Pojawia się w Farysie. Romantyczna obsesja. To przepaść wypełniona chmurami, szalony pęd przez pustynię czy mrok. obraz świadomości. Metafora myślenia związana z życiem i śmiercią. Symbol egzystencjonalnej i metafizycznej głębi, chosu itd.
nieustraszony, dumny, dąży do osiągnięcia wolności. Jednoczy się z całym światem. Kleiner zauważył, że Farys musiał najpierw pokonać przeszkody duszy, a dopiero później przechodzi do fizycznej walki z huraganem
Na dwóch - piaszczystym horyzoncie i błękitnym bezmiarze nieba. Na końcu obie przestrzenie się łączą. od początku utworu są do siebie zbliżone przez zabiegi poetyckie
na Wschodzie - hrabia Wacław Rzewuski. Mickiewicz napisał Farysa na jego cześć. Rzewuski stał się mitem przez swoją śmierć. Prawdopodobnie zginął w walce powstańczej (mógł zginąć z ręki chłopów)
