→ Biologia Definicje 10 → Start læring / Last ned MP3 Flashcards

spørsmålet		svaret
keratyna begynn å lære		białko nierozpuszczalne w wodzie, występujace w komórkach naskórka kręgowców oraz wytworach skóry: paznokciach, pazurach, piórach, włosach i rogach.
keton begynn å lære		zwiazek organiczny zawierajacy grupę karbonylowa zwiazana z dwoma atomami węgla.
kielich begynn å lære		zespół wszystkich działek kwiatu.
kiełkowanie begynn å lære		wznowienie wzrostu i zapoczatkowanie rozwoju zarodka w nasieniu.
kierunkowe ciałko, c. biegunowe begynn å lære		mała haploidalna (n) komórka powstajaca podczas oogenezy, nie rozwija się w komórkę jajowa.
kilodżul begynn å lære		tysiac dżuli
kilokaloria begynn å lære		ilość ciepła potrzebna do podniesienia temperatury kilograma wody o 1'C.
kilopar zasad, kpz begynn å lære		jednostka długości w czasteczce dwuniciowego kwasu nukleinowego równa 1000 par zasad.
kilozasada, kz begynn å lære		jednostkamdługości w czasteczce jednoniciowego kwasu nukleinowego równa 1000 zasad.
kinaza tyrozynowa begynn å lære		enzym powodujacy fosforylację aminokwasu tyrozyny w czasteczkach białek.
kinazy begynn å lære		enzymy katalizujace przeniesienie grup fosforanowych z ATP na czasteczki akceptora.
kinazy białkowe begynn å lære		grupa enzymów, które przez fosforylację (dodanie grup fosforanowych) aktywuja lub inaktywuja inne białka.
kinazy zależne od cyklin, kzc begynn å lære		kinazy białkowe uczestniczace w regulacji cyklu komórkowego.
kinetochor begynn å lære		struktura przylegajaca do centromeru chromosomu, łacza się z nia mikrotubule kinetochorowe wrzeciona podziałowego.
kinetyczna energia begynn å lære		energia ruchu
klad begynn å lære		takson obejmujacy wspólnego przodka i wszystkie pochodzace od niego taksony, k. jest grupa monofiletyczna.
kladogram begynn å lære		schemat (drzewo) ilustrujacy pokrewieństwo między taksonami według zasad kladystyki.
kladystyka, systematyka filogenetyczna begynn å lære		kierunek w systematyce przyjmujacy za podstawę istnienie wspólnego przodka organizmów, każdy klad obejmuje wspólnego przodka i wszystkich jego potomków.
klinalna zmienność, klin begynn å lære		rodzaj zmienności geograficznej polegajacej na stopniowej zmianie częstości fenotypów lub genotypów w kolejnych sasiednich odrębnych geograficznie populacjach danego gatunku. Z.k. jest wynikiem gradientu środowiskowego.
Klinefeltera zespół begynn å lære		zespół chorobowy występujacy u mężczyzn o zestawie chromosomów płciowych XXY LUB XXXY.
kloaka begynn å lære		wspólne ujście przewodu pokarmowego, moczowego i rozrodczego u niektórych zwierzat.
klon 1 begynn å lære		populacja komórek powstała z podziałów jednej komórki.
klon 2 begynn å lære		populacja identycznych genetycznie organizmów, które powstały w wyniku rozmnażania bezpłciowego jednego osobnika.
klonowanie begynn å lære		metoda uzyskiwania klonów
klonowanie DNA, amplifikacja DNA begynn å lære		powielanie wyselekcjonowanych sekwencji DNA umożliwiajace badanie ich struktury i funkcji.
kluczowy gatunek begynn å lære		gatunek, którego obecność w ekosystemie w znacznym stopniu determinuje strukturę gatunkowa i funkcjonowanie ekosystemu.
klàcze begynn å lære		podziemny ped majacy liście i paki boczne, często pełniacy rolę organu spichrzowego, slużacybtakże do rozmnażania wegetatywnego; k. wytwarzaja m.in. kosaćce.
kłębuszek nerkowy begynn å lære		splot naczyń włosowatych przy proksymalnym końcu nefronu, otoczony torebka Bowmana.
knidocyty begynn å lære		komórki parzydełkowe parzydełkowców.
Kocha postulaty begynn å lære		zbiór zasad postępowania majacego na celu wykazanie, że dany patogen (drobnoustrój chorobotwórczy) jest przyczyna określonej choroby zakaźnej.
kod trójkowy begynn å lære		sekwencja trzech nukleotydów, która tworzy kodony- jednostki informacji genetycznej w mRNA wyznaczajace kolejność aminokwasów w łańcuchu polipeptydowym.
kodominacja begynn å lære		sytuacja, gdy oba allele danego locus ulegaja ekspresji w heterozygocie
kodon begynn å lære		trójka (tryplet) nukleotydów w mRNA. 64 kodony tworza wspólnie uniwersalny kod genetyczny, za pomoca którego wyznaczaja miejsce aminokwasów w polipeptydzie oraz sygnalizuja rozpoczęcie i zakończenie jego syntezy.
kodon startowy, k. inicjacyjny begynn å lære		kodon AUG sygnalizujacy rozpoczęcie translacji mRNA.
kodon stop, k. terminacyjny begynn å lære		jeden z trzech kodonów w mRNA niekodujacych aminokwasów (UAA, UAG i UGA), lecz będacych sygnałem zakończenia translacji.
koenzym begynn å lære		organiczny kofaktor enzymu, zwykle uczestniczy w reakcji chemicznej jako nośnik elektronów, protonów lub określonych grup chemicznych.
koenzym A begynn å lære		organiczny kofaktor odpowiedzialny za przenoszenie grup chemicznych pochodzacych z kwasów organicznych.
koewolucja begynn å lære		wspólna ewolucja dwóch lub większej liczby gatunków pozostajacych w ścisłej zależności ekologicznej.
kofaktor begynn å lære		niebiałkowa substancja, której obecność jest niezbędna do katalitycznej aktywności enzymu; k. moga być nieorganiczne (zwykle jony metali) lub organiczne (koenzymy).
kohezja, spójność begynn å lære		wzajemne przyleganie czasteczek.
kohorta begynn å lære		grupa osobników w jednym wieku.
kolagen begynn å lære		białko będace głównym składnikiem włókien w tkance łacznej.
kolchicyna begynn å lære		zwiazek hamujacy podział komórek eukariotycznych przez wiazanie się z tubulina mikrotubul, będacych głównym składnikiem wrzeciona podziałowego.
kolenchyma, zwarcica begynn å lære		żywa tkanka zbudowana z komórek o nierównomiernie zgrubiałych pierwotnych ściankach komórkowych, jest tkanka wzmacniajaca pędy roślin zielnych.
koleoptyl begynn å lære		osłonka wierzchołka wzrostu pędu niektórych jednoliściennych.
kolonia begynn å lære		grupa luźno zwiazanych komórek lub osobników tego samego gatunku.
komensalizm begynn å lære		rodzaj symbiozy, w której jeden organizm korzysta z drugiego, nie przynoszac mu pożytku ani nie wyrzadzajac
komora 1 begynn å lære		jedna z kilku przestrzeni wypełnionych płynem mózgowo-rdzeniowym w mózgu.
komora 2 begynn å lære		jedna z komór serca, do której dostaje się krew z przedsionka.
komórka begynn å lære		podstawowa strukturalna i funkcjonalna jednostka życia zbudowana z materii organicznej.
komórka dwubiegunowa, k. bipolarna begynn å lære		rodzaj neuronu w siatkówce oka; odbiera sygnał od fotoreceptorów (komórek pręcikowych i czopkowych) i przekazuje komórce zwojowej.
komórka korka begynn å lære		komórka budujaca korek, powstaje na zewnatrz miazgi korkotwórczej wskutek jej podziałów, dojrzałe k.k. sa martwe, a ich zadaniem jest ochrona przed utrata wody.
komórka lini płciowej begynn å lære		komórka zwierzęca należaca do lini komórek, które po podziale mejotycznym stana się gametami.
komórka prezentujaca antygen begynn å lære		komórka wiażaca i prezentujaca antygeny pochodzenia egzogennego oraz własne białka powierzchniowe. Komórkami tego typu sa komórki dendrytyczne, makrofagi, limfocyty B.
komórka towarzyszaca, k. przyrurkowa begynn å lære		komórka łyka roślin okrytonasiennych współdziałajaca z członem rurki sitowej w transporcie cukrów.
komórka założycielska begynn å lære		komórka dajaca poczatek lini komórek, np. komórkom lini płciowej u Caenorhabditis elegans.
komórka zwojowa begynn å lære		rodzaj neuronu w siatkówce oka; otrzymuje impulsy od komórek dwubiegunowych.
komórki dendrytyczne begynn å lære		grupa komórek obronnych występujacych w wielu tkankach, wychwytujacych przeciwciała i prezentujacych je limfocytom T.
komórki glejowe begynn å lære		komórki tkanki nerwowej odżywiajace neurony, izolujace je od innych tkanek i pełniacych funkcję podporowa.
komórki płomykowe begynn å lære		komórki wchodzace w skład układu osmoregulujacego płazińców i zawierajace rzęski.
komórki śluzowe begynn å lære		jednokomórkowe gruczoły wydzielajace śluz.
komórkowa odporność begynn å lære		rodzaj odporności nabytej (swoistej) uwarunkowana obecnościa limfocytów T.
kompensacyjny mechanizm, kompensacja dawki begynn å lære		mechanizm wyrównujacy dawki genów położonych na chromosomach płci u organizmów o chromosomowej dterminacji płci. Aktywność genów sprzężonych z płcia jest dzięki niemu jednakowa lub bardzo zbliżona u osobników obu płci.
kompetycyjny inhibitor begynn å lære		substancja wiażaca się z miejscem aktywnym enzymu, unieczynniajac go i powodujac zmniejszenie szybkości danej reakcji.
kompleks antygen-przeciwciało begynn å lære		połaczenie czasteczki antygenu z przeciwciałem.
kompleks enzym-substrat begynn å lære		czasowe połaczenie enzymu z substratem podczas katalizowanej reakcji.
komplementarny DNA begynn å lære		DNA syntetyzowany przez odwrotna transkryptazę na matrycy RNA.
kondensacji reakcja begynn å lære		reakcja, w której dwa monomery łacza się kowalencyjnie, w wyniku czego wydziela się czasteczka wody.
konidiofor begynn å lære		wyspecjalizowana strzępka wytwarzajaca konidia (zarodniki konidialne).
konidium, zarodnik konidialny begynn å lære		bezpłciowy zarodnik grzybów powstajacy na szczycie wyspecjalizowanej strzępki zwanej konidioforem.
koniugacja 1 begynn å lære		proces płciowy niektórych protistów polegajacy na wymianie materiału genetycznego między dwiema komórkami (orzęski) lub fuzji dwóch komórek (niektóre glony)
koniugacja 2 begynn å lære		połaczenie dwóch komórek bakteryjnych i jednokierunkowe przekazanie DNA z jednej bakterii do drugiej.
koniugacja mejotyczna, synapsis begynn å lære		łaczenie się chromosomów homologicznych w pary podczas profazy I podziału mejotycznego.
konkurencja begynn å lære		współzawodnictwo między dwoma osobnikami lub większa ich liczba w celu wykorzystania tych samych podstawowych zasobów, np. pokarmu, wody, światła słonecznego lub przestrzeni życiowej.
