W2: Główne nurty ekonomii.

4  1    28 fiche    julianwasek4
laste ned mp3 Skriv ut spille sjekk deg selv
 
spørsmålet język polski svaret język polski
Nurty ekonomiczne
begynn å lære
Merkantylizm->klasyczna ekonomia->ekonomia dobrobytu->neoliberalizm/gospodarka rynkowa
Autor merkantylizmu
begynn å lære
Jean Baptiste Colbert
Założenia merkantylizmu
begynn å lære
Źródłem bogactwa jest posiadanie kruszcu, państwa są w nieustannej konkurencji, wprowadzono cła wewnętrzne, europa zachodnia-> przemysł, wschodnia->rolnictwo-spożywka
Fizjokratyzm autor
begynn å lære
Francois Quesnay
Fozjokratyzm założenia
begynn å lære
Panowanie przyrody, odkrywanie zasad porządku przyrodniczego i społecznego, rolnictwo źródłem bogactwa, zakaz interwencji państwa w gospodarkę
Zasady porządku naturalnego
begynn å lære
Głównym motywem działalności człowieka jest interes osobisty, celem kształtowania jak najlepiej swojego losu, bez krzywdzenia innych
Czym jest porządek pozytywny
begynn å lære
zwracanie uwagi na interes innych
Filary porządku naturalnego (wolności)
begynn å lære
Wolność osobista, wolność gospodarcza, własność prywatna
Źródła bogactwa w porządku naturalnym
begynn å lære
Praca i ziemia, przywóz surowców z obcych krajów jest szkodliwy
Przedstawiciele ekonomii klasycznej
begynn å lære
Adam Smith, David Ricardo
Gospodarka prymitywna
begynn å lære
teoria kosztu pracy, teoria dysponowania pracą
Teoria kosztu pracy
begynn å lære
cena dobra (wartość wymienna) jest wyznaczona przez ilość pracy niezbędną do wytworzenia tego dobra.
Teoria dysponowania pracą
begynn å lære
cena dobra zależy od czasu pracy, jakim pozwala rozporządzać dane dobro.
Gospodarka rozwinięta
begynn å lære
Teoria kosztu produkcji
Teoria kosztu produkcji
begynn å lære
cena długookresowa (neutralna) dobra jest prostą sumą wynagrodzeń wypłaconych czynnikom produkcji. Na cenę naturalną składają się zatem: płaca, jako wynagrodzenie pracy; zysk, jako wynagrodzenie kapitału, renta, jako wynagrodzenie ziemi.
Teoria wartości D. Ricardo
begynn å lære
Wartość dobra zależy od ilości pracy niezbędnej do jego wytworzenia a nie od wypłaconego czynnikom produkcji wynagrodzenia.
Ekonomia poklasyczna przedstawiciele
begynn å lære
Say, Malthus, Mill
Kierunek subiektywno-marginalistyczny przedstawiciele
begynn å lære
Gossen, Menger, Hume
Teoria Alfreda Marshalla
begynn å lære
Psychologia jednostek jest podstawą wyjaśniania zjawisk społecznych, dlatego twierdzenia a zbiorowych zjawiskach społecznych należy redukować do twierdzeń o zachowaniu jednostek.
Keynesizm
begynn å lære
Badał powiązania trzech rynków (pracy, dóbr i pieniądza) w skali makroekonomicznej. Zmienną łączącą te rynki jest stopa procentowa.
Naczelny przedstawiciel monetaryzmu
begynn å lære
Friedman
Założenia monetaryzmu
begynn å lære
Podaż pieniądza jest głównym czynnikiem wpływającym na zmiany nominalnego produktu krajowego brutto (PKB)
Przedstawiciele ekonomii dobrobytu
begynn å lære
Pigou, Hicks, Samuelson
Ekonomika instytucjonalna
begynn å lære
za punkt odniesienia w poznawaniu i wyjaśnianiu procesów gospodarczych przyjmuje instytucję, jako pewien wzorzec wykształcony przez zbiorowość społeczną.
Człowiek instytucjonalny – Homo institutius
begynn å lære
centralny obiekt badawczy instytucjonalizmu i próba opisania jego bytu przy pomocy różnych instytucji, będących realnymi produktami ewolucji społecznej.
Środowisko instytucjonalne
begynn å lære
zbiór wartości, norm formalnych i nieformalnych, które wpływają na relacje bodźców (użyteczności, moralności, uczucia i przymusu) w prowadzonej działalności i które warunkują osiągnięcie minimalnej zgody uczestników współdziałania.
Ekonomia behawioralna
begynn å lære
U jej podstaw leży założenie, że ludzie nie są racjonalni, nie tylko w życiu osobistym, ale również w biznesie (w tym podczas podejmowania decyzji inwestycyjnych, np. na giełdach). Tłumaczy decyzje ekonomiczne w oparciu o psychologię
Teoria gier
begynn å lære
jest to matematyczna teoria rozwiązywania sytuacji konfliktowych bądź współpracy, w których wynik uzyskany przez jedną osobę zależy on decyzji podjętych przez innych. Teorię tę po raz pierwszy opracowali John von Neuman i Oskar Morgenstern.

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.