia
begynn å lære
Wykrzyknienie - użycie w wierszu wykrzyknika-środka interpunkcyjnego, w celu uwidocznienia uczuć i emocji.
rym
begynn å lære
Rym – powtórzenie jednakowych lub podobnych układów brzmieniowych w zakończeniach wyrazów zajmujących ustaloną pozycję w obrębie wersu (w poezji) lub zdania (w prozie)
przerzutnia
begynn å lære
Przerzutnia - to przeniesienie końcówki zdania, myśli do następnego wersu w celu zaakcentowania słowa, wyrażenia lub w celu wprowadzenia w utworze elementu chaosu, bądź zwiększenia dynamiki.

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.