konkurencyjnego wypierania (wykluczania) zasada begynn å lære		zasada głoszaca, że gatunki o identycznych wymaganiach życiowych nie moga zajmowac tej samej niszy ekologicznej; zwykle jeden z nich zdobywa przewagę i wypiera konkurenta.
konsumpcyjne przeludnienie begynn å lære		nadmierne zużycie zasobów przez poszczególnych członków populacji ludzkiej, powodujace degradację środowiska naturalnego.
kontrolna grupa begynn å lære		w doświadczeniu biologicznym grupa organizmów niepoddawana działaniu zmieniajacego się badanego czynnika; stanowi podstawę porównania i weryfikacji otrzymanych wyników.
kontrolowane kojarzenie begynn å lære		kojarzenie osobników z różnych linii czystych i obserwowanie rozwoju potomstwa w warunkach laboratoryjnych.
konwergentny obwód, o. zbieżny begynn å lære		szlak bodźców nerwowych, w którym neuron postsynaptyczny jest kontrolowany przez sygnały wysyłane przez dwa lub więcej neuronów presynaptycznych.
konwersja lizogenna begynn å lære		zmiana właściwości bakterii spowodowana obecnościa profaga.
kopalne paliwo begynn å lære		materiał palny występujacy obecnie w skorupie ziemskiej powstały ze szczatków organizmów żyjacych przed milionami lat, np. ropa naftowa, gaz ziemny, węgiel.
kora 1 begynn å lære		zewnętrzna część narzadu, np. nerki
kora 2 begynn å lære		zewnętrzna warstwa zdrewniałych łodyg i korzeni, obejmuje wszystkie tkanki położone na zewnatrz od miazgi łykodrzewnej.
kora mózgowa begynn å lære		zewnętrzna warstwa mózgu zbudowana z istoty szarej, zawierajaca głównie ciała komórkowe neuronów.
kora nadnerczy begynn å lære		zewnętrzna część nadnerczy; wydziela hormony steroidowe, tj. mineralokortykoidy i glukokortykoidy.
kora pierwotna begynn å lære		tkanka między skóra a tkanka naczyniowa w łodygach i korzeniach wielu roślin zielnych.
korepresor begynn å lære		zwiazek, który wiaże się z białkiem represorowym i przekształca je w postać aktywna, zdolna do zablokowania aktywności genu.
korkowica, peryderma begynn å lære		wtórna tkanka okrywajaca zdrewniałych pędów i korzeni, złożona z komórek korka, miazgi korkotwórczej, miękiszu korkowego i pozostałości tkanek pierwotnych.
korona begynn å lære		zespół płatków kwiatu.
kortyzol begynn å lære		hormon steroidowy wydzielany przez korę nadnerczy, regulujacy długoterminowa reakcję organizmu na stres; stymuluje wytwarzanie w watrobie glukozy z innych substancji pokarmowych, co skutkuje wzrostem poziomu glukozy we krwi.
korzenie szkarpowe begynn å lære		silne, grube korzenie wyrastajace poziomomz dolnych części pnia (płytko wrastajace w podłoże) i wypierajace niektóre drzewa tropikalne.
korzeń kurczliwy begynn å lære		wyspecjalizowany korzeń, który kurczac się, wciaga podziemne organy (bulwy, cebule) w głab gleby.
korzeń oddechowy, pneumatofor begynn å lære		korzeń wyrastajacy ponad powierzchnię wody na obszarach bagnistych, wyspecjalizowany w pobieraniu powietrza i dostarczaniu go korzeniom podwodnym.
korzeń zarodkowy, radykula begynn å lære		zawiàzek korzenia w zarodku roślin nasiennych.
kosmek begynn å lære		wielokomórkowa wypustka na powierzchni tkanki lub narzadu; np. palczaste wypustki błony śluzowej jelita cienkiego.
kosmopolityczny gatunek begynn å lære		gatunek, którego zasięg obejmuje prawie cała kulę ziemska.

biologia definicje 10

Du må logge inn for å legge inn en kommentar.

mer