|
spørsmålet |
svaret |
W zmianach nieodwracalnych obserwujemy begynn å lære
|
|
• Uszkodzenia mitochondriów • Uszkodzenia błon, zarówno zewnątrzkomórkowych jak i wewnątrzkomórkowych, np. błon mitochondriów. • Trawienie lizosomalne • Ujednolicenie cytoplazmy • Zmiany w jądrze – konglomeraty chroamtyny
|
|
|
W zmianach odwracalnych najczęściej dochodzi do begynn å lære
|
|
redukcji oksydacji fosforylacyjnej (oddychania) w wyniku czego spada ilość ATP, potrzebnego do różnych procesów, a zwłaszcza do utrzymania różnic pomiędzy środowiskiem zewnątrzkomórkowym i wewnątrzkomórkowym pod względem gospodarki wodnej i jonowej.
|
|
|
Zmiany podczas obrzęku w komórce są często widoczne jako: begynn å lære
|
|
• utrata mikrokosmków na powierzchni, • blepsy (pęcherzyki), • obrzęk siateczki śródplazmatycznej, • odczepianie rybosomów od siateczki, uwalnianie enzymów
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Obrzęk komórek, są powiększone i różnej wielkości. Cytoplazma jest przejaśniona i widzimy jasne pola, są to puste przestrzenie po wodzie, ponieważ jest ona usuwana, podobnie jak tłuszcze przy przygotowaniu preparatu.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
miejscowe zgrubienia cytozolu na przemian z przejaśnieniami.
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Początkowo występuje obrzęk komórki, potem jądro się ujednolici i ściemni (kariopyknoza), następnie jądro ulega fragmentacji (karioreksja) i zaniku jądra (karioliza).
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Komórka się obkurcza, jądro jest zachowywane do samego końca, ale ulega fragmentacji na coraz mniejsze fragmenty, w wyniku czemu obserwujemy pęcherzyki z fragmentami jądra, które są uwalniane z komórki na zewnątrz (ciałka apoptotyczne).
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
bardzo często występuje w nowotworach, np. w niektórych chłoniakach, w wyniku czego nie dochodzi do apoptozy komórek
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
często jest obserwowana w złośliwych nowotworach, ponieważ często ulega mutacji i właśnie w nowotworach występuje w postaci zmutowanej,
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
obserwowana głównie w przypadkach agresywnych nowotworów, gdzie powstają ewidentnie duże komórki o różnych wielkościach jądra (ale w granicach normy) i powstaje także duża komórka z dużym jądrem, które czasem może być segmentowane
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
Najczęstsza • denaturacja białek z zachowaniem struktury • Zwiększona kwasochłonność • Szklisty i jednorodny wygląd • Cytoplazma, zjedzona przez mole’’ • Serce, nerki, wątroba, organy miąższowe
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
• Dotyczy słabo unaczynionych tkanek bogatokomórkowych • Jest wynikiem specyficznego połączenia martwicy koagulacyjnej i rozpływnej, najbardziej charakterystyczne dla zapaleń ziarniniakowych. • Powodują ją: o Jady bakteryjne, o Toksyczne produkty
|
|
|
Serowaceniu ulegają tkanki patologiczne begynn å lære
|
|
o Ziarnina i wysięk gruźliczy o Ziarnina kiłowa (kilak) o Szybko rosnące nowotwory złośliwe
|
|
|
komórki olbrzymie Langhansa. begynn å lære
|
|
także liczne duże komórki powstające w wyniku fuzji (połączenia) makforagów w martwicy serowatej
|
|
|
|
begynn å lære
|
|
• Przewaga enzymatycznej destrukcji komórek (samostrawienie) nad denaturacją białek • Typowa dla mózgu • Poza mózgiwem w tkankach zakażonymi niektórymi grzybami i bakteriami, np. WZW. • Powstaje jama poudarowa (pusta przestrzeń).
|
|
|
Etapy martwicy rozpływnej: begynn å lære
|
|
I. Plasmolysis – zatarcie budowy cytoplazmy II. Chromatolysis – pęcznienie jądra i rozpuszczanie się chroamtyny III. Kariolysis – zatarcie kształtów i konturów jądra IV. Colliquatio – rozpuszczenie komórki
|
|
|
Martwica enzymatyczna typu Balsera begynn å lære
|
|
Zachodzi trawienie tłuszczy, które się wysycają wapnem i powstają mydła.
|
|
|
Martwica zgorzelinowa, gangrena begynn å lære
|
|
rodzaj martwicy skrzepowej, gdzie występuje dodatkowo infekcja bakteryjna.
|
|
|